เข้าสู่ระบบผ่าน

พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 976

ขณะที่มีเสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวก็เกิดเสียงปืนดังขึ้นหลายนัดติดต่อกัน

คนตระกูลยินที่ยืนหน้าลานอย่างเชื่อฟังเมื่อครู่ พากันหนีกระเจิงคนละทิศละทาง

อวิ๋นหลิงคิด ซ้ำ ๆ หลาย ๆ รอบ สันนิษฐานความเป็นไปได้ต่าง ๆ นา ๆ แต่ไม่คิดว่ายินไหวจะเห็นแก่ตัว เป็นคนบ้าบิ่นเพียงนี้

นางอึ้งชั่วอึดใจแล้วสั่งทหารขัดขวางหน่วยกล้าตาย ปกป้องคนตระกูลยินที่เหลือ

“จับตัวพวกเขาไว้ อย่าให้คนชุดดำกลุ่มนี้มีชีวิตรอด”

หน่วยกล้าตายถูกล้างสมองมาแล้ว ไม่มีทางดึงเข้าใช้งานได้ ดังนั้นปล่อยให้มีชีวิตต่อไปก็รังแต่จะเกิดภัยกับตัวเปล่า ๆ

สิ้นเสียงหลิวฉิงก็ชักกระบี่ที่เอวออก พุ่งเข้าไปด้วยใบหน้าเย็นยะเยือก

“น้องหลิงดูด้านหลังให้ดี ตอนที่ทหารถือโล่เปลี่ยนค่ายกล พวกมันอาจจะยิงโต้ตอบได้ น้องเขยสาม จัดการคนที่มีปืนก่อน เจ้ากับข้าคนละหนึ่งคน จัดการให้เร็วที่สุด”

เซียวปี้เฉิงเข้าใจความหมายของหลิวฉิงทันที

ในบรรดาหน่วยกล้าตายชุดดำสี่สิบกว่าคน คนที่ถือปืนคาบศิลาอยู่ด้านหลัง เขารีบใช้พลังจิตเพ่งไปยังหนึ่งในผู้ถือปืน

ทันทีที่เกิดจิตสังหาร ผู้ถือปืนศิลาพลันหมดลมหายใจอย่างไม่ทราบสาเหตุ ทิ้งตัวลงพร้อมกับปืนคาบศิลา

โชคดีที่ตอนนี้เกิดความชุลมุนวุ่นวาย ไม่มีสังเกตหน่วยกล้าตายชุดดำตายอย่างปริศนาเช่นไร

เมื่อไร้ภัยทำลายล้างจากปืนคาบศิลา หน่วยกล้าตายชุดดำที่เหลือก็ไม่น่ากลัวสักนิด

แต่เป็นเพราะคนตระกูลยินหนีหัวซุกหัวซุนด้วยความหวาดกลัว สูญเสียสติปัญญา ทำให้ทหารช่วยเหลือยากขึ้น

กลุ่มหนึ่งหนีสุดชีวิต อีกกลุ่มหนึ่งก็ต้องไล่คุ้มกัน บรรยากาศยุ่งเหยิงเพียงนี้ แม้อยากจะใช้พลังจิตโจมตีศัตรูใช่เรื่องง่ายไม่

“หยุดวิ่งเดี๋ยวนี้ ไปหลบด้านหลังทหาร ถ้าวิ่งส่งเดชอีกมีหวังต้องตายแน่”

หลิวฉิงถือกระบี่แล้วเหินเวหา ชั่วพริบตาก็มีศพหน่วยกล้าตายรอบข้างหลายศพ

หลังนางตะโกนเสียงดัง คนตระกูลยินก็ไม่หยุดวิ่งหนี ทางกลับกันยังวิ่งหนีเร็วกว่าเดิมด้วย

ชั่วขณะนี้ภายในจวนยุ่งเหยิงราวกับกำลังหนีการเข่นฆ่าครั้งใหญ่

ท่ามกลางเสียงกรีดร้องไม่ขาดสาย เริ่มมีเสียงสะอื้นกับร้องร่ำไห้แล้ว

อวิ๋นหลิงเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งโดนหน่วยกล้าตายจู่โจมทั้งสองด้าน ก็รีบยกมือ ปล่อยเข็มคมออกจากหน้าไม้จิ๋วออกไป และแล้วหน่วยกล้าตายทั้งสองคนก็ล้มลง ไม่กระดุกกระดิกอีก

ชายหนุ่มผู้นั้นหลุดพ้นจากการล้อมโจมตีของหน่วยกล้าตาย ก็วิ่งล้มลุกคลุกคลานไปยังจุดหนึ่งที่ไม่ไกลมากนัก

สตรีที่อุ้มเด็กทารกนอนแน่นิ่งบนพื้น นางไม่ได้ส่งเสียงแหลมก่นด่าเหมือนเมื่อครู่ และเด็กทารกในมือนางก็ไม่ได้ร้องไห้โวยวายอีก

ชายหนุ่มอุ้มสตรีกับเด็กทารกขึ้น

“ฮูหยิน...ฮูหยิน...ลูก”

เขาตะโกนด้วยความร้อนรนใจ ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่มีการตอบสนอง แววตาเขามึนงง ไม่เข้าใจว่าเหตุใดภรรยาขี้บ่นในยามปกติถึงเงียบเพียงนี้

อวิ๋นหลิงเห็นภาพก็รีบเข้าไปแล้วก็ต้องใจหายใจคว่ำ

นางไม่ต้องตรวจอาการ พลังจิตก็บอกคำตอบนางแล้ว

เมื่อครู่สตรีผู้นี้ด่ากราดยินไหวอยู่ด้านหน้าสุด ตอนที่หน่วยกล้าตายทำตามคำสั่ง นางย่อมต้องเป็นรายแรก รอยยิงสามจุดบนตัว มีสองจุดที่โดนอวัยวะสำคัญ จึงสิ้นใจทันที

ทารกน้อยในมือย่อมโชคร้ายตามไปด้วย

ชายหนุ่มเงยหน้ามองอวิ๋นหลิงที่ยืนใกล้อยู่ด้านหน้า ใบหน้าตื่นตระหนกเกิดความอึ้ง นัยน์ตาเปี่ยมไปด้วยความสิ้นหวัง

“ฮูหยิน...ฮูหยินอย่าทำให้ข้าตกใจสิ เจ้ากับลูกจากไปแล้วข้าจะอยู่อย่างไรต่อไป”

ตอนที่ 976 ฉลาดนิดหน่อยแต่ไม่มาก 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ