พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 867

หวนคิดถึงเรื่องก่อนหน้านี้ หรงรั่วก็รู้สึกโกรธมาก เอ่ยอย่างแค้นใจว่า “แม่ใหญ่ของเจ้าน่าเกลียดมาก เป็นแมงป่องพิษที่พูดจาแสนดีแต่จิตใจเลวร้าย เก่งเรื่องปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ แม้แต่พ่อแม่ข้าก็มักจะถูกนางหลอกลวง”

เมื่อเอ่ยถึงแม่ใหญ่ของเพื่อนรักคนนี้ นางมีเรื่องให้บ่นไม่หมดจริงๆ

หลิ่วชิงเยี่ยนเป็นลูกสาวของอนุภรรยาของลูกชายคนที่สาม พ่อของนางเป็นลูกชายคนเล็กของอาลักษณ์กรมอาญา เมื่อเทียบกับพี่ชายทั้งสองคนก็ไม่ได้มีความสามารถอะไร

คนที่ร้ายกาจที่สุดของครอบครัวลูกชายคนที่สามคือฮูหยินสามหลิ่ว เป็นคนที่ละมุนละม่อมไปทั่วทุกด้าน มีคุณสมบัติที่ดีทำอะไรก็ได้เปรียบ

ทั้งๆที่นางเกลียดหลิ่วชิงเยี่ยนมาก สิบกว่าปีมานี้กลับเสแสร้งทำเป็นแม่ที่เมตตา ให้คนหาจุดผิดพลาดไม่ได้

ตอนนั้นแม่ผู้ให้กำเนิดของหลิ่วชิงเยี่ยนได้ช่วยชีวิตแม่ของนางเอาไว้โดยไม่เสียดายชีวิต ฮูหยินสามหลิ่วได้ใช้ประโยชน์จากจุดนี้ ในการพัฒนาความสัมพันธ์กับครอบครัวลูกชายคนรองของตระกูลหรงจนสนิทสนม ประคับประคองครอบครัวลูกคนที่สามของตระกูลหลิ่วให้แข็งแกร่งขึ้นมา

“ทุกครั้งที่ข้าพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับฮูหยินสามหลิ่ว ท่านพ่อท่านแม่มักจะบอกว่าข้าเข้าใจนางผิด เรื่องของคุณชายหม่าก่อนหน้านี้ก็ยังไม่แล้วกันไป ช่างน่าโมโหจริงๆ”

หรงรั่วแค้นจดกัดฟันกรอด

มีพ่อแม่ของนางคอยสนับสนุน เดิมทีหลิ่วชิงเยี่ยนควรจะหาคู่แต่งงานที่ดีได้ เพื่อรักษาชื่อเสียงของแม่ที่ดี ฮูหยินสามหลิ่วก็ไม่สามารถปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมต่อลูกสาวของอนุภรรยาได้

แต่นางเป็นคนหน้าเนื้อใจเสือ จนทำให้รู้สึกทุกข์ในใจยากจะพูดออกมาได้

ช่วงที่ปิดเทอมฤดูร้อน ฮูหยินสามหลิ่วได้แนะนำว่าที่สามีในอนาคตคนหนึ่งให้หลิ่วชิงเยี่ยนได้รู้จัก คุณชายหม่าคนนั้นไม่ว่าจะเป็นชาติกำเนิด การศึกษาหรือหน้าตา ล้วนหาข้อบกพร่องไม่ได้

มองแวบแรก ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าเป็นการจับคู่ที่ดี ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของหรงรั่วก็รู้สึกพอใจในความใส่ใจของฮูหยินสามหลิ่วมาก

แต่หรงรั่วรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางใจดีขนาดนี้ จึงได้ลากตัวไป๋ชวนไปแอบสืบเรื่องของคุณชายหม่า พบกว่าเจ้าหมอนั่นภายนอกทำตัวมีคุณธรรมสูงส่ง แท้ที่จริงแล้วแอบเลี้ยงเมียน้อย อีกอย่างอีกฝ่ายก็ตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว

คุณชายมากปกปิดไว้อย่างดี ถ้าไม่ได้ไป๋ชวนช่วย พวกนางก็คงยังไม่รู้ว่ามีเรื่องเช่นนี้อยู่

ถ้าหากหลิ่วชิงเยี่ยนแต่งงานกับเขาจริง ฮูหยินสามหลิ่วต้องยุยงให้เมียน้อยคนนั้นมาหาเรื่องแน่ ถึงเวลานางจะเสียหน้าไม่พอ ยังต้องแบกรับความลำบากใจไว้อีก

หรงรั่วนิสัยใจร้อน โพล่งเรื่องของคุณชายหม่าออกมาทันที บอกกับพ่อแม่อย่างร้อนใจว่าฮูหยินสามหลิ่วนั้นจงใจทำเช่นนี้

แต่ฮูหยินสามหลิ่วหันไปทางซ้ายก็ร้องไห้ต่อหน้าพ่อแม่หรงรั่ว หันไปทางขวาก็ร้องไห้ต่อหน้าหลิ่วชิงเยี่ยน โทษตัวเองว่าเกือบจะทำร้ายหลิ่วชิงเยี่ยน เรียกได้ว่าร้องไห้จากใจจริงเลยทีเดียว คนรอบข้างต่างก็เชื่อสนิทว่านางถูกตระกูลหม่าหลอก

สุดท้ายแม้ว่าเรื่องแต่งงานจะถูกล้มเลิก แต่ฮูหยินสามหลิ่วกลับกลายเป็นผู้ถูกกระทำ ไม่เป็นไรเลยสักนิด

ส่วนหรงรั่วกลับถูกตระกูลหม่าเคียดแค้น โกรธที่นางเปิดเผยเรื่องราวออกมา ทำลายชื่อเสียงของลูกชาย ด้วยเหตุนี้จึงมักจะลอบกัดนายท่านรองหรงพ่อของนางในหน้าที่การงานอยู่เสมอ

หลิ่วชิงเยี่ยนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา บีบแก้มของนาง “นิสัยอย่างเจ้าไม่ใช่คู่ปรับของนางเลยสักนิด เตือนเจ้าตั้งแต่แรกแล้วว่าอย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ดูซิครั้งนี้ล้มเหลวเข้าให้แล้ว ถ้าหากพระชายารัชทายาทรู้เจ้าละก็ คงต้องตำหนิว่าเจ้าทำให้พ่อต้องลำบากแน่ๆ”

“ข้าร้อนใจแทนเจ้าแทบตายอยู่แล้ว เจ้ายังมีอารมณ์มาเยาะเย้ยข้าอีก”

หรงรั่วโกรธจนกระทืบเท้า จ้องนางเขม็งก่อนจะพูดว่า “ครั้งนี้ไม่สำเร็จ นางยังคงใช้วิธีสกปรกเล่นงานอยู่เบื้องหลัง ถ้าหากนางหาสามีที่สวยแต่รูปจูบไม่หอมได้จริงๆ พวกเราไม่สามารถฉีกหน้ากากของผู้ชายสารเลวได้ ถึงเวลาเจ้าต้องอนาถแน่ๆ”

ช่วงเวลาหลังจากเปิดเทอม ทางด้านครอบครัวลูกชายคนที่สามให้คนส่งข่าวมาทุกสัปดาห์ ให้หลิ่วชิงเยี่ยนกลับไปร่วมงานเลี้ยงในครอบครัว

เพียงแต่คำเชิญไปงานเลี้ยงที่ใช้เป็นข้ออ้างเหล่านี้ ล้วนถูกเรื่องที่ว่านางยุ่งกับการเรียนเอาตัวรอดไปได้ทุกครั้ง

เมื่อครู่ตอนที่เลิกเรียน พวกนางเพิ่งจะไล่บ่าวรับใช้ของจวนหลิ่วกลับไป