รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 973

ความสุขที่ได้จากการแกล้งเขากลับมาอีกครั้ง

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ อันฉีพบว่าตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสองครึ่งแล้ว เธอควรกลับไปที่บริษัท เพราะช่วงบ่ายยังมีประชุมแผนก

เนี่ยเหยียนเฟิงส่งเธอไปที่ทางเข้าบริษัท อันฉีถือช่อดอกไม้ไว้ในอ้อมแขนของเธอ จู่ๆ เธอก็ลังเลว่าเธอควรถือมันขึ้นไปที่ออฟฟิศด้วยดีไหม? ถ้าเอาขึ้นไปด้วยแม่ของเธอก็จะรู้ว่ามีหนุ่มกำลังตามจีบเธออยู่

ถ้าจะทิ้งเธอก็ทำไม่ลง เพราะเขาเลือกเองกับมือเลย

หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่ง อันฉีก็ลงจากรถพร้อมช่อดอกไม้ในมือ เธอโบกมือให้ชายในรถ "ฉันไปแล้วนะคะ"

เนี่ยเหยียนเฟิงรู้สึกไม่อยากห่างกันกับเธอ เขาเฝ้ามองเธอจนเธอเดินพ้นประตูไป เขาถึงสตาร์ทรถขับออกไป

แต่ฉากนี้บังเอิญว่าหลี่เซี่ยนที่กำลังลงจากรถมาเห็นเข้าพอดี เธอเห็นลูกสาวลงจากรถออฟโรดสีดำลึกลับพร้อมกับถือช่อดอกไม้ไว้ในมือ และคนในรถคันนี้ดูเหมือนว่ายังคงเฝ้าดูลูกสาวของเธออย่างอาลัยอาวรณ์

หลี่เซี่ยนรู้สึกตกใจ ทำไมเธอถึงไม่รู้ว่าลูกสาวของเธอกำลังมีความรักอีกครั้ง?

อีกฝ่ายคือใคร? และมีตัวตนภูมิหลังอย่างไร เขาเป็นนักต้มตุ๋นเหมือนจี้เจ๋อหรือเปล่า? หลี่เซี่ยนลงจากรถอย่างเป็นกังวล

เธอเดินตรงไปที่ห้องทำงานของเธอทันที ในขณะนี้อันฉีได้ซ่อนดอกไม้ไว้หลังม่าน เมื่อเห็นว่าแม่ของเธอยังไม่กลับมา เธอจึงตัดสินใจซ่อนมันไว้ชั่วคราว

แต่ทว่าเมื่ออันฉีกำลังคิดว่าจะนั่งดูเอกสารบนโซฟาสักพัก เธอก็เห็นหลี่เซี่ยนแม่ของเธอกลับมา เธอลุกขึ้นยืนและตะโกนเสียงดังว่า "แม่ กลับมาแล้วเหรอคะ"

หลี่เซี่ยนจ้องมองเธออย่างจริงจังและถามตรงๆ ว่า "ฉีฉี แม่เห็นนะว่ามีหนุ่มมาส่งลูก บอกแม่มาสิ ว่าลูกกำลังมีความรักอยู่"

อันฉีรู้สึกบีบคั้นหัวใจ คาดไม่ถึงว่าแม่ของเธอจะเห็นเธอลงจากรถของเนี่ยเหยียนเฟิง

“ดอกไม้ที่ถือมาจะเอาไปซ่อนทำไม ลูกวางแผนที่จะปิดบังเรื่องมีแฟนกับแม่หรือเปล่า” เพราะความสัมพันธ์ครั้งก่อนของเธอทำให้หลี่เซี่ยนทุกข์ใจมาก ตอนนี้เธอโรควิตกกังวลของเธอเริ่มกลับมาอีกแล้วเหรอ เธอกลัวว่าลูกสาวสุดที่รักของเธอจะเจอคนไม่หวังดีและถูกหลอกอีก

“แม่… ไม่ต้องห่วงหรอก เขาไม่ใช่คนขี้โกหก” อันฉีปลอบแม่ของเธอ

“แล้วเขาชื่ออะไร ทำงานอะไร ภูมิหลังครอบครัวขาวสะอาดไหม และเริ่มคบกันเมื่อไหร่” หลี่เซี่ยนถามหลายคำถามในรวดเดียว