รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 724

เช้าตรู่

ที่วิลล่าของสีจิ่วเฉิน

ถังจือซย่าตื่นขึ้นมาก็สองทุ่มแล้วและชายข้างๆ เธอดูเหมือนจะตื่นก่อน

พอนึกถึงเขาที่ช่วงนี้มักจะเศร้า เธอก็รีบลุกจากเตียงไปหาเขา แต่กลับพบว่าเขาอยู่ในครัว

เขาสวมชุดอยู่บ้านสีเทากับผ้ากันเปื้อนและกำลังทำอาหารเช้าให้พวกเขาอย่างจริงจัง

ถังจือซย่าก็รู้สึกหวั่นไหวทันที เธอยังอยู่ในชุดนอนของเธอและเห็นร่างของชายคนนั้นกวนโจ๊ก เธอจึงสวมกอดเขาจากด้านหลัง

เขาไม่พูดอะไรและเธอก็ไม่พูดอะไร เขาเข้าใจความทุกข์ใจของเธอเช่นกัน เขายื่นมือไปจับมือเธอและพูดเบาๆ ว่า "เดียวข้าวเช้าก็จะเสร็จแล้วคุณไปปลุกเฉินเฉินหน่อยนะ"

“อือ ฉันจะไปเรียกเขา" ถังจือซย่าตอบ แต่ก็ยังเอนกายพิงหลังหลังเขาอย่างไม่อยากจะไปและก็เพลิดเพลินไปกับความอบอุ่นของเขาสักพัก

สีจิ่วเฉินหันมาและจูบผมของเธอ แล้วพอเขากำลังจะจูบริมฝีปากของเธอ ถังจือซย่ารีบพูดว่า "ฉันยังไม่ได้แปรงฟันเลย!"

“ฉันไม่รังเกียจ” หลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ เขาก็จะเข้ามาจูบเธอ

ถังจือซย่ายิ้มและย่องออกจากประตู แล้วก็เดินขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็ว เธอปลุกลูกชายให้แปรงฟัน ล้างหน้า แล้วลงมาชั้นล่าง

ทันทีที่เธอเข้ามาครัว เธอก็โอบคอของชายคนนั้นและเริ่มจูบเขา

สีจิ่วเฉินโอบเอวของเธอและจูบอรุณสวัสดิ์ภรรยา สำหรับสีจิ่วเฉินแล้วบ้านนี้คือสถานที่ที่เขาต้องปกป้อง ความเศร้าโศกต่อการจากไปของคุณย่าถูกซ่อนไว้ในใจของเขาและเขาต้องที่จะรักคนรอบข้าง

หลังจากรับประทานมื้อเช้าที่มีคุณค่าทางโภชนาการเสร็จ สีจิ่วเฉินและถังจือซย่าก็พาลูกชายไปที่ฟาร์มม้าใกล้ๆ เจ้าตัวเล็กมีลูกม้าตัวเล็กเป็นของตัวเอง ตอนที่เจ้าตัวเล็กกำลังฝึกอยู่ในฟาร์มม้า ฝั่งถังจือซย่าและสีจิ่วเฉินก็กำลังดื่มกาแฟอยู่ข้างๆ

ครอบครัวสามคนดื่มด่ำกับช่วงเวลาพ่อแม่ลูกในตอนเช้า

ตอนนี้ในโรงพยาบาลสีซื่อกรุ๊ป หลังจากได้รับโทรศัพท์หัวหน้าแพทย์คนหนึ่งรู้สึกหดหู่ใจอย่างมาก ราวกับว่าเขามีความกดดันมากมายมหาศาล เขามาที่ดาดฟ้าหยิบบุหรี่ออกมาและจุดบุหรี่

และในขณะนี้ โทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้นและก็กดรับ "ฮัลโหล!"

“คิดดีแล้วหรือยัง”