แม่ของเจย์รู้สึกใจสลายแทนลูกชายและโกรธเธอมาก ภายในใจคิดเพียงว่า “โรส ลอยล์ นี่เจย์ของฉันต้องดูแลลูกสาวที่เธอทิ้งไว้ที่นี่งั้นเหรอ?”
เธอหยุดชั่วคราว แล้วพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจย์ ไม่ห่วงเซ็ตตี้น้อยเกินไปเหรอ? เธอไม่สบายงั้นเหรอ? เขากังวลแค่ไหนกันถึงได้ขับรถเร็วขนาดนั้น?”
จอห์นกล่าวว่า “พี่สะใภ้ คุณไม่รู้เหรอเจย์ชอบโรส เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ที่เขาปฏิบัติต่อเซ็ตตี้น้อยแตกต่างกันไป ถ้าหากเขาได้รักใครแล้ว เขาก็จะรักทุกคนที่เชื่อมโยงกับพวกเขาด้วย”
ณ โรงพยาบาล แกรนด์ เอเซีย
เจย์ได้อุ้มเซ็ตตี้น้อยไปที่ห้องฉุกเฉิน เมื่อหมอเวรเห็นว่าท่านอาเรสมาที่นี่ด้วยตัวเอง สายตาของพวกเขาก็จ้องไปที่เขาด้วยความไม่น่าเชื่อ
นี่ท่านอาเรสผู้หยิ่งผยองของพวกเขาที่ปฏิเสธการช่วยเหลือกับผู้อื่นมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามไม่ใช่เหรอ?
แต่เขาอุ้มเด็กมารักษางั้นเหรอ?
นี่คือท่านอาเรสที่อยู่ในโลกแห่งความจริงหรอเนี่ย มันรู้สึกไม่จริง!
“คุณกำลังมองหาอะไรกันอยู่? รักษาเธอเร็วเข้า”
“ครับ ท่านอาเรส”
หมอได้ตรวจดูลำคอของเด็ก ตรวจวัดหัวใจและตรวจปอด จากนั้นมองไปที่ท่านอาเรสอย่างใจเย็น “ท่านอาเรส ต่อมทอนซิลของเด็กน้อยอักเสบ”
เจย์ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
จากนั้นหมอกล่าวเพิ่มเติมว่า “ต่อมทอนซิลของเด็กบวม เราจำเป็นต้องลดการอักเสบ หากไม่ทานยาปฏิชีวนะ เด็กอาจจะเกิดการอักเสบอีกได้”
“โทรไปสิ โทรหาผู้เชี่ยวชาญในแผนกระบบทางเดินหายใจเพื่อขอคำปรึกษาพวกเขา”
หมอ "... "
ท่านอาเรส นี่มันไม่จำเป็นถึงขนาดนั้นจริง ๆ!
นี่เป็นเพียงกรณีเล็กน้อยในโลกการแพทย์!
อย่างไรก็ตาม เจย์ไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ลูกสาวตัวน้อยของเขามีระบบภูมิคุ้มกันของเธอถูกทำลายโดยยาปฏิชีวนะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!