รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 591

เด็กที่เรียกเขาว่าลุงมาตลอด เป็นลูกชายแท้ๆ ของเขาเอง ความรู้สึกที่เจอหน้ากันแต่ไม่รู้จักกัน แค่คิดก็รู้สึกผิดและเจ็บปวดใจ

ความรักของเขาที่มีต่อลูกชาย ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้!

สีจิ่วเฉินสัมผัสถึงหญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขา เขาจึงค่อยๆ ห่มผ้าให้ลูกชาย และลุกออกมา

ถังจือซย่าที่ยืนอยู่สักพัก เธอสวมชุดบางๆ มือที่เย็นเล็กน้อยถูกชายหนุ่มคว้ามาไว้ในฝ่ามืออันอบอุ่น และมืออีกข้างหนึ่งก็พาเธอกลับห้องนอน

วันรุ่งขึ้นถังจือซย่าได้รับโทรศัพท์จากพ่อของเธอ คดีของหลี่เจี๋ยจะเปิดพิจารณาคดีในวันอังคารนี้ เขาถามเธอว่ามีเวลาแวะไปหรือไม่ ถังจือซย่ามีเวลาแน่นอน เธอต้องเห็นจุดจบของหลี่เจี๋ยด้วยตาของเธอเอง ต้องการเห็นว่าเธอเสียใจจริงๆ หรือไม่

เช้าวันอังคาร หลังจากที่ส่งลูกชายไปโรงเรียนแล้ว ถังจือซย่าก็ไปที่ศาลกับสีจิ่วเฉิน

ถังจวิ้นก็มาถึงแต่เช้าเหมือนกัน อารมณ์ของเขาดูเหมือนจะสงบลงแล้ว

เวลาสิบโมง หลี่เจี๋ยก็ถูกนําตัวเข้ามา มือของเธอสวมโซ่ที่มือและเท้า ผมของเธอเป็นสีขาวไปครึ่งหนึ่งแล้ว แก่หง่อมกว่าสิบปี เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นคนที่นั่งอยู่ เธอจึงมองไปที่ถังจวิ้นอย่างวิงวอน ขอร้องด้วยเสียงสั่นเครือว่า “อาจวิ้น... อาจวิ้น...”

ถังจวิ้นมองหลี่เจี๋ย ในสายตาของเขานอกจากความเจ็บปวดแล้ว ไม่มีความสงสารเลย หลี่เจี๋ยที่เห็นถังจือซย่าอีกครั้ง จึงรู้ว่าเธอยังอยู่ เธอไม่ควรได้รับการให้อภัยและความสงสารจากถังจวิ้น

ข้างกายถังจือซย่ามีสีจิ่วเฉินอยู่เป็นเพื่อน หลี่เจี๋ยและพวกเขาเหมือนคนจากสองโลก

เมื่อการพิจารณาคดีเริ่มขึ้น ทนายความของถังจวิ้นก็เริ่มพูดเกี่ยวกับกระบวนการที่เกิดขึ้นของเรื่องทั้งหมด แม้ว่าทนายความจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แต่ก็ยังคงรู้สึกตกใจและโกรธแค้น เพื่อผลประโยชน์ เธอสามารถมองข้ามความรู้สึกของสามีภรรยาและฆ่าถังจวิ้นอย่างโหดร้าย

และผู้สมรู้ร่วมคิดในเรื่องนี้ทั้งหมดมี ถังชิงชิง คังเฮ่าเซวียนและหลี่เจี๋ยดำเนินการด้วยกันสามคน

หลี่เจี๋ยนั่งนิ่งอยู่ตรงตำแหน่งของเธอ เธอเองก็กําลังฟังสิ่งที่เธอเคยทำเหมือนกัน เธอเห็นถังจวิ้นก้มหน้าลงอย่างเงียบๆ และน้ำตาของเธอก็ไหลลงมาด้วยความเสียใจ