มาริลินตอบเสียงแผ่ว “ฉันก็บอกคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“แล้วที่เขาบาดเจ็บล่ะ? คุณจะอธิบายว่ายังไง?”
“เขาก็แค่หกล้มไม่ได้ตั้งใจ แต่แผลก็เล็กแค่นิดเดียว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย”
เจย์โมโห “เขามีภาวะการแข็งตัวของเลือดผิดปกติ แค่แผลเล็กน้อยก็ร้ายแรงถึงตายได้ คุณไม่รู้เหรอไง?”
มาริลินตอบ “ตอนนี้ฉันรู้แล้ว”
เจย์รู้สึกสิ้นหวัง เขาส่ายหัว “คุณมันผู้หญิงโง่”
จากนั้นเขาก็สะบัดแขนเสื้อเดินจากไป
มาริลินนั่งยอง ๆ ลงกับพื้นอย่างอึดอัดใจ ตอนนี้หลังจากหน้ากากเธอถูกกระชากออกไป ดวงตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตระหนกก็เผยให้เห็นชัด
เธอเองก็ไม่อยากพาไทเกอร์ออกไปจากโรงพยาบาลกลางดึกหรอก
แต่ว่าไอ้ชั่วเคนนั่นได้ข่าวมาจากไหนไม่รู้ว่าไทเกอร์ไม่สบาย เขาเลยโทรหาเธอเพื่อบอกว่าจะมาเยี่ยมลูก
เธอจะยอมให้เคนมาปรากฏตัวที่โรงพยาบาลได้อย่างไรกัน? ถ้าเขาโผล่มาจริง ๆ ความสัมพันธ์ของทั้งสองต้องถูกเปิดเผยเป็นแน่ เธอถูกไล่ต้อนจนหลังชนฝาแล้วไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมให้เคนได้พบไทเกอร์
เธอคิดว่าอาการของไทเกอร์นั้นคงที่แล้วและเคนคงจากไปเมื่อได้พบลูก แต่ใครจะไปคิดว่าไทเกอร์จะล้มจนเข่าเป็นแผล
แต่มาริลินก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากโกหกทุกคน
โชคยังดีที่เธอเอาตัวรอดมาได้
หลังจากที่ต้องเฝ้าระวังในห้อง ICU อยู่แปดชั่วโมง ในที่สุดไทเกอร์ก็พ้นขีดอันตราย
แองเจลีนจ้องมองเจย์ผ่านผนังกระจกหนาอย่างไม่ละสายตาขณะที่เขานั่งอยู่หน้าห้อง ICU
เมื่อเธอเห็นว่าเขาร้อนรนและเป็นห่วงไทเกอร์มากเพียงใด แองเจลีนก็รู้สึกเหมือนมีมีดกรีดหัวใจของเธอ
เธอถอนหายใจหนักหน่วง ความต้องการที่จะลงโทษเขามลายหายไปจนหมดสิ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!