รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 519

พูดจบเธอก็หยิบเข็มฉีดยาออกมา เธอใช้เข็มดูดตัวยาขึ้นมาจากในกระเป๋าอย่างเรียบร้อย ก่อนจะให้เสื้อผ้าบังทิศทางของกล้อง คว้าสายน้ำเกลือของถังจวิ้นขึ้นมาแล้วแทงเข็มลงไปและฉีดยาทั้งหมดในกระบอกเข็มฉีดยาลงไปอย่างไม่ลังเล

การกระทำนี้สิ้นภายในเวลาไม่ถึงสิบวินาที เรียกได้ว่าเป็นการฆ่าคนที่มองไม่เห็น

เธอเก็บเข็มฉีดยาลงในกระเป๋าของเธอ จ้องมองถังจวิ้นที่นอนอยู่บนเตียงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ในใจของถังจือซย่ายังคงตึงเครียด เธอสัมผัสได้ถึงความชั่วร้ายของมนุษย์ที่แสดงต่อหน้าเธออย่างเต็มตา

คนที่อยู่เคียงข้างพ่อมายี่สิบกว่าปี ได้ลงมือฆ่าเขาอย่างเงียบๆ

ฉู่เฮ่าผลักประตูเข้ามา “คุณถัง จะเข้าไปเปิดโปงเธอไหม”

ถังจือซย่าก็ไม่อยากรอแล้ว เธอบันทึกหลักฐานทั้งหมดก่อนจะเอ่ยตอบ “ไป”

หลี่เจี๋ยกำลังจะลุกขึ้นพร้อมกระเป๋าของเธอ เออยากจะรีบกำจัดเข็มฉีดยาและขวดยาเล็กๆ ในกระเป๋าอย่างเร็วที่สุด เมื่อเธอเห็นถังจือซย่าผลักประตูเข้าไปเธอก็รีบพูดว่า "แกอยู่ที่นี่ ฉันจะไปบริษัท ดูแลพ่อด้วย!"

พยาบาลเข้ามาที่ด้านข้างของถังจวิ้นเพื่อตรวจสอบยาในเข็มให้น้ำเกลือ เข็มไม่ได้เจาะเข้าไปในเส้นเลือดของถังจวิ้นแต่ถูกพันด้วยเทปกาวอยู่ด้านนอกผิวหนัง ซึ่งหลี่เจี๋ยไม่ได้สังเกตมัน

ทั้งตัวของถังจือซย่าเต็มไปด้วยความเย็นชา เธอจ้องมองหลี่เจี๋ย "จากนี้ไปคุณไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น เมื่อกี้คุณฉีดอะไรเข้าไปในสายน้ำเกลือของพ่อฉัน"

หัวใจของหลี่เจี๋ยสั่นสะท้าน แต่เธอแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง “แกพูดเรื่องไร้สาระอะไร ฉันอยู่ที่นี่กับพ่อของแกตลอดเวลา ไม่ได้ทำอะไรเลย”

ฉู่เฮ่าไม่ยอมให้เธอปฏิเสธ เขาหยิบไอแพดออกมาและเปิดวิดีโอให้เธอดู "หลี่เจี๋ย อย่าแก้ตัวเลย เราบันทึกทุกอย่างที่คุณทำไว้หมดแล้ว หลักฐานทั้งหมดที่คุณทำเพื่อฆ่าถังจวิ้นอยู่ในมือของคุณถังแล้ว”

หลี่เจี๋ยมองตัวเธอในวิดีโอ ขาก็พลันอ่อนแรงทันที เธอรู้สึกหวาดกลัวจนแทบจะเป็นลม เป็นไปได้ไง?

สิ่งที่เธอคิดว่าเธอทำโดยไม่มีใครสังเกตเห็นกลับถูกถังจือซย่าถ่ายไว้ได้งั้นเหรอ?