รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 513

ถังจือซย่าลงรถมาพร้อมกับทนายความ ถังจือซย่าในเสื้อกันลมสีดำ ผมยาวของเธอปลิวไสวไปตามลมหนาว ใบหน้าที่บอบบางและสวยงามของเธอดูสงบและเย็นชา เธอเดินผ่านทางที่ถูกกั้นโดยบอดี้การ์ด

เสียงคำถามดังขึ้นมารอบด้าน

“คุณถัง ฉันขอถามได้ไหมคะว่าคุณลักพาตัวพ่อที่หมดสติไปและคุกคามสิทธิ์ในมรดกของพ่อคุณจริงๆ หรือเปล่า”

"คุณถัง คุณแอบส่งพ่อของคุณไปรักษาที่โรงพยาบาลเอกชน คุณมีเจตนาอื่นหรือไม่"

"ถังจือซย่า คุณรู้หรือไม่ว่าอะไรคือการกตัญญู คนอย่างคุณไม่กลัวโทษเหรอ"

เสียงเอ่ยถามอย่างตรงประเด็นดังขึ้น ถังจือซย่าเพียงแค่เหลือบมองนักข่าวนิ่งๆ แล้วก้าวเข้าประตูบริษัทไปปล่อยให้บอดี้การ์ดขวางกลุ่มนักข่าว

ภายใต้การคุ้มครองของบอดี้การ์ด ร่างของถังจือซย่าราวกับดอกกุหลาบแดงสุดแข็งแกร่งที่ยืนหยัดอยู่ท่ามกลางลมหนาว

กลุ่มคนด้านหลังรีบร้อนถ่ายภาพนี้ไว้ อดตกใจไม่ได้ว่าภาพลักษณ์ของลูกสาวคนโตของถังซื่อกรุ๊ปดูดีจริงๆ

ถังจือซย่าเดินตรงไปที่ห้องประชุม หลี่เจี๋ยและถังชิงชิงนั่งอยู่ด้านในแล้ว ผู้ถือหุ้นอีกสองคนก็มาถึงเช่นกัน พวกเขาได้ยินข่าวว่าถังจวิ้นยังไม่ได้สติก็ร้อนใจ ถังจวิ้นบริหารจัดการถังซื่อกรุ๊ปมาโดยตลอด พอเขาล้มลงแล้ว เรื่องการพัฒนาถังซื่อกรุ๊ปจะต้องพึ่งพาใคร?

คังเฮ่าเซวียนเงยหน้าขึ้นมามองถังจือซย่า ดวงตาฉายแววเสน่หาก่อนจะหายไป ไม่ว่าตอนไหนก็ตามที่ถังจือซย่าปรากฏตัวขึ้น ก็มักจะดึงดูดความสนใจของคังเฮ่าเซวียนได้เสมอ

ถังจือซย่าดึงเก้าอี้ออกก่อนจะนั่งลง ทนายความที่ตามมาด้านหลังก็นั่งลงเช่นกัน

“ถังจือซย่า นี่คือการประชุมส่วนตัว แกพาคนนอกเข้ามาทำไม” หลี่เจี๋ยเอ่ยถามอย่างไม่พอใจ

“นี่คือทนายของฉัน เขามีสิทธิ์จะอยู่ที่นี่” ถังจือซย่าตอบอย่างเรียบนิ่ง