รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1059

มุมปากของเฉิงถังยิ้มออกมาอย่างน่าเกลียดและขมขื่น ในที่สุดก็เข้าใจแล้ว เธอรับไม่ได้กับผลลัพธ์อยู่ครู่หนึ่ง ความผูกพันของซูเล่อและฮั่วเหยียนเซียวนั้นไม่ใช่แค่ระยะเวลาเพียงสามปีห้าปี แต่เป็นความผูกพันแบบเติบโตมาด้วยกัน

เฉิงถังหรี่ตามองด้วยความเจ็บปวด ฮั่วเหยียนเซียวจะหลงรักลูกสาวบุญธรรมของพี่สาวตัวเองได้ยังไง มีผู้หญิงมากมายรอให้เขาเลือก ทำไมเขาถึงเลือกเส้นทางความรู้สึกนี้

เขาไม่กลัวผลกระทบในการเลือกตั้งครั้งต่อไปหรอ เขาไม่ได้นึกถึงความเสี่ยงในเรื่องนี้หรอ

ฮั่วเหยียนเซียว คุณก้าวผิดขั้น! เฉิงถังกัดริมฝีปาก ยิ้มออกมาอย่างเย็นชาและเย้ยหยัน ฉันรับไม่ได้ ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณกับเธอสมหวัง

พวกเราต้องเจ็บปวดด้วยกัน! ดิ้นรนในความรู้สึกที่เจ็บปวด ฉันไม่สมหวังเพียงคนเดียวไม่ได้

เมื่อถังเฉิงกลับมาที่นั่งชั้นพิเศษ อาหารก็มาเรียบร้อยแล้ว ซูเล่อหันมามองเธอแล้วยิ้ม “รัฐมนตรีเฉิง คุณกลับมาแล้ว”

ภายในใจของเฉิงถังมีความอิจฉาริษยา ซูเล่อมีจิตใจที่บริสุทธิ์เหมือนกับว่าเธอไม่มีเล่ห์กลอะไร ดวงตาที่เร่าร้อนจะไม่มีได้ยังไงกัน

เธอไม่กลัวว่าฮั่วเหยียนเซียวจะถูกแย่งไปเลยหรือไง เธอเองควรกังวลสิ! แต่ทำไมเธอดูเหมือนไม่มีความกังวลอะไร หรือเธอมั่นใจว่าจับเขาไว้ได้

แต่เฉิงถังย้อนเวลากลับไปเป็นแบบนี้ไม่ได้ ถ้าหากเธอไม่ได้รับความรักจากฮั่วเหยียนเซียวใจของเธอก็คงจะมีแต่ความวิตกกังวล

ยังไงก็ตาม ไม่นานเธอก็จะทำให้ซูเล่อได้ลิ้มรสความกลัว ถ้าเธอรักฮั่วเหยียนเซียวมากพะก็นะ

“กินเถอะ! พวกเรากินไปคุยไป” เฉิงถังทักทายเธอ จากนั้นก็หยิบขวดเหล้าขึ้นมารินใส่แก้ว หลังจากที่เธอจิบก็พูดกับซูเล่ออย่างจริงจังว่า “ซูเล่อ ที่จริงฉันรู้เรื่องราวของคุณบางอย่าง”