ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1282

ตอนนั้นเองเครื่องมือสายลับที่เขาพกติดตัวก็เริ่มส่งเสียงร้องดัง “ตรวจจับอุปกรณ์อินฟราเรดได้ข้างหน้า”

เด็กหนุ่มดึงแว่นตาที่คาดบนหัวลงมาและทันใดนั้นเส้นสีแดงเข้มก็ปรากฏให้เห็นอยู่ตรงหน้า

“เวร นี่พวกเขากลัวตายขนาดที่ต้องใช้ระบบป้องกันตัวเองหรูหราขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย? ฉันว่าแมลงวันก็คงจะบินผ่านไปไม่ได้ใช่ไหมเนี่ย? คนชั่วมันไม่ตายหรอก”

เด็กหนุ่มเคลื่อนตัวลอดผ่านเส้นรังสีอินฟราเรด เมื่อผ่านมาได้ระบบก็ร้องเตือนอีกครั้ง “โปรดระวัง มีอุปกรณ์สารพิษอยู่ข้างหน้า”

เด็กหนุ่มดูหงุดหงิดใจ “นายไม่ต้องเตือนฉันเรื่องอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยระดับต่ำพวกนี้หรอก ไม่คิดว่านายเสียงดังหนวกหูไปหน่อยหรือไง?”

ระบบเสียงดูไม่พอใจอย่างมาก “งั้นก็ได้ โชคดีแล้วกัน”

เด็กหนุ่มถอนใจ “ฉันต้องไปที่ป้อม 48 เพื่อหาไอ้ชั่วโคลนั่นก่อนที่จะไปเอาสมบัติ ฉันต้องสั่งสอนหมอนั่นหน่อย”

เด็กหนุ่มที่ดูคล่องแคล่วนั้นหายไปในยามค่ำคืนอย่างรวดเร็ว

ที่ป้อม 48

โคลนอนอยู่บนต้นเพลนสูง สายตาเขาจับจ้องอยู่ที่กระท่อมไผ่หลังน้อยตรงหน้า

คาร์สันนั่งหาวอยู่ข้าง ๆ

“ทำไมเราไม่กลับไปนอนกันล่ะครับนายน้อย? คุณเซเวียร์ต้องโกรธมากแน่ถ้าเธอรู้ว่าคุณแอบดูเธออยู่ที่นี่แทนที่จะกลับไปนอน”

โคลตวาด “แอบดูเธอที่ไหน? ฉันปกป้องเธอต่างหาก”

คาร์สันถามอย่างงุนงง “ที่นี่เป็นอาณาเขตของคุณนะนายน้อย ใครจะมาทำร้ายคุณเซเวียร์ได้กัน?”

โคลจ้องเขาอย่างขุ่นเคือง

คาร์สันยกมือปิดปาก “โอเคครับ โอเค ผมผิดเอง ผมไม่คิดว่าผมจะเข้าใจหรอก ถ้างั้นผมจะไปนอนแล้วนะนายน้อย”