รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 971

"คุณกำลังถอดเสื้อผ้าอยู่เหรอ" อันฉีอดไม่ได้ที่จะถาม

"อืม" เขาตอบด้วยน้ำเสียงยั่วยวนและถามกลับว่า "อยากดูไหมล่ะ"

"ดูอะไรเหรอ" อันฉีพูดแบบซื่อๆ

"วิดีโอคอลให้คุณดูหุ่นของผมไง" เขากำลังบอกให้เธอรู้ว่าเธอสามารถดูฟรีได้

อันฉีถอนหายใจเบาๆ "เนี่ยเหยียนเฟิง คุณทำตัวให้ปกติหน่อยได้ไหม"

แล้วบุคลิกที่เคร่งขรึมของเขาล่ะ? แล้วการควบคุมจิตใจของเขาล่ะ?

เขาหัวเราะในลำคอ "งั้นผมไปอาบน้ำแล้วนะ ไว้วันหลังค่อยให้คุณดูแล้วกัน"

อันฉีไม่ต้องดูก็ได้ แค่จินตนาการก็พอจะนึกออกว่าหุ่นของเขาเป็นยังไง ตอนอยู่ที่ฐานก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยแอบดู

"โอเค งั้นคุณรีบนอนเถอะ ฝันดีนะ" อันฉีพูดจบก็วางสายไป นอนอยู่บนผ้าห่มไปสักพักจิตใจก็พลุ่งพล่าน เธอยังคงรู้สึกผิดกับอันนั่ว แม้ว่าอันนั่วกับเขาจะถอนหมั้นกันแล้ว

ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ไม่สามารถก้าวผ่านความรู้สึกนี้ไปได้

รุ่งสาง

อันฉีตื่นแต่เช้าตรู่ ในวันนี้เธอเลือกใส่เสื้อโค้ทแฟชั่นที่ทันสมัย จากนั้นก็ตามแม่ไปประชุมที่บริษัท

วันนี้หลี่เซี่ยนจะถือโอกาสการประชุมผู้ถือหุ้นนี้บอกข่าวที่ลูกสาวจะขึ้นมาแทนที่เธอ ส่วนอันฉีก็ทำตัวตามปกติและมีสีหน้าที่สุขุม

ในที่ประชุมผู้ถือหุ้น ทุกคนค่อนข้างสุภาพกับเธอเป็นพิเศษ แต่ในสายตาของพวกเขามีความสงสัยที่มีต่อตัวเธอซ่อนอยู่อย่างระมัดระวัง เพราะถึงอย่างไรสำหรับพวกเขาอันฉียังเด็กเกินไป

หญิงสาวอายุยี่สิบห้าปีคนหนึ่งรับช่วงต่อบริษัทที่มีมูลค่าสามหมื่นกว่าล้านบาท ถ้าวางแผนผิดพลาดก็คือความสูญเสียอย่างหนัก

อันฉีพอจะมองความคิดของคนกลุ่มนี้ออก ถึงแม้เธอจะมีความกดดัน แต่ก็เต็มไปด้วยความมั่นใจ ถึงแม้ว่าเธอจะอายุยังน้อย แต่ก็บ่งชี้ว่าเธอมีเวลาเรียนรู้และพัฒนาการที่มากขึ้น

การประชุมผู้ถือหุ้นใกล้จะจบลงแล้ว อันฉีแอบมองดูเวลาก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบเอ็ดนาฬิกาสิบแปดนาทีแล้ว