พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 942

ศาลต้าหลี่จะทำคดีต่าง ๆ พอสรุปคดีใหญ่เสร็จ จะมีกรมอาญาตรวจสอบอีกทีว่ามีความยุติธรรมไหม

ส่วนสำนักตรวจการจะเฝ้าสังเกตทั้งขั้นตอนแรกกับขั้นตอนที่สอง ว่ามีการทำผิดกฎ เข้าข้างคนกันเองหรือไม่

ปกติเวลาให้สามองค์กรทำคดีใดคดีหนึ่ง ต้องเป็นคดีใหญ่ ซึ่งมีด้วยกันสามประเภท

เช่น คดีไส้ศึกข้ามชาติ คดีที่ส่งผลร้ายแรง และคดีก่อกบฏ

จึงเป็นที่มาของการไต่สวนสามองค์กร

ศาลต้าหลี่ตกใจที่เห็นยินถังถูกจับตัวมา แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่เซียวปี้เฉิงกล่าว ก็ยิ่งทำให้ตกใจกว่า

“รัชทายาทหมายถึงตระกูลยินก่อกบฏหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

เซียวปี้เฉิงทำหน้าบึ้งตึง น้ำเสียงเย็นยะเยือก “ถ้าจะพูดให้ละเอียดก็คืออ๋องไหวเซียงอยากยกกองทัพมาก่อกบฏ ส่วนตระกูลยินเป็นผู้สนับสนุน แอบให้การช่วยเหลือลับๆ สายลับของข้าหาหลักฐานการร่วมมือของพวกเขาแล้ว”

หัวหน้าศาลต้าหลี่หายตกใจก็ทุบขาตัวเองแรงๆ พูดด้วยความร้อนรนจ “โอ้สวรรค์ ทำไปได้อย่างไร กระหม่อมจะรีบเข้าวังไปกราบทูลฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”

กล่าวจบก็สั่งให้ลูกน้องเตรียมรถม้า แล้ววิ่งแจ้นออกไปทันที

เกิดเรื่องเอิกเกริกเช่นนี้ย่อมไปถึงหูจวนยิน อาลักษณ์ยินเห็นหลานชายคนโตที่ตนเอ็นดูโดนหยามเหยียดเพียงนี้ก็ทั้งตกใจทั้งโกรธจัด

เซียวปี้เฉิงกับอวิ๋นหลิงไม่รีบกลับวัง พวกเขายังต้องรอดูผลหลังหลิ่วชิงเยี่ยนกลับจวนหลิ่วแล้ว

วันนี้เป็นวันหยุดราชการ และเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ของสำนักศึกษาชิงอี้ด้วย อาลักษณ์หลิ่วผู้เฒ่ารู้สึกแปลกใจที่เห็นหลานสาวกลับมา ทว่าก็ไม่ได้ตกใจมาก

บุตรชายทั้งหลายของอาลักษณ์หลิ่วล้วนออกไปตั้งจวนของตัวเองแล้ว ทุกวันหยุดสุดสัปดาห์หลิ่วชิงเยี่ยนจะมาคารวะผู้ใหญ่ในจวนหลังเก่านี้

เขากวาดสายตามองแล้วเลิกคิ้ว “ไยวันนี้จึงใส่เสื้อสาวใช้?”

หลิ่วชิงเยี่ยนฉายประกายแสงทีไม่เหมือนวันวาน พูดเนิบๆว่า “ท่านปู่คงไม่ทราบข่าวการเคลื่อนไหวทั้งภายในเมืองแล้วนอกเมืองสิเจ้าคะ?”

“วันนี้เกิดเรื่องใหญ่อะไร?”

หากไม่มีเรื่องสำคัญ อาลักษณ์หลิ่วจะไม่สนใจโลกภายนอกในวันหยุด เขาทำงานภายใต้แรงกดดันหนักในกรมอาญามานาน แม้จะทำมาได้หลายสิบปีแล้ว ทว่าก็ยังต้องการเวลาพักผ่อนหย่อนใจ

หลิ่วชิงเยี่ยนไม่ได้ปิดบัง เล่าทุกอย่างให้ฟัง รวมทั้งเรื่องฮูหยินสามหลิ่วร่วมมือกับยินถังมาทำร้ายนาง

อาลักษณ์หลิ่วตอนแรกแปลกใจ จากนั้นก็ตะลึงพรึงเพริด สุดท้ายก็ระงับความโกรธ เอาแต่ทำหน้าเคร่งเครียด ไม่พูดอะไรอยู่นาน

เขาตกใจยิ่ง ไม่คิดว่าสองผัวเมียตำหนักบูรพาจะวางแผนใหญ่กันลับๆเช่นนี้ คาดว่าคงไม่อยากให้ข่าวรั่วไหล ทั่วทั้งราชสำนักมีเพียงเสนาบดีเฟิงรู้เรื่องนี้

หลังจากหายตกใจก็ยากจะระงับความกรุ่นโกรธ

“ไป ไปเรียกตัวเจ้าสามกับเมียเขามาเดี๋ยวนี้”

อาลักษณ์หลิ่วเคยกำชับคนตระกูลหลิ่วแล้วว่าห้ามไปมาหาสู่กับตระกูลยินและตระกูลจ้าว หลานสาวผู้นี้สามารถห้ามความปรารถนาในลาภยศสรรเสริญ เลือกที่จะไม่ยอมแต่งงานกับยินถัง แต่ไม่คิดว่าลูกสะใภ้สามจะสมคบคิดกับยินถังเพียงเพื่ออยากกำจัดลูกอนุภรรยา

ถ้าเกิดช่วยหลิ่วชิงเยี่ยนไม่ได้ ตอนรัชทายาทกับพระชายาไปสะสาง ยินถังก็จะอ้างเรื่องนี้แว้งกัดพวกเขา ลากตระกูลหลิ่วไปเดือดร้อนด้วย ทั้งยังทำให้แผนการใหญ่ของพวกรัชทายาทคลาดเคลื่อนอีกด้วย

ตรวจสอบพร้อมกับสามองค์กร หากแม้แต่กรมอาญายังพัวพันกับโจรขายชาติ แล้วจะมั่นใจว่าการไต่สวนจะเป็นไปอย่างยุติธรรมได้อย่างไร จะให้รัชทายาทปล่อยโอกาสกำจัดตระกูลยินเพราะต้องรักษาตระกูลหลิ่วไว้หรือ?

ปกติสองผัวเมียคู่นี้เป็นมิตรกับตระกูลหลิ่วมาก แต่เมื่อเจอเรื่องแบบนี้กลับยึดมั่นในหลักการ เตรียมการเพื่อโอกาสทองนี้มานาน กระทั่งองค์หญิงอี๋อันก็ไม่ละเว้น แล้วไยต้องยกเลิกแผนการใหญ่เพื่อตระกูลหลิ่วด้วย

อาลักษณ์หลิ่วสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เหงื่อซึมออกด้วยความหวาดกลัว “ชิงเยี่ยน ถ้ารัชทายาทเอาหลักฐานก่อกบฏของยินถังให้เจ้า เจ้าก็นำไปให้แม่ใหญ่ ให้นางไปขึ้นศาล จะต้องตัดความสัมพันธ์กับตระกูลยิน”

ฮูหยินสามหลิ่วร่วมมือกับความชั่ว ต้องมีหลักฐานอยู่ในมือยินถังแน่

หลิ่วชิงเยี่ยนได้ยินก็มองเขาปราดหนึ่ง พูดเสียงเรียบว่า “รัชทายาทบอกว่า ให้หลานใช้สถานะสายลับของตำหนักบูรพาขึ้นศษล คนที่หาหลักฐานเจอความหลาน ให้หลานเป็นคนพิสูจน์ว่าตระกูลหลิ่วไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้”

“หลานสาวไม่ใช่คนที่ยอมให้ข่มเหงรังเกกันได้ จะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้ แต่จะโจมตีเฉพาะฮูหยินสามหลิ่ว จะให้นางรับโทษตามสมควร แล้วจะปิดเรื่องนี้อย่างสนิท และจะไม่ทำให้พี่น้องคนอื่นต้องเดือดร้อนด้วย”

“หากครั้งนี้หลานต้องยอม งั้นอนาคตเวลาหลานจะทวงความยุติธรรมให้ตัวเอง เวลานั้นนางจะไม่โจมตีแค่นาง พวกพี่น้องที่ได้รับผลประโยชน์จะเรื่องนี้ก็ต้องชดใช้ให้หลานเป็นร้อยเท่า”

เสียงของหลิ่วชิงเยี่ยนยังคงอ่อนโยนเหมือนปกติ ทว่าอาลักษณ์หลิ่วได้ยินกลับหน้าเปลี่ยนสี เก็บรอยยิ้มแล้วจ้องหน้านาง ราวกับเพิ่งรู้จักหลานสาวผู้นี้

“ข้าไม่รู้เลยว่าเจ้าจะมีความสามารถเช่นนี้”

ทั่วทั้งตระกูลหลิ่ว คาดว่ามีแต่นางที่กล้าข่มขู่ท่านปู่เช่นเขา

หลิ่วชิงเยี่ยนยังคงแย้มยิ้ม “ท่านปู่ชมเกินไปแล้ว หลานสาวแค่โชคดีได้รับความเอ็นดูจากรัชทายาทกับพระชายา ท่านปู่อายุมากแล้ว ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องครอบครัวสายสามก็ถือเป็นเรื่องปกติ แต่รู้เวลานี้ก็ไม่สาย”

“ถึงแม้หลานสาวจะเก่งสู้ฮูหยินสามหลิ่วไม่ได้ แต่ท่านลองพิจารณาถี่ถ้วนสิเจ้าคะ หากวันหนึ่งเจอวิกฤตที่ถึงแก่ชีวิต ใครจะสามารถคลี่คลายปัญหาแบบนั้นได้?”

อาจเป็นเพราะตกตะลึงกับสิ่งที่หลานสาวเอ่ย อาลักษณ์หลิ่วจึงคิดใคร่ครวญเรื่องที่นางถาม ผ่านไปสักพักก็ได้ความจริงว่า

ไม่ต้องหาคนคลี่คลายในครอบครัวเจ้าสามหลิ่วหรอก เจอเรื่องแบบนั้นไม่ลากเขาไปเดือดร้อนด้วยก็บุญแล้ว

ส่วนฮูหยินสามหลิ่วทำให้รัชทายาทกับพระชายาเคืองพระทัยแล้ว ถึงแม้จะปล่อยผ่านเรื่องนี้ แต่ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นจริง รัชทายาทกับพระชายาต้องไม่ยอมแน่

ลูกหลานของสายสามสู้สายหลักไม่ได้ สองปีผ่านไปยังไม่มีใครสอบเข้าสำนักศึกษาชิงอี้ได้เลย ล้วนเป็นผู้ที่ไร้ความสามารถทั้งสิ้น

อาลักษณ์หลิ่วครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วนแล้ว ในครอบครัวสายสาม เวลาเจอวิกฤตที่อันตรายถึงชีวิต ผู้ที่สามารถก้าวผ้านไปได้ก็เห็นจะมีเพียงหลิ่วชิงเยี่ยน！

เพราะรัชทายาทและพระชายาเอ็นดูนางจึงมอบเป็นผลงานให้นาง สามารถพ้นโทษครั้งนี้ได้ หรือลงโทษครอบครัวสายสามเบาๆเท่านั้น

ถึงแม้บัดนี้นางยังไม่ได้แข็งแกร่ง แต่ก็อยู่ในจุดสูงสุดของบรรดาลูกหลานสายสามโดยไม่รู้ตัวแล้ว...