รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 515

ทนายหลิวยื่นมือออกไปรับ หลังจากที่เขาพิจารณาอย่างละเอียดแล้วจึงเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “ดูจากเอกสารแล้วไม่มีปัญหา ส่วนเรื่องความจริงนั้น คงต้องรอให้คุณพ่อของคุณฟื้นขึ้นมาก่อนถึงจะสามารถตรวจสอบได้”

ถังจือซย่าเองก็รู้ว่าเนื้อหาที่แท้จริงของพินัยกรรมมีเพียงแค่พ่อเท่านั้นที่รู้ แต่ตอนนี้แม้แต่ทนายความประจำตัวของพ่อก็กลายเป็นคนของหลี่เจี๋ย

โรงพยาบาลสีซื่อ

ถังจิ่วเฉินรอเธอกลับมาเพราะกลัวว่าเธอจะถูกกลั่นแกล้ง เมื่อเห็นเธอเขาก็รีบดึงมือเธอเข้าไปในห้องพัก

“พูดมา พวกเขาทำอะไรคุณไหม” จิ่วเฉินเอ่ยถามเสียงต่ำ สายตาจ้องมองเธอ

ถังจือซย่ากลับนิ่งสงบก่อนจะเล่าเรื่องเนื้อหาด้านในพินัยกรรม ดวงตาเย็นชาของสีจิ่วเฉินหรี่ลง “คุณก็เลยปล่อยให้พวกเขายึดครองบริษัทของพ่อคุณไปง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ? ให้ผมออกโรงไหม”

ถังจือซย่าส่ายหน้า “ฉันรู้ว่าต้องจัดการกับพวกเขายังไง ฉันจะทำให้พวกเขาต้องชดใช้” พูดจบแววตาของถังจือซย่าก็ฉายแววเจ็บปวด “พ่อฉันเป็นอย่างไรบ้าง”

“ตอนนี้สัญญาณชีพยังคงตัว”

ความเกลียดชังฉายวาบในดวงตาของถังจือซย่า "คนหนึ่งคือภรรยาของพ่อฉันและอีกคนคือลูกสาวของเขา เพื่อให้ได้บริษัทพวกเขาถึงกับลงมือจริงๆ ฉันเดาว่าพวกเขารู้ว่าพ่อจะมอบบริษัทให้ฉันสืบทอดต่อถึงได้ทำกับเขาแบบนั้น ฉันควรจะปฏิเสธที่จะช่วยบริษัทตั้งแต่แรก อย่างน้อยพ่อของฉันก็จะปลอดภัย”

“อย่าเอาความผิดของพวกเขามาเป็นของตัวเอง คุณไม่ผิด” ซีจิ่วเฉินปลอบโยน เมื่อเห็นใบหน้าซีดเล็กน้อยของเธอจากการไม่ได้พักผ่อน เขากอดเธออย่างเศร้าใจ “นอนในอ้อมแขนของผมสักพัก”

ถังจือซย่าซบเขา “พาเฉินเฉินกลับไปส่งหรือยัง”

“อืม เขาอยากไปที่บ้านตระกูลสี”

“ดี” ถังจือซย่ารู้สึกขอบคุณตระกูลสีที่ให้ที่อยู่ที่มั่นคงให้กับลูกของเธอ

เวลาบ่ายสองโมงหลี่เจี๋ยและลูกสาวของเธอก็ปรากฏตัวที่ล็อบบี้ของโรงพยาบาลสีซื่อ คราวนี้พวกเธอผ่านขั้นตอนการลงทะเบียนและมีพยาบาลพาไปที่แผนกผู้ป่วยใน หลี่เจี๋ยมองดูโรงพยาบาลที่กว้างขวางและหรูหราราวกับโรงแรมหรู

“ไม่ธรรมดาจริงๆ” หลี่เจี๋ยพึมพำ