รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 327

ถ้าบอกว่าเขาเปลี่ยนเองกับมือ ผลที่ตามมาคาดเดาไม่ได้เลย

ถังจือซย่ารีบโอบแขนของเธอไว้รอบหน้าอก มองเขาอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “แล้วทำไมคุณถึงอยู่ในห้องของฉัน? พี่เหมยล่ะ?”

“ผู้จัดการหลี่กลับไปพักผ่อนแล้ว ฉันรับผิดชอบดูแลคุณเอง” สีจิ่วเฉินตอบด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

“คุณ...ทำไมคุณถึงใส่เสื้อคลุมอาบน้ำ?” ถังจือซย่ามองที่เสื้อคลุมอาบน้ำของเขาด้วยสายตาที่เฉียบคม ในใจระเบิดขึ้นเล็กน้อย...

เธอสงสัยว่าเมื่อคืนหลี่เหมยอยู่หรือไม่?เสื้อคลุมอาบน้ำของเธอใช่ผู้ชายคนนี้เปลี่ยนให้เธอไหม?

"คุณอาเจียนใส่บนตัวผม" สีจิ่วเฉินเตือนสติเธอ

ใบหน้าของถังจือซย่าก็ร้อนขึ้น เธอมีความทรงจำที่เลอะเลือนว่าเธออาเจียน แต่สำหรับอาเจียนใส่บนตัวใคร เธอไม่มีความทรงจำเลย

ลองเชื่อเขาก่อน

“ไม่จำเป็นให้คุณดูแล คุณไปเถอะ!” ถังจือซย่าหันหน้าหนี น้ำเสียงขับไล่อย่างเย็นชา

“ก่อนที่จะไป ฉันอยากอธิบายให้คุณฟังเกี่ยวกับข่าวลือของฉันกับหลินจิงจิงในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา” สีจิ่วเฉินเปิดปากด้วยเสียงต่ำ ไม่สามารถให้เธอเข้าใจผิดอีกต่อไปแล้ว

“ไม่จำเป็นต้องอธิบาย สิ่งนี้ไม่จำเป็น” ถังจือซย่าไม่อยากฟัง และขี้เกียจฟัง เธอลุกขึ้นแล้วยกผ้าห่มขึ้นเลย

เสียงของชายที่อยู่ข้างหลังเขายังคงดังมาว่า “ถ้าหากฉันบอก ข่าวลือในช่วงสองสามวันนี้เป็นข่าวปลอม คุณเชื่อไหม?”

ถังจือซย่าซุกชายเสื้อของเสื้อคลุมอาบน้ำแน่น ริมฝีปากสีแดงกระตุก เขาให้ดอกไม้ ให้สร้อยข้อมือคู่รัก เธอเห็นกับตาพวกเขาออกมาจากร้านอาหารด้วยกัน ยังจะเป็นข่าวปลอมเหรอ?

“ขอบคุณที่ดูแลฉันทั้งคืน ข่าวลือของคุณกับใครฉันก็ไม่สนใจ ฉันจะกลับบ้านแล้ว” หลังจากที่ถังจือซย่าพูดจบ เธอเตรียมที่จะไปหากระเป๋า

สีจิ่วเฉินจะปล่อยเธอไปได้อย่างไร? เขาลุกขึ้นคว้าข้อมือของเธอด้วยแขนยาว เดิมทีถังจือซย่าก็เวียนหัวเล็กน้อย กลายเป็นตอนนี้คนทั้งคนล้มลงในอ้อมกอดของเขา

“คุณ...” เธอหน้าแดงด้วยความโกรธ ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมจบจริงๆ

“ไม่ฟังฉันอธิบายให้จบ ก็ไม่อนุญาตไปไหนทั้งนั้น” สีจิ่วเฉินสั่งออกคำสั่ง แขนยาวรัดแน่น