พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 875

อวิ๋นหลิงแววตาไหววูบ ในใจเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา “ในเมื่อท่านพ่อเจ้าสนับสนุนให้เจ้าอยู่ที่สำนักศึกษาชิงอี้ เช่นนั้นก็จัดการได้ง่ายมาก เรื่องที่แม่ใหญ่เจ้าทำข้าจะไปเล่าให้ใต้เท้าอาลักษณ์กรมอาญาฟังอย่างชัดเจน ให้เขาคุยกับพ่อเจ้าเป็นการส่วนตัว”

นางที่เป็นพระชายารัชทายาท ไม่เหมาะสมที่จะยุ่งเรื่องของตระกูลหลิ่วออกนอกหน้า

แผนการในตอนนี้ คือต้องรับประกันได้ว่าหลิ่วชิงเยี่ยนจะสามารถอยู่ในสำนักศึกษาชิงอี้ต่อไปอย่างราบรื่น อีกทั้งจะไม่ถูกรบกวนขัดขวางจากฮูหยินสามหลิ่วอีก

ถ้าหากให้พูดตรงๆว่าลูกสาวของท่านอนาคตสามารถคาดหวังได้ ให้เรียนบัณฑิตศึกษาสามปีปริญญาเอกห้าปีก่อน อย่าเพิ่งใจร้อนให้แต่งงาน ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสาวหลิ่วซึ่งเป็นพ่อที่ปฏิบัติต่อหลิ่วชิงเยี่ยนอย่างดี จะรับได้ในเวลาอันสั้น

แต่เพื่อเป็นการคิดเผื่ออนาคตของตระกูลหลิ่ว อาลักษณ์กรมอาญาต้องยื่นมือเข้ามายุ่งเรื่องนี้แน่

หลิ่วชิงเยี่ยนได้ยินเช่นนั้น ดวงตาเผยแววซาบซึ้งใจ “ศิษย์ขอบพระทัยพระชายารัชทายาท”

พระชายารัชทายาทพูดกับท่านปู่ด้วยตัวเอง ย่อมต้องแตกต่างจากที่นางพูด

อวิ๋นหลิงตบบ่าของนางเบาๆ เอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ข้าสามารถให้อาลักษณ์กรมอาญาออกหน้าตัดสินใจเรื่องการแต่งงานของเจ้าได้ ไม่ให้เจ้าถูกแม่ใหญ่บีบบังคับอีก แต่ไม่รับรองว่านางจะเล่นสกปรกหลับหลังหรือไม่ เจ้ายังคงไม่สามารถชะล่าใจได้ ต้องปกป้องตัวเองให้ดี เข้าใจหรือไม่”

ใช้ความบริสุทธิ์ของหญิงสาวเป็นเครื่องมือต่อรองในการแต่งงาน ตั้งแต่โบราณจนถึงตอนนี้มีให้เห็นจนชินตา เจ้าของร่างเดิมของนางก็เป็นผู้ที่ประสบพบเจอด้วยตนเองมาแล้ว

“ข้ารู้ว่าตอนนี้ผู้หญิงในแคว้นต้าโจวไม่น้อยกำลังค่อยๆเปลี่ยนแปลง กล้าจะคัดค้านการแต่งงานที่กำหนดโดยผู้อาวุโส หรือไม่ก็ขอหย่ากับสามีด้วยตนเอง หรือหลังจากที่เจอกับเรื่องไม่ดีแล้ว ยังคงยืนหยัดจะใช้ชีวิตต่อไป แต่มันคนละเรื่องกัน ข้าย่อมหวังมากกว่าว่าเจ้าจะมีชีวิตที่ราบรื่นไร้กังวล ห่างไกลจากเรื่องเจ็บปวดและน่ารำคาญเหล่านี้”

จากตอนแรกที่ถูกชายหนุ่มตราหน้าว่าเป็นหญิงอัปลักษณ์ที่สุดในเมืองหลวง จนเป็นพระชายาจิ้งอ๋องที่ได้รับทั้งการวิจารณ์และชื่นชมในสถานการณ์ปั่นป่วน ก่อนจะมาเป็นพระชายารัชทายาทที่ผู้คนนับถือในปัจจุบัน

อวิ๋นหลิงดูเหมือนจะราบรื่นตลอดมา ก็ไม่ใช่เพราะก้าวเดินอย่างระมัดระวัง คิดวางแผนอย่างยากลำบากและรอบคอบหรอกหรือ

ตอนนี้ผู้หญิงมากมายได้รับอิทธิพล ไม่ยอมจำนนต่อจารีตประเพณีในสังคมศักดินาเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป ค่อยๆมีความคิดที่จะต่อสู้เพื่อตัวเองแล้ว

บนถนนมีหญิงสาวที่ออกมาทำการค้าด้วยตนเองมีให้เห็นจนชินตา คดีการแต่งงานที่ศาลต้าหลี่ต้องตัดสินมีมากขึ้นเรื่อยๆ การหย่าร้างที่กรมคลังบันทึกสูงกว่าสามปีก่อนอย่างเห็นได้ชัด คดีข่มขืนที่กรมอาญาตัดสินโทษแล้ว ยอดผู้เสียหายที่ฆ่าตัวตายก็ลดลงอย่างมาก

หนังสือพิมพ์ประชาชนก็มักจะรายงานข่าวแปลกที่หญิงสาวหย่าสามี ปีนี้ก็มีหญิงสาวที่มาสมัครสอบในสำนักศึกษาชิงอี้มากขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ

การแสดงออกเหล่านี้ล้วนเป็นหลักฐานยืนยันที่ดีที่สุด

แต่เมื่อย้อนกลับมาดู ในยุคอนุรักษ์นิยมเช่นนี้ ถ้าหากการแต่งงานไม่มีความสุขจะเศร้าทุกเรื่อง แล้วทำไมจึงมีผู้หญิงมากมายขนาดนี้กัดฟันเลือกที่จะหย่า

อวิ๋นหลิงดีใจที่ได้เห็นพวกนางเปลี่ยนแปลงแล้วมีชีวิตอยู่เพื่อตัวเอง และไม่อยากให้การเปลี่ยนแปลงของพวกนางล้วนมีที่มาจากล้างบาปเพื่อให้หลุดพ้นจากความทุกข์

“ปกป้องตัวเองให้ดี อย่าให้เสี้ยนหนามข้างทางขัดขวางการก้าวเดินของเจ้า สติปัญญาที่ฉลาดและความคิดที่ปราดเปรื่องของเจ้าไม่แพ้ผู้ชายเลย ด้วยเหตุนี้ข้าจึงฝากความหวังไว้ที่เจ้า หวังว่าภายหน้าเจ้าจะสามารถทำผลงานโดดเด่นในราชสำนัก ค้นหาคุณค่าที่แท้จริงของตัวเอง ไม่ใช่ถูกเรื่องลำบากใจของเรือนด้านหลังทำให้เสียเวลาเปล่าๆ”

หลิ่วชิงเยี่ยนเงยหน้าขึ้นก็พบเข้ากับสายตาที่เป็นประกายและแฝงแววห่วงใยคู่นั้น ในขณะที่สายตาประสานกันจู่ๆก็เข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในนั้นขึ้นมาทันที อดไม่ได้ที่จะหัวใจกระตุก ดวงตาร้อนผ่าวขึ้นมา

นางประสานมือคำนับอวิ๋นหลิงอย่างนอบน้อม

“ศิษย์จะจดจำคำพูดของท่านเอาไว้ตลอดไป”

ตอนแรกที่สมัครสอบสำนักศึกษาชิงอี้ หนึ่งคือต้องการจะหนีไปให้พ้นจากการควบคุมของฮูหยินสามหลิ่ว สองคือทำเพื่อหรงรั่ว

ส่วนเรื่องในราชสำนัก หลิ่วชิงเยี่ยนไม่เคยคิดมากขนาดนั้นจริงๆ

หญิงสาวสอบงอหงวนเป็นขุนนางในราชสำนัก นางเคยเห็นแต่ในนิยาย อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโหยหาและคาดหวังอยู่บ้าง แต่ก็รู้สึกว่าห่างไกลจากตนเองยิ่งนัก

การเอาชีวิตรอดจากรอยร้าวของเรือนด้านหลัง เป็นชีวิตของนางที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา

สำหรับนางแล้ว ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ดึงดูดความระแวงของแม่ใหญ่จนเกินไปนั้น ได้เผยท่าทีเชื่อฟังและฉลาดของตนเองจนได้รับความชื่นชอบจากตำหนักบูรพา ค้นหาที่พึ่งที่แข็งแกร่งจึงเป็นวิธีการที่ดีที่สุดในการต่อต้านแม่ใหญ่

หลังจากที่มาอยู่ในสำนักศึกษาชิงอี้ได้หนึ่งปี หลิ่วชิงเยี่ยนรู้สึกแค่ว่าความคิดนี้เมื่ออยู่ภายใต้สำนักศึกษาที่มีบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์ รวมไปถึงการซึมซับอิทธิพลของหลักสูตรการอบรมทางความคิดและสิ่งแวดล้อม ก็ค่อยๆเปลี่ยนแปลงไป