ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 673

ในเวลาตอนเที่ยง

คุณนายเซเวียร์ได้จัดเตรียมอาหารเป็นงานเลี้ยง

ท่านปู่เซเวียร์เชิญสตอร์มและฟินน์เข้ามาร่วมรับประทานอาหารกลางวันที่โต๊ะด้วย ในไม่ช้า โต๊ะสี่เหลี่ยมผืนผ้านี้ก็มีผู้คนเข้ามานั่งกันจนเต็ม

แองเจลีนมองดูอาหารจานต่าง ๆ และรู้สึกน้ำลายไหล เธอกอดแม่ของเธอและพูดอย่างเด็ก ๆ ว่า “คุณแม่ ทักษะการทำอาหารของคุณพัฒนาขึ้นมาก น่าเสียดาย ที่ฉันไม่สามารถทานมันได้ทุกวัน แต่อย่างน้อยมันก็ดีสำหรับคุณพ่อเลยนะ”

รอยยิ้มของคุณนายเซเวียร์แข็งทื่อ สายตาเศร้าของเธอจับจ้องไปที่จอร์จ เซเวียร์ จอร์จฝืนยิ้มและเล่นไปตามนั้น “ใช่ ๆ ฉันโชคดีจริง ๆ”

แองเจลีนรู้สึกหดหู่และนั่งลงข้าง ๆ เจย์อย่างเศร้า ๆ

เธอรู้ว่าพ่อแม่ของเธอแยกทางกันมานานแล้ว พ่อของเธอใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านของแอนน์ คอนเนอร์ซึ่งเป็นภรรยาของเขา

เจย์เอื้อมไปตักสตูว์เนื้อที่เธอชอบมาให้ทานแล้วพูดเบา ๆ ว่า “กินนี่สิ”

น้ำตาของแองเจลีนไหลรินขณะที่เธอเคี้ยวเนื้อ

เซย์นสามารถบอกได้เลยว่าน้องสาวของเขาไม่มีความสุขและเขาต้องการให้กำลังใจเธอ “แองเจลีน เธอจะกลับไปจากที่นี่เมื่อไหร่?”

แองเจลีนมองดูแม่ของเธอที่ดูไม่ค่อยมีความสุขนักและกล่าวว่า “วันนี้ฉันไม่ไปหรอก”

เซย์นพูดยืนกรานใส่เธอว่า “เธอแต่งงานไปอยู่กับครอบครัวอื่นแล้ว เธอจะมาอยู่ในบ้านแม่ของเธอได้ยังไง?”

แองเจลีนโบกมือให้เขาอย่างโกรธจัด “นายเชื่อไหมว่าฉันจะบดนายจนแหลกละเอียดได้เลย แม้แต่แม่ของเราจะจำนายไม่ได้อีก?”

เซย์นตอบอย่างไม่เกรงกลัวว่า “คนของเธออยู่ข้าง ๆ เธอหนิ ยังไงเธอก็ควรเป็นผู้หญิงให้มากขึ้นหน่อยว่าไหม? อย่างน้อยก็ทำตัวปลอม ๆ ไว้บ้าง ฉันเกรงว่าถ้าเธอหยาบคายเกินไป สักวันหนึ่งผู้ชายของเธออาจจะเรียกเงินคืน”

แองเจลีนโกรธเคืองเขา “เซย์น อย่าพูดเหลวไหลน่า!”

เจย์ปลอบเธอว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เรียกเงินคืนหรอก”

ท่านปู่เซเวียร์ยิ้มอย่างเป็นมิตรและเชิญแองเจลีนและเจย์ให้อยู่ต่อ “เจย์ ยังไงคืนนี้ก็อย่ากลับบ้านเลยนะ”