รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 771

"คุณชาย ถ้าคุณมีเวลาไปตรวจร่างกายหน่อยนะครับ！ เพราะคุณเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ จำเป็นต้องตรวจสภาพร่างกายดูสักหน่อย" เฉียวตงแนะนำ

เจียนจือเพ่ยขมวดคิ้วและทันใดนั้นก็รู้สึกถึงความทรงจำเลือนลาง แต่ก็ไม่สามารถปะติดปะต่อได้ เขายืนขึ้นและพูดว่า "ผมรู้สึกไม่ค่อยสบาย เดี๋ยวจะกลับก่อน"

"ครับ คุณชาย" เฉียวตงลุกขึ้นไปส่งเขา

ระหว่างทางกลับไปที่คฤหาสน์ เจียนจือเพ่ยรู้สึกราวกับว่ามีภาพบางอย่างแวบเข้ามาในหัวของเขา แต่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่ามันคืออะไร เขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลาด้วยความรำคาญใจ

ทันใดนั้นก็เห็นรูปหญิงสาวในโทรศัพท์ ภาพหน้าจอโทรศัพท์เป็นรูปหญิงสาวแปลกหน้าที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน เขาขมวดคิ้ว ใครมาตั้งค่ารูปน่าเบื่อแบบนี้ให้เขากัน？

เจียนจือเพ่ยจ้องมองหญิงสาวที่สดใสในรูปภาพ และหลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็เปิดการตั้งค่าและเปลี่ยนภาพเป็นสไตล์ดาร์กๆ ที่เขาชอบ

เมื่อเจียนจือเพ่ยกลับมาถึงคฤหาสน์ เขาบังเอิญเห็นเฉียวเสวี่ยเม่ยเดินมาจากที่ๆ ห่างออกไปไม่ไกล เขาหยุดฝีเท้าและมองดูอยู่สองสามวินาที จากนั้น เศษความทรงจำก็แวบเข้ามาในหัวของเขา เป็นภาพของเขาและเฉียวเสวี่ยเม่ย และเป็นเพียงเศษเสี้ยวความทรงจำ ตัวเขาเองไม่มีความทรงจำพิเศษใดๆ เลย

เมื่อถึงเวลาอาหารเย็น เฉียวเสวี่ยเม่ยอยู่เพื่อรับประทานอาหารด้วย และตอนที่เจียนจือเพ่ยเดินมาจากชั้นสอง หัวใจของเธอก็เต้นระรัว แล้วที่ทำให้เธอแปลกใจคือ เจียนจือเพ่ยกลับมาให้ความรู้สึกสูงส่งเย่อหยิ่งเหมือนแต่ก่อน

มันแตกต่างจากตอนที่เธอเห็นเขาในตอนเช้าหน่อยๆ แม้ว่าตอนเช้าเจียนจือเพ่ยจะเฉยชาต่อเธอเช่นกัน แต่ ณ เวลานี้ เขาที่นั่งอยู่โต๊ะอาหารนั้น เปล่งออร่าออกมาแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

คุณนายเจียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับสีหน้าของหลานชายของเธอ ราวกับว่าท่าทีของเขาที่ปฏิบัติต่อเธอมันเปลี่ยนไป

"อาเพ่ย แกโอเคไหม！" คุณนายเจียนถามด้วยความเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรครับ" เจียนจือเพ่ยตอบคุณย่า จากนั้นก็ลุกขึ้นและพูดว่า "ผมจะไปจัดการธุระบางอย่าง"

เฉียวเสวี่ยเม่ยมองเขาอย่างน้อยใจ เธอนึกว่าเธอจะหาโอกาสคุยกับเขาได้！