ในเวลาต่อมา สตอร์มก็ได้ผลักเจมส์เข้าไปในห้องโถง
จู่ ๆ เวลาผ่านไปไม่นานเจมส์ก็ได้ผล็อยหลับไปในรถเข็น
เจย์ยิ้มและพูดว่า “ความสามารถของนายดีมากขึ้นเลยทีเดียว”
สตอร์มบ่นว่า “ถ้าผมรู้ว่าเขาจะหยาบคายกับคุณ ผมจะให้ยาที่แรงกว่านี้กับเขาอีก”
เจย์ตอบว่า “ถึงแม้ว่ายาจะไม่มีสีหรือรสชาติใด ๆ แต่มันก็ได้ทิ้งร่องรอยของฤทธิ์ยาไว้ได้ดีเมื่อมันผ่านเข้าสู่ร่างกาย การสะกดจิตให้หลับของนายมีประโยชน์จริง ๆ และสิ่งนี้อาจเป็นประโยชน์ในการทดแทนการใช้ยาของนายในครั้งต่อไปด้วย”
“ครับ ท่านประธาน”
“ฉันเรียกนายมาโดยด่วนเพราะมีเหตุฉุกเฉินอยากให้นายทำ”
“บอกมาได้เลยครับ ท่านประธาน”
“ตอนที่ภรรยาของฉันประสบอุบัติเหตุในอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน โจเซฟินก็อยู่ที่นั่นกับเธอ ทว่า มันน่าแปลกที่โจเซฟินได้ลืมเรื่องพวกนี้ไปทั้งหมดหลังจากเจอเหตุการณ์นั้น ฉันเดาว่าเธอคงลืมตอนนั้นไปแล้วจริง ๆ เพราะฉะนั้นฉันต้องการยาสะกดจิตของนายเพื่อช่วยให้เธอจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น”
“ได้ครับ ท่านประธาน”
“หลังจากที่นายทำเสร็จแล้ว ฉันขอให้นายช่วยพานายน้อยและคุณหนูของนายออกไปจากเมืองด้วย”
“ทำไมกันท่านประธาน?” สตอร์มมีแววตากังวลใจ
เจย์มองเขาอย่างเคร่งขรึม “ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันอยากให้นายเป็นคนเลี้ยงดูพวกเขาให้ดีที่สุด เหมือนกับที่ฉันเคยทำกับพวกนายในตอนนั้น”
“ท่านประธาน?” ดวงตาของสตอร์มเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา
เจย์เดินหันหลังให้เขา แล้วพูดอีกว่า “นี่คือคำสั่ง”
“ได้ครับ ท่านประธาน” เสียงของสตอร์มนั้นลึกและทุ้มออกมาทันที
สตอร์มได้พยุงตัวเจมส์กลับเข้าไปในคฤหาสน์กุหลาบอย่างเศร้า ๆ
คำพูดของท่านประธานยังคงดังก้องอยู่ในหูของเขาว่า “การเป็นอัมพาตครึ่งตัวยังดีกว่าการเป็นอัมพาตทั้งตัว”
มือของสตอร์มค่อย ๆ วางบนขาของเจมส์ เขาหลับตาลงและสัมผัสได้ถึงเสียงแตกของกระดูก ที่มันเคลื่อนไปมาในร่างกายของเจมส์และรู้สึกว่ามันอาจจะ… แตกละเอียดไปแล้วก็ได้
อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เจมส์ก็ยังไม่ตื่น
สตอร์มมองเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ เขาคิดว่าผลของยาจะคงอยู่ไปอีกชั่วขณะหนึ่ง ดังนั้นเขาจึงหันหลังกลับออกไปและกระโดดออกนอกหน้าต่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!