รุ่ยอ๋องไม่ถนัดเรื่องการถกเถียง ทั้งยังเคยเจอฝีปากกล้าของอวิ๋นหลิงมาแล้ว จึงบิดหน้าไปมองเซียวปี้เฉิงแทน
“เจ้าสาม เจ้าจะปล่อยให้นางทำผิดไปถึงเมื่อใด? อวิ๋นหานเกิดเรื่องบนเรือลำนี้ จำเป็นต้องอธิบายให้ข้าฟัง”
เซียวปี้เฉิงขมวดคิ้วแน่นเป็นปม พี่ใหญ่เป็นคนใสซื่อ ทั้งยังปักใจรักฉู่อวิ๋นหานมานาน หลงอีกฝ่ายจนโงหัวไม่ขึ้น
หากไม่เจอกับตัว หูตารุ่ยอ๋องคงไม่สว่างแน่
“ตอนนี้ยังตัดสินไม่ได้ว่าอวิ๋นหลิงวางแผนทำร้ายแม่นางหรงหรือเปล่า รอให้เจ๋อเฟิงจับตัวสาวใช้กลับมาก่อน จากนั้นก็จะให้คำตอบกับทุกท่าน”
เซียวปี้เฉิงเพิ่งกล่าวจบ เย่เจ๋อเฟิงก็จับตัวไป๋ลู่ที่โดนเข็มพิษกลับมา
“ท่านอ๋อง จับตัวได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
ใบหน้าไป๋ลู่เขียวคล้ำ ถูกพันธนาการด้วยเชือก กองอยู่กับพื้นด้วยสองขาอันอ่อนเปรี้ยเพลียแรง
ฉู่อวิ๋นหานที่อยู่ในอ้อมแขนของรุ่ยอ๋องเห็นแล้วก็ขดตา ความตกใจและตื่นตระหนกแวบผ่านนัยน์ตา
พวกนางสองคนมองสบตากัน จากนั้นก็ละสายตาไปอย่างรวดเร็ว เพียงแต่ใบหน้าของฉู่อวิ่นหานซีดขาวกว่าเดิม ริมฝีปากสั่นระริกจนพูดไม่ออก
ไป๋ลู่เก่งเพียงนี้ยังโดนจับได้อีก
สายตาอันเดือดดาลของรุ่ยอ๋องมองไป๋ลู่ ถามเสียงดังว่า “เจ้าเป็นใคร? บังอาจทำร้ายคุณหนูรองฉู่แห่งจวนเหวินกั๋วกงกับคุณหนูหรงแห่งเจิ้นกั๋วกง เจ้ารู้หรือไม่ว่าเป็นความผิดร้ายแรง ต้องโทษประหารเท่านั้น”
หัวใจไป๋ลู่หล่นวูบ ครั้งนี้นางทำงานพลาดจนเผยสถานะตัวเอง จะให้ฉู่อวิ๋นหานกับฮูหยินเหลียนพลอยเดือดร้อนไปด้วยไม่ได้
เมื่อนึกได้ดังนั้น นางก็มีแผนรับมือในใจ เงยหน้ามองรุ่ยอ๋องด้วยแววตาวิงวอน
“บ่าวชื่อไป๋ลู่ รุ่ยอ๋องโปรดระงับโทสะ รุ่ยอ๋องเมตตาด้วยเพคะ บ่าวเป็นเพียงสาวใช้ ไม่มีทางเลือก ต้องทำตามคำสั่งเท่านั้นเพคะ”
“ผู้ใดบีบให้เจ้าทำ?”
ไป๋ลู่ได้ยินก็ร่างสั่นเทา มองอวิ๋นหลิงด้วยความขลาดกลัว จากนั้นก็ละสายตาไป
“คือ...คือ...”
เสียงนางสั่นเทา ไม่กล้าพูดออกมา รุ่ยอ๋องจึงพูดขึ้นมาว่า “คือฉู่อวิ๋นหลิง นางบีบให้เจ้าทำร้ายผู้อื่นใช่หรือไม่?”
“เจ้าไม่ต้องกลัว หากฉู่อวิ๋นหลิงขู่ให้เจ้าทำจริง เจ้าก็บอกมาได้เลย ข้าจะไม่เอาผิดเจ้า ทั้งยังทวงความเป็นธรรมให้เจ้าด้วย”
อวิ๋นหลิงนั่งเอนกายพิงหลังแล้วเลิกคิ้วดูการแสดงอันน่าสนใจ
“อุ๊ย เช่นนั้นท่านก็เก่งกาจมากทีเดียว”
นางพูดเสียงสูง เมื่อรุ่ยอ๋องได้ยินคำเย้ยหยันของนางแล้วเพลิงโทสะที่ระงับไปกลับมาแล่นพล่านในใจอีกครั้ง เขาโกรธจนหัวใจเจ็บตุบๆ
น้ำตาไป๋ลู่พรั่งพรู พยักหน้า “คือ...คือพระชายาจิ้งอ๋องสั่งให้ข้าทำเช่นนี้เพคะ”
“พระชายาจิ้งอ๋องบอกว่าเห็นคุณหนูหรงกับคุณหนูรองฉู่เข้ากันได้ดีแล้วก็ไม่ชอบใจ สั่งให้บ่าวสั่งสอนพวกนางเพคะ...ดังนั้นเมื่อครู่จึงสั่งให้บ่าวชวนแม่นางหรงชมดอกไม้ไฟคนเดียว จากนั้นก็หาโอกาสผลักลงน้ำเพคะ”
บุรุษเจ้าของเรือเล็กก็เป็นคนที่จัดหามาช่วยหรงฉานโดยเฉพาะ เพื่อหวังให้คนอื่นเห็นว่าหรงฉานกอดเกี่ยวกับชายอื่น ชื่อเสียงหรงฉานจะได้เสียหาย
แต่ฉู่อวิ๋นหานดันมาเจอภาพนี้ จึงเคราะห์ร้ายโดนทำร้ายไปด้วย
รุ่ยอ๋องฟังคำอธิบาของไป๋ลู่แล้วก็อยากส่งตัวศาลต้าหลี่เหลือเกิน
“ฉู่อวิ๋นหลิง งูพิษให้ร้ายไม่ได้ครึ่งหนึ่งของเจ้าเลย”
อวิ๋นหลิงดูการแสดงด้วยอารมณ์สุนทรีย์เสร็จแล้วก็เชิดคางขึ้นเล็กน้อย
“เซียวเที่ยนอวี้ สมองสุกรยังฉลาดกว่าเจ้าเลย”
มีสมองแค่นี้เองหรือ? คิดว่าจะเก่งกว่านี้เสียอีก
หรงจั้นที่เมื่อครู่โกรธขึ้งก็ไม่ได้พูดสิ่งใดแล้ว แต่ไอ้คนโง่เง่ายังเชื่ออยู่
“ผู้ที่ชื่อไป๋ลู่นี้เป็นใคร ความสามารถแค่นี้ข้าต้องใช้งานนางด้วยหรือ?”
อวิ๋นหลิงยกมุมปากแล้วกอดอกมองรุ่ยอ๋อง แววตาเปล่งประกายแสงเจิดจ้า “ข้าเป็นคนที่ทำอะไรแล้วต้องทำให้สำเร็จ ไม่ชอบการอ้อมค้อมอันยุ่งยากพวกนั้น”
“หากข้าอยากลงมือทำร้ายใคร ข้าก็จะเอาชีวิตผู้นั้นเลย แล้วพวกท่านก็ไม่รู้ตัวด้วย”
นางหยุดพูดชั่วครู่ จากนั้นริมฝีปากแดงก็อ้าขึ้น “เหมือนอย่างเช่น...แบบนี้”
ระหว่างที่พูด คนอื่นมองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นก็ได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของไป๋ลู่แล้ว
เมื่อมองอย่างละเอียดก็พบว่ามีเข็มเงินเล่มเล็กทิ่มบนคอระหงของไป๋ลู่
“ฉู่อวิ๋นหลิง เจ้า...”
รุ่ยอ๋องสูดลมหายใจเข้า แววตาพวกหรงจั้นก็เจือไปด้วยความตกตะลึงและวิเคราะห์
ยังไม่วิเคราะห์ว่าอวิ๋นหลิงทำได้อย่างไร ด้วยท่าทางอันห้าวหาญและโอหังนี้ เขาไม่เคยพบไม่เคยเห็นมาก่อน
สตรีตรงหน้าคือหญิงงามผู้แสนอ่อนโยน ผู้ที่เคยช่วยชีวิตเขาจริงหรือ?
ราวกับพิสูจน์การคาดเดาของหรงจั้น เสียงของหรงฉานลอยมาจากด้านหลังเขา
“สาวใช้คนนี้เป็นคนผลักข้าลงน้ำจริงๆ แต่ข้าเชื่อว่าพระชายาจิ้งอ๋องไม่ใช่คนบงการ เพราะ...ก่อนหน้านี้ ข้ากับพระชายาจิ้งอ๋องรู้จักกันแล้ว นางมีบุญคุณต่อข้า ไม่มีทางทำร้ายข้าเด็ดขาด”
หรงฉานเปลี่ยนชุดสะอาดเอี่ยมตัวใหม่เรียบร้อย มองทุกคนด้วยแววตาแน่วแน่
ได้ยินดังนั้น ฉู่อวิ๋นหานก็รู้สึกเหลือเชื่อ
อะไรน่ะ? ฉู่อวิ๋นหลิงกับหรงฉานรู้จักกันมาก่อนหรือ?
หรงจั้นก็ทึ้งไม่แพ้กัน จากนั้นหัวใจก็หล่นวูบลงไปเรื่อยๆ
ที่แท้...นางก็คือพระชายาจิ้งอ๋องจริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ
ขอบคุณค่ะ...
รีบมาต่อนะคะ กำลังสนุกเลย...
ขอบคุณน้าค้า ที่ลงทุกวันเลยสนุกมากค่ะ...
ชอบมากเลยค่ะ นางเอกเก่ง❤...
สนุกมากค่ะ...
5555555 ตลก พ่อพระเอก...
สะใจนางเอกทันตลอด ชอบค่ะ...
I awaiting your update new chapter...
ตบได้ดี ฮ่าๆๆ สนุกๆๆ...