ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1244

”ผลของการทดลองนั้นควรจะอยู่แค่ในแวดวงวิทยาศาสตร์เท่านั้น แต่ใครจะคิดว่ามีพวกคนใหญ่คนโตไม่รู้จักพอที่เห็นอำนาจของการทดลองนี้แล้วก็จัดการทำลายหมู่บ้านทิ้งไปทั้งหมู่บ้าน”

“ผู้ทรงอิทธิพลจากหลายแวดวงต่างก็อยากเข้ามามีส่วนร่วม บางคนก็อยากใช้อาวุธชีวภาพนี้ทำให้ตัวเองทรงอำนาจมากขึ้น ขณะที่บางคนก็แค่ไม่อยากให้มันไปอยู่ในมือผิดคนเท่านั้น ดังนั้นมันจึงกลายเป็นสงครามแย่งชิงสมบัติ

“นักธุรกิจนับไม่ถ้วน เจ้าหน้าที่พิเศษ และพวกแก๊งต่าง ๆ พากันเข้าร่วมศึกนี้โดยทุ่มเทพลังความสามารถทั้งหมด เป็นการต่อสู้นองเลือดที่ปลาใหญ่กินปลาเล็ก แล้วพวกปลาเล็กก็รวมตัวกันเป็นกลุ่มพันธมิตร

“ท้ายที่สุดองค์กรโลกาวินาศก็มีชัยเหนือทุกฝ่ายและได้ชื่อว่าเป็นองค์กรลึกลับที่น่าเกรงขามที่สุดเท่าที่มีมา หัวหน้าองค์กรก็ได้ขึ้นมามีชื่อเสียงหลังจากช่วงสงครามโลก

“เมื่อชนะสงครามโลก ทุกคนต่างก็พากันนึกขึ้นมาได้ว่า เป้าหมายของสงครามนี้ก็คือการแย่งชิงสมบัติ แต่ว่าสมบัติอยู่ที่ไหนกันล่ะ?

“มิสเตอร์โบเยนั้นหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

“ผู้นำองค์กรโลกาวินาศก็เริ่มออกหาของล้ำค่านั้น"

“สำหรับสมาชิกองค์กรทั่ว ๆ ไปอย่างเรา มันเป็นเหมือนการเดินทางโดดเดี่ยวออกหาสมบัติอย่างไร้เป้าหมาย ดังนั้นคุณท่านเซเวียร์กับฉันเลยตัดสินใจว่าจะออกจากองค์กรมาด้วยกัน

“เราเริ่มเบื่อกับการสู้รบอย่างไม่จบสิ้นและต้องการอยู่อย่างสงบ ดังนั้นเราจึงกลับมาที่เมืองอิมพีเรียลเพื่อใช้ชีวิตอยู่อย่างปกติสามัญ

“ผู้นำองค์กรสงสัยว่าเราหนีมากับสมบัติเลยส่งคนมาตามล่าเรา พวกเราซ่อนในเมืองอิมพีเรียลซึ่งสมัยนั้นยังเป็นแค่เมืองห่างไกล แล้วก็หนีรอดมาได้

“ฉันแฝงตัวหลบซ่อนอยู่ในเมืองอิมพีเรียล ก่อตั้งธุรกิจและสร้างครอบครัว วันหนึ่งพ่อของหลานก็พาแม่ของหลานไปที่ตระกูลอาเรสอย่างยินดี เขาบอกฉันว่าพวกเขารักกันอย่างมาก แต่พอฉันมองหน้าโคลอี้ ฉันก็จำได้ทันทีว่าเธอเป็นใคร ฉันกลัวมากและคอยระวังเธอทันที

“แต่ฉันก็ไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเธอจะฆ่าย่าของหลาน จนถึงวันนี้ ฉันก็ยังคิดไม่ออกว่าทำไมเธอถึงอยากทำร้ายย่า หล่อนก็เป็นแค่หญิงอ่อนแอไร้ทางสู้

คุณท่านอาเรสถอนใจเมื่อเขาพูดเรื่องนี้ “หลายปีที่ผ่านมาฉันเฝ้าคิดถึงเรื่องนี้ไม่หยุด ทำไมแม่ของหลานและย่าจะอยู่สงบ ๆ ไม่ได้กันนะ? ฉันรักย่าของหลานและแม่ของหลานก็ฆ่าคนรักของฉัน ฉันยอมรับว่าฉันเกลียดเธอ แต่ฉันก็ไม่ได้ฆ่าเธอเพราะว่าพ่อของหลาน