ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 310

เกรย์สันนั่งตรงข้ามคู่พ่อลูก

เซ็ตตี้สังเกตเห็นเกรย์สัน และโดยทันทีเธอเรียกออกมาอย่างอ่อนหวาน "สวัสดีค่ะคุณลุง"

เกรย์สันถึงกับสะดุ้งด้วยความตะลึงแทบจะอ้าปากค้างจนถึงพื้น 'นี่มันอะไรกัน… บางทีกรรมพันธุ์ของตระกูลอาเรสจะกลายพันธุ์ด้วยตัวมันเองในที่สุดหรือเนี่ย?'

ยีนส์ที่มีความเย็นชาและชอบใช้อำนาจที่ไม่สามารถเข้าถึงได้ถูกทำให้กลายพันธุ์ไปเป็นบางสิ่งที่มีความเป็นมนุษยธรรมมากขึ้นในที่สุด

"เซ็ตตี้น้อย หนูโตมาด้วยการกินขนมหวานใช่ไหม? ทำไมถึงน่ารักอ่อนหวานแบบนี้?" เกรย์สันถูกเสน่ห์อย่างสูงสุดของเซ็ตตี้น้อยจนอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปลูบผมของเซ็ตตี้

เจย์ส่งสายตาสังหารไปยังมือของเกรย์สัน

"เอามือออกไปให้ไกล มือนายมันสกปรก"

เกรย์สันรู้สึกเหมือนถูกทิ่มแทง!

"ผมเพิ่งล้างมือมาครับท่านอาเรส"

"อยู่ให้ห่างเซ็ตตี้น้อยของฉัน"

เซ็ตตี้มองไปที่เจย์ผู้แข็งกร้าวและเกรย์สันผู้น่าสงสาร ทันใดนั้นเธอก็เอื้อมมือออกไปจับมือของเกรย์สันให้วางไว้บนหัวของเธอ

เจย์ "..." เธอทำแบบนี้เพื่อต่อต้านเขาหรือเปล่า?

เกรย์สัน "..." ทำไมเด็กคนนี้น่ารักมาก?

เซ็ตตี้น้อยชี้แจงกับเจย์ว่า "มันผิดนะคะที่คุณลุงทำแบบนั้น คุณลุงคนนี้จับผมของหนูเพราะเขาชอบหนู หนูไม่ปฏิเสธกับคนอื่นที่ทำดีกับหนู นั่นมันเป็นพฤติกรรมที่ไม่สุภาพค่ะ"

เจย์ "..."

เกรย์สัน "..."

เกรย์สันแอบชำเลืองมองไปที่ท่านประธานของเขาและเห็นสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก มันเป็นที่ประจักษ์ว่าเขายอมตามใจเซ็ตตี้น้อย

เขาแอบดีใจที่ในที่สุดพระเจ้าก็เปิดตาของท่านประธานและส่งคนที่น่ารักมาละลายภูเขาน้ำแข็งยักษ์ลูกนี้

มันเร็วเกินไปที่เกรย์สันจะฉลองความรักของเจย์มีต่อลูกสาวนั้นเหนือจินตนาการของเขา มันเกือบจะถึงจุดที่ไม่ปกติ

"อยู่ให้ห่างจากผู้ชายทุกคน เซ็ตตี้น้อย พวกนั้นอันตราย" เจย์มองมาที่เกรย์สันอย่างเย็นชา "อย่างเช่นคุณลุงที่อยู่ตรงนี้ แม้ว่าเขาจะดูดี แต่เขาเคยทำสิ่งที่ไม่ดีมาอย่างมากมายโดยที่เป็นความลับ"

เกรย์สัน "..."