พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 933

เมื่อมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น กู้ฮั่นม่อจะตอบสนองเร็วที่สุด

ทุกคนเริ่มตื่นตระหนก เขาก็ไปตรวจสอบรอยล้อรถบนพื้นทันที

พื้นดินโคลนบนถนนในชนบทยามฤดูใบไม้ร่วงจะชื้นแฉะ จึงระบุทิศทางที่อีกฝ่ายกำลังจะไปได้ง่าย เมื่อมาถึงถนนหลวงที่พื้นผิวเรียบและมั่นคง เขาก็อาศัยร่องรอยของดินโคลน ก่อนตัดสินใจเลือกไปทางทิศเหนือ

เสียงร้องของฮั่วถวนเอ๋อร์ที่อยู่ห่างไกลก็พิสูจน์ได้ว่าเขาตัดสินใจถูกต้อง

เมื่อองครักษ์คนอื่นๆ ในหมู่บ้านเถาหยวนรู้เบาะแส ก็อาศัยรอยกีบม้ารีบยกกำลังหนุนมาเสริม

ทางทิศเหนือเป็นถนนที่มุ่งสู่เมืองหลวง มีถนนกว้างเพียงสายเดียว

ดวงตาของกู้ฮั่นม่อขรึมลง ผู้ที่ทำเช่นนี้ได้เห็นชัดว่าไม่ใช่พ่อค้าเร่ ไม่เช่นนั้นคงจะไม่ไปทิศทางของเมืองหลวง

กล้าลงมือกับศิษย์ของสำนักศึกษาชิงอี้อย่างเปิดเผย เท่ากับเป็นการหยามเกียรติตำหนักบูรพา ดังนั้นจะดูแคลนสถานะของผู้ที่อยู่เบื้องหลังไม่ได้

อย่างน้อยเขาก็มีอำนาจต่อกรกับตำหนักบูรพาได้

สิ่งเดียวที่เขาคิดไม่ออกคือเหตุใดอีกฝ่ายถึงจับตามองหลิ่วชิงเยี่ยน ต้องการทำอะไรกันแน่

แม้ว่ารถล้อไม้จะสร้างอย่างประณีตและสะดวกสบาย แต่ก็ไม่มีทางวิ่งด้วยความเร็วเท่ากับม้าได้ ในไม่ช้ากู้ฮั่นม่อก็ทิ้งระยะห่างเพื่อป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายได้ยินเสียงกีบม้า และผ่อนความเร็วลงเพื่อควบคุมระยะห่างระหว่างพวกเขา

ละแวกภูเขามีสัตว์ป่า ตอนกลางคืนหลังพลบค่ำจะไม่มีชาวบ้านกล้าเสี่ยงออกมาเดินทาง

หลิ่วชิงเยี่ยนคิดว่านางไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากผู้คนที่สัญจรไปมาระหว่างทางได้ หรือแม้ว่าจะทำได้ นางก็ไม่กล้าผลีผลามขอความช่วยเหลือ

คนร้ายมีวรยุทธ์ยอดเยี่ยม ถ้าช่วยไม่สำเร็จ อาจพลอยทำให้ผู้คนที่สัญจรผ่านไปมาเสียชีวิตได้

ดังนั้นนางจึงต้องฝืนประคองร่างที่ปวดระบมไร้เรี่ยวแรงไว้ แล้วโยนผ้าเช็ดหน้า เครื่องประดับผมต่างๆ ออกไปนอกรถทีละอย่างอย่างยากลำบาก

ทหารสวมเสื้อหยาบอาจไม่ทันระวังที่ลักพาตัวฮั่วถวนเอ๋อร์มาด้วย ประกอบกับตื่นเต้น เขาจึงมองข้ามไปไม่ได้ป้องกันนางไม่ให้เคลื่อนไหวทำเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเขตชานเมืองหลวง

รถล้อไม้ค่อยๆ จอด ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนพ่อบ้านก็ถือตะเกียงเดินมารับหน้าที่ประตูใหญ่

“เป็นอย่างไรบ้าง เอาคนกลับมาด้วยหรือเปล่า”

“เอาคนกลับมาด้วยก็จริง แต่...เกิดเหตุไม่คาดฝันนิดหน่อย”

“เหตุไม่คาดฝัน?”

ทหารสวมเสื้อหยาบสีหน้าเหยเก แล้วกระซิบข้างหูของพ่อบ้าน

ท่าทางของพ่อบ้านยากจะคาดเดา สุดท้ายเขาก็พูดอย่างเคร่งขรึม “นำคนเข้าไปก่อนแล้วขังแยกกัน ข้าจะไปรายงานคุณชาย”

จากนั้นม่านรถก็ถูกเปิดออก หลิ่วชิงเยี่ยนมองออกไปอย่างระแวดระวัง นางไม่มีเรี่ยวแรงจะขัดขืนก็ถูกผ้าขาวปิดตา หลายคนช่วยกันโยนนางเข้าไปในเกี้ยวคันเล็กแล้วแบกเข้าไปในเรือน

นางตื่นตระหนก พูดเสียงกร้าว “พวกเจ้าจะทำอะไร จะพาคุณชายน้อยไปไหน”

พ่อบ้านพูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ “แม่นางหลิ่วไม่ต้องกังวล ทางเราเองก็ไม่กล้าทำอะไรคุณชายน้อย ท่านวางใจเถอะ ใครก็ได้ พานางไปล้างหน้าบ้วนปากเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วส่งนางไปที่ห้องตะวันออกของเรือนฉางเจา อย่าให้คุณชายใหญ่รอนาน”

หลิ่วชิงเยี่ยนใจสั่นสะท้าน คุณชายใหญ่หรือ

ในใจนางผุดการคาดเดาไปต่างๆ นานา ทันใดนั้นนางก็ทั้งโกรธทั้งตกใจ

การคาดเดานี้ได้รับการยืนยันอย่างรวดเร็วหลังจากนางถูกส่งลงอ่างอาบน้ำที่โรยกลีบดอกไม้เต็มไปหมด

สาวใช้ที่ดูแลอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าพูดเหน็บแนม “ยังคิดว่าเป็นสาวงามที่ไหน ก็ไม่เห็นจะสะสวยไปกว่าท่านหญิงอะไรเลย มันคุ้มแล้วหรือที่รัฐทายาทจะต้องเสียค่าใช้จ่ายจัดหาบ้านรับรองเสียใหญ่โต”

สาวใช้ที่ดูสุขุมอีกคนกำลังขัดสีฉวีวรรณให้หลิ่วชิงเยี่ยน พูดโดยไม่เงยหน้าขึ้นว่า “แปลกอะไรกัน รัฐทายาทมีชื่อเสียงในเรื่องความเจ้าสำราญ ใช่ว่าเจ้าจะไม่รู้เรื่องนี้”

“ข้าก็รู้แต่ว่าไม่อยากถอดใจ พวกเราอยู่กับรัฐทายาทมาสามปีแล้ว ถึงจะไม่มีสถานะ แต่ยามปกติก็ทำทุกอย่างตามกฎของอนุภรรยา ภูตจิ้งจอกตัวนี้มีอภิสิทธิ์อะไร ถึงพวกเราจะเป็นสาวใช้ก็เถอะ ต้องปรนนิบัตินางด้วยหรือ”

หลิ่วชิงเยี่ยนฟังแล้วก็เข้าใจว่าพวกนางกำลังพูดถึงใคร

ทุกคนในโลกล้วนชอบเรื่องความสวยความงาม แต่มีเพียงคนเดียวที่มีชื่อเสียงในเรื่องความเจ้าสำราญ นั่นคือยินถัง

ครั้นเห็นว่าสาวใช้สองคนนี้สวยไม่แพ้ดาวเด่นของหอคณิกา หลิ่วชิงเยี่ยนก็มั่นใจในการคาดเดามากขึ้น ตอนแรกนางไม่อยากจะเชื่อ แต่ตอนนี้รู้สึกโกรธจัดเลยทีเดียว

“ยินถังเสียสติไปแล้วหรือไร ข้าเป็นศิษย์ของตำหนักบูรพา ย่ำแย่แค่ไหนก็เป็นหลานสาวของอาลักษณ์กรมอาญา เขาคิดจะปิดแผ่นฟ้าด้วยมือเดียวจริงๆ หรือ”

เขากล้าดีอย่างไรมาลักพาตัวคนในเวลากลางวันแสกๆ!

สาวใช้ผู้สุขุมพูดเสียงเรียบเฉยว่า “เจ้าเป็นเพียงลูกอนุ ผู้สูงศักดิ์ไม่มีใครเทียบได้อย่างรัฐทายาทจะปิดแผ่นฟ้าด้วยมือเดียวไม่ได้เชียวหรือ ผ่านคืนนี้ไป ในเมืองหลวงก็จะไม่มีคนอย่างเจ้าแล้ว ข้าขอเตือนคุณหนูให้รู้กาลเทศะบ้าง เจ้าเป็นที่โปรดปรานของรัฐทายาท ถ้าเชื่อฟังสักนิดชีวิตก็จะดีขึ้น ไม่อย่างนั้นเจ้าจะเดือดร้อน”

หลิ่วชิงเยี่ยนตื่นตกใจ “หมายความว่าอะไร”

เมื่อมาถึงเรือนฉางเจา สาวใช้ผู้สุขุมก็ไม่ได้ปิดบังนาง บอกแผนการของฮูหยินสามหลิ่วกับยินถังให้ฟัง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน