รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 729

"คุณสี สายตาของคุณเฉียบแหลมจริงๆ มีบางอย่างผิดปกติกับคนคนนี้" เจ้าหน้าที่ตำรวจอีกคนเห็นด้วย

สีจิ่วเฉินอาศัยอยู่ในกองทัพตั้งแต่อายุเก้าขวบจนถึงสิบหกปีและความสามารถในการอ่านเหตุการณ์ของเขาได้รับการพัฒนาได้ไวจนน่าอัศจรรย์ ตลอดเจ็ดปีในห้างสรรพสินค้าเขาก็ได้พัฒนาความสามารถในการจดจำผู้คน

“ผู้กำกับหลิว เราพบว่าเขาได้โทรศัพท์บนรถและเราก็พบว่าคนรับเป็นชายชื่อ สีจื้อหย่วน”

สายตาของสีจิ่วเฉินกลายเป็นใบมีดที่เย็นเฉียบในทันที สีจื้อหย่วนเหรอ หลี่ช่งเป็นพวกของสีจื้อหย่วนงั้นเหรอ

"ตรวจสอบตัวตนของสีจื้อหยวนคนนี้" ผู้กำกับหลิวสั่งทันทีและในขณะเดียวกันก็พูดกับสีจิ่วเฉินว่า "คุณสี คุณรู้จักคนคนนี้เหรอ"

สีจิ่วเฉินกำกำปั้นไว้บนโต๊ะอย่างแน่น ทุกอย่างดูเหมือนจะมีเงื่อนงำ สีจิ่วเฉินพยักหน้า "ใช่ เขาเป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งในตระกูลสี เมื่อสองเดือนก่อน เขาเสนอให้ผมร่วมมือกับโครงการนานาชาติ แต่โครงการนั้นก็ถูกผมปฏิเสธ”

“จับกุมหลี่ช่งทันที” ผู้กำกับหลิวสั่งตำรวจที่อยู่ข้างๆ เขา

สีจิ่วเฉินกล่าวกับผู้กำกับหลิวว่า "ผู้กำกับหลิวผมจะให้รายชื่อกับคุณ ช่วยจำกัดการเคลื่อนไหวของสมาชิกทุกคนในรายชื่อและอย่าให้พวกเขาเดินทางออกนอกประเทศ"

“เข้าใจแล้ว ช่วยส่งรายชื่อให้ฉันโดยด่วน” ผู้กำกับหลิวพยักหน้าอย่างรีบร้อน

สีจิ่วเฉินโทรหาฉู่เฮ่าและเอารายชื่อออกมา คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลสี

และสีจิ่วเฉินก็ออกไปข้างนอกแล้วเข้าไปรถและหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดเบอร์ของถังจือซย่า

"ฮัลโหล เป็นอย่างไรบ้าง คุณพบอะไรไหม" ถังจือซย่าถามอย่างกังวล

"พบเงื่อนงำบางอย่าง น่าจะเกี่ยวข้องกับสีจื้อหย่วน"

“สีจื้อหย่วนพ่อของสีสือเหยาอ่ะนะ” ถังจือซย่าถามด้วยความประหลาดใจ

“ไม่ต้องห่วง เรื่องนี้จะถูกสืบสวนอย่างชัดเจน” สีจิ่วเฉินปลอบเธอ เพราะจนถึงตอนนี้ถังจือซย่าก็ยังรู้สึกกระวนกระวายใจมาก และเธอก็ฝันร้ายในตอนกลางคืนซึ่งมันทำให้เขาเป็นทุกข์มาก