พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 940

ยินถังคลายความกังวลทันที เขายิ้มเอ่ยว่า “พระชายาพูดร้ายแรงไปแล้ว กระหม่อมภักดีต่อราชวงศ์ ยินดีบุกน้ำลุยไฟ แม้ต้องตายแทนก็ไม่หวั่น อีกอย่างกระหม่อมก็สุขสบายดี ไยต้องก่อกบฏด้วย กระหม่อมไม่กล้าขนาดนั้นหรอก”

เขาคิดว่าลำดับต่อไปรัชทายาทกับพระชายาจะพูดให้เรื่องใหญ่แล้วปล่อยผ่าน ตำหนิเพียงไม่กี่คำ จากนั้นก็ลงโทษไปตามพิธีเท่านั้น

ไหนเลยจะคิดว่าอวิ๋นหลิงจะจิบน้ำชาร้อน ๆ แล้วโยนแก้วน้ำชาใส่ข้างกายเขา “ปากบอกว่าไม่กล้า แต่ความจริงไม่กล้าจริงรึ? มีใจก่อกบฏหรือไม่ ต้องไปไต่สวนในศาลต้าหลี่ก่อนถึงจะรู้”

แก้วน้ำชาขาวเซรามิกแตกเป็นเสี้ยน ๆ น้ำชาที่กระเซ็นขึ้นและเศษแก้วไปโดนหน้ายินถัง เขาสะดุ้งตกใจ แต่ทำได้เพียงคุกเข่าบนพื้นขณะที่ที่ทนความเจ็บไว้

“พระชายาโปรดระงับโทสะ กระหม่อมขอสาบานว่าไม่มีความคิดเช่นนั้นจริง หากพระองค์ไม่เชื่อ กระหม่อมยินดีไปพิสูจน์ความบริสุทธิ์ที่ศาลต้าหลี่ตามคำสั่ง”

ถ้าผ่านเรื่องนี้ไปได้ ขายหน้าหน่อยก็ไม่เป็นไร เพราะเขาจับลูกชายของรัชทายาทมา อีกฝ่ายใช้เป็นข้ออ้างแก้แค้นก็พอจะเข้าใจได้

ยินถังเม้มปาก ครั้งนี้เขาจะทน แล้วค่อยหาโอกาสคิดบัญชีกับกู้ฮั่นม่อกับหลิ่วชิงเยี่ยน

ความแค้นในคืนนี้ หากไม่แก้แค้นก็ไม่ขอเป็นคน ครั้งต่อไปจะไม่ให้คนอื่นจับพิรุธได้โดยง่าย

อวิ๋นหลิงได้ยินประโยคนี้ก็สั่งให้ทหารด้านนอกนำตัวยินถังไปขังในห้องเก็บฟืน พรุ่งนี้จะได้นำตัวกลับเมืองหลวงแล้วตรวจสอบ

คืนนี้ดึกมากแล้ว คนตำหนักบูรพายึดครองจวนหลังนี้ หาห้องสะอาดแล้วพักผ่อน

ส่วนกู้ฮั่นม่อกับหลิ่วชิงเยี่ยนรออยู่ในห้องรอพวกอวิ๋นหลิงมาหา

“ชิงเยี่ยน ไอ้ชาติชั่วทำอะไรเจ้าหรือไม่?”

หลิ่วชิงเยี่ยนส่ายหน้า “ขอบพระทัยพระชายาทที่เป็นห่วง ประธานมาทันพอดี เขาไม่ได้แตะเส้นผมของหม่อมฉันก็สลบไปแล้ว”

บัดนี้เซียวปี้เฉิงพูดเสียงจริงจังด้วยใบหน้าเข้มขรึม “พรุ่งนี้ศาลต้าหลี่จะตรวจสอบคดีนี้ แล้วข่าวนี้ก็จะแพร่ไปทั่วเมืองหลวง เจ้าต้องออกมาให้ปากคำด้วย ถ้าถามว่าเจ้าโดนลักพาตัวจริงไหม เจ้าก็บอกว่าใช้แผนซ้อนแผน แฝงตัวเข้ามาเพื่อหาหลักฐานการก่อกบฏของตระกูลยิน”

กู้ฮั่นม่อกับหลิ่วชิงเยี่ยนล้วนตกใจ สบตากัน

เมื่อครู่พวกเขาหารือกัน คิดว่าอวิ๋นหลิงจะรักษาชื่อเสียงของนาง ไม่พูดถึงเรื่องลักพาตัวหลิ่วชิงเยี่ยน จึงจงใจอ้างว่าก่อกบฏเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ

ทำไมฟังประโยคนี้แล้วเหมือนพวกรัชทายาทจะเอาจริง?

กู้ฮั่นม่อเลิกคิ้ว ตอบสนองทันเป็นคนแรก “รัชทายาท ความหมายของพระองค์คือตระกูลยินจะก่อกบฏจริงหรือพ่ะย่ะค่ะ? ไม่...ไม่น่าจะเป็นเช่นนี้ พวกเขาไม่มีเหตุผลและกำลังทรัยพ์เพียงพอที่จะก่อกบฏสักหน่อย”

นับแต่ครั้นโบราณกาล การขึ้นครองราชย์ต้องสมเหตุสมผล บัดนี้ใต้หล้าสันติสุข ไม่ใช่ยุคสงคราม ใครรบเก่งคนนั้นได้เป็นเจ้าแผ่นดิน

หากตระกูลยินอยากชิงบัลลังก์ ลำดับแรกต้องมีคนแทนที่ฮ่องเต้และรัชทายาทก่อน ทั้งยังต้องมีลูกหลานราชนิกุลสนับสนุนด้วย

ทว่าตระกูลยินไม่ได้ปรองดองกับราชนิกุล พวกเขาจะหาแรงสนับสนุนได้จากที่ใด?

องค์ชายรุ่นรัชทายาท ผู้เดียวที่คิดจะกบฏก็คือเสียนอ๋อง แต่ปราบปราม และบุคคลดังกล่าวก็หายสาบสูญไปแล้ว

มุมปากเซียวปี้เฉิงมีรอยยิ้มเล็กน้อย “เจ้าพูดถูก พวกเจ้าไม่มีความสามารถและไม่กล้าทำเช่นนั้น แต่ถ้าอยากเพิ่มความผิดก็ใช่ว่าจะสรรหาถ้อยคำมาอ้างไม่ได้?”

ตระกูลยินไม่มีทางก่อกบฏ พวกเขาก็เป็นเพียงเห็บที่สูบเลือดราชสีห์เท่านั้น หากราชสีห์มีอันเป็นไป เห็บก็ลำบากตาม

แต่ราชสีห์ทนเห็บพวกนี้มานาน ต่อให้ต้องเฉือนเนื้อแล้วรักษาตัวก็จะฆ่าเห็บโสมมพวกนี้ให้สิ้นซาก

กู้ฮั่นม่อตกใจ เขารู้ว่าครั้งนี้ราชวงศ์จะกำจัดตระกูลยินจริงแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน