รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 374

ถังจือซย่าขมวดคิ้ว “ฉันไปทำงานแน่นอนว่าฉันต้องเจอกับคุณคังทุกวันแน่ มีปัญหาอะไรไหมล่ะ”

ผู้ชายคนนี้มีแผนไม่ดีคุณไม่รู้บ้างเหรอ? สีจิ่วเฉินกำหมัดด้วยความโกรธ

สีจิ่วเฉิน คุณอย่ามายุ่งเรื่องของฉันเลย พูดอีกอย่างคุณก็ไม่ได้คิดดีกับฉันไม่ใช่เหรอ ถังจือซย่ารู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ปล่อยวางเยอะเกินไป ไม่แปลกที่เขาจะโกรธขนาดนี้

สีจิ่วเฉินถึงกับสำลัก

คุณสามารถจีบฉันได้ แล้วคนอื่นจะจีบฉันมันผิดกฎหมายหรือไง ถังจือซย่าดุเขาอีกครั้งเพราะไม่เคยเห็นเขาพาลแบบนี้มาก่อน

ผมจีบคุณเพราะอยากให้คุณกับเฉินเฉินมีบ้านแต่ผู้ชายคนอื่นก็แค่สนใจเรื่องเงินกับเรื่องเซ็กส์ ผมไม่เชื่อหรอกนะว่าคังเฮ่าเซวียนเข้าหาคุณเพราะไม่อยากฮุบบริษัทของพ่อคุณ สีจิ่วเฉินพูดอย่าตรงไปตรงมาและไร้ความปรานี

ครั้งนี้ถังจือซย่าถึงกับสำลัก แม้ว่าคังเฮ่าเซวียนจะมีความคิดแบบนั้นจริงๆแต่ในตอนนี้พ่อของเธอก็ต้องการแบบนั้นเพราะนี่เป็นเรื่องของการแลกเปลี่ยน คุณจะตัดสินเขาแบบนั้นไม่ได้

“คุณควรใส่ใจสุขภาพของตัวเองให้ดีกว่านี้!” หลังจากที่ถังจือซย่าพูดจบเธอนั่งบนโซฟาอีกฝั่งแล้วจ้องมาที่เขา “ดื่มน้ำเสร็จก็ออกไปได้แล้ว”

เมื่อสีจิ่วเฉินเห็นว่าเขากำลังถูกไล่เขาก็ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “คืนนี้ผมจะทานข้าวเย็นที่บ้านของคุณ”

“ไม่ได้” เราไม่ได้ติดหนี้อะไรกัน แล้วไม่ควรรบกวนกันแล้วค่ะ ถังจือซย่าตอบปฏิเสธไป

“ถ้าอย่างนั้นเมื่อกี้คุณควรทิ้งผมไว้ให้ดูแลตัวเอง ทำไมคุณต้องสนใจผมด้วย” สีจิ่วเฉินขมวดคิ้ว

ได้ ครั้งหน้าฉันจะไม่สนใจคุณแล้ว ถังจือซย่าไม่ยอมเสียหน้า

ถังจือซย่าถ้าวันหนึ่งผมตาย มันจะทำให้คุณมีความสุขใช่ไหม จู่ๆ สีจิ่วเฉิน ก็จ้องมาที่เธออย่างจริงจังและพูดคำที่น่าสลดใจ

ใจของถังจือซย่าสั่นไปครู่นึง เหมือนกับผู้ชายคนนี้กำลังสาปแช่งเธอ

ถังจือซย่าสับสนและเธอก็โพล่งออกมา “สีจิ่วเฉินอย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ ฉันจะมีความสุขได้ยังไงถ้าคุณตาย แม่ฉันเสี่ยงชีวิตของเธอเพื่อช่วยชีวิตคุณ และคุณก็ควรจะเห็นคุณค่าของชีวิตของคุณให้มาก

ขึ้น”

แม้ประโยคนี้จะดูไม่ค่อยจริงใจเท่าไหร่นัก แต่ก็ทำให้สีจิ่วเฉินรู้สึกซาบซึ้งใจ

ได้ผมจะพยายามทำให้ตัวเองมีอายุยาวถึงร้อยปีเลย สีจิ่วเฉินตอบกลับอย่างจริงจัง

ถังจือซย่าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเหลือบดูเวลา นี่มันหกโมงครึ่งแล้ว และผู้ชายคนนี้ก็ยังไม่ไป