รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 358

“คุณคิดว่าผมวางใจเรื่องคุณได้งั้นเหรอ” สีจิ่วเฉินล็อคเธอไว้และไม่ยอมปล่อย

“ฉันชินกับมันมาห้าปีแล้ว ยังจะมีอะไรที่ผ่านไปไม่ได้อีก” ถังจือซย่ารีบฟื้นฟูด้านที่แข็งแกร่งของเธอในทันที

“เฉินเฉิน...เป็นลูกของไอ้สารเลวคนนั้นจริงๆ เหรอ” สีจิ่วเฉินลดเสียงและถามให้แน่ใจอีกครั้ง

ทุกครั้งที่พูดถึงเรื่องราวในชีวิตของลูกชาย นั่นเป็นเรื่องที่ถังจือซย่าไม่อยากยอมรับมากที่สุด แต่บางครั้งความเป็นจริงก็โหดร้ายแบบนี้

“ใช่” ถังจือซย่ากัดฟันตอบ

สีจิ่วเฉินกังวลใจอยู่ครู่หนึ่ง เขาเข้าใจว่าถังจือซย่ากำลังต่อสู้กับความเจ็บปวดภายในใจ เขาจึงไม่ถามอีกแล้ว

สุดท้ายสีจิ่วเฉินก็โดนถังจือซย่าเชิญออกไป ขณะที่ปิดประตู ดวงตาของสีจิ่วเฉินก็มีแสงเย็นวาบปรากฏขึ้นแวบหนึ่ง ถึงแม้ว่าถังจือซย่าจะไม่อยากพูดถึงไอ้สารเลวคนนั้น แต่เขาก็จะตรวจสอบให้ชัดเจน ว่าคนที่ทำร้ายเธออย่างโหดเหี้ยมในตอนนั้น มันเป็นใครกันแน่

สีจิ่วเฉินอยู่ที่ประตูทางเข้าอยู่พักหน้า เมื่อเขาเห็นว่าถังจือซย่าไม่เปิดประตูออกมาเชิญให้เขาเข้าไปอีกครั้ง เขาจึงต้องจากไป

ถ้าอยากแก้ปัญหาของเรื่องนี้ ก็ต้องหาไนต์คลับที่ถังจือซย่าพบกับความเจ็บปวดให้เจอ ถึงแม้ถังจือซย่าจะไม่ยอมพูดถึงสักคำ แต่ต้องมีคนที่รู้เรื่องนี้อีกแน่ๆ

สีจิ่วเฉินนั่งอยู่ในรถ ซ่งซานรู้เรื่องนี้ แต่เขาไม่อยากไปสอบถามซ่งซาน สมองของสีจิ่วเฉินกำลังกรั่นกรองคนที่อาจจะรู้เหตุการณ์อย่างละเอียดออกมา

สุดท้ายเขาก็ล็อคคนคนหนึ่งไว้...ถังชิงชิง

น้องสาวต่างบุพการีของถังจือซย่า เธอน่าจะเป็นคนที่รู้เรื่องในตอนนั้น ตอนที่เธออาละวาดในครั้งที่แล้ว เธอพูดถึงเรื่องราวในชีวิตของลูกชายถังจือซย่าออกมา เธอน่าจะรู้บางอย่าง

สีจิ่วเฉินขึ้นไปนั่งบนรถ จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมากดเบอร์โทรศัพท์ของฉู่เฮ่า “พรุ่งนี้นัดคนคนหนึ่งออกมาแทนฉันที”

“ประทานสีอยากพบใครครับ”

“ถังชิงชิง”

ภายในห้องที่เงียบสงบ ถังจือซย่านั่งถือแก้วน้ำอยู่บนโซฟา เธอรู้สึกผิดมาก ไม่นึกเลยว่าในตอนที่แสดงความรักใคร่กับสีจิ่วเฉิน เธอจะจินตนาการว่าเขาเป็นไอ้สารเลวในตอนนั้น

แม้แต่เธอเองก็ยังประหลาดใจ ความเจ็บปวดเมื่อห้าปีที่แล้วซุกซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหัวใจเธอ เพียงแค่สัมผัส มันก็จะกระตุ้นให้เธอหวาดกลัวเรื่องรักใคร่ของชายหญิง