รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 980

"คุณ..." อันฉีโกรธจนกำหมัดแน่น

"เตรียมเงินให้พร้อมเถอะ ไม่งั้นผมจะไม่เกรงใจแล้ว" พอพูดจบ จี้เจ๋อก็วางสายไป ในไม่ช้าเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เซนเซอร์มาสองสามรูป แต่ก็เห็นจนเกือบหมด ทําให้อันฉีรู้สึกโกรธมากหลังจากเปิดดู

แม้ว่าจะมีการตัดต่อ แต่อันฉีก็ยังรู้สึกไม่สบายทางกายภาพ เธอหลับตาให้ใจเย็นลง เธอต้องให้คนอย่างจี้เจ๋อติดคุก มิฉะนั้นไม่รู้ว่ามีหญิงสาวที่ถูกเขาหลอกไปกี่คน

อันฉีคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับเนี่ยเหยียนเฟิงดีไหม แต่ลองคิดดูว่าถ้าผู้ชายคนนี้รู้ว่าจี้เจ๋อกำลังขู่เธอ เขาจะต้องฆ่าเขาให้ตายแน่ ช่างมันเถอะ อันฉีแค่อยากส่งเขาไปติดคุก

นั่นคือที่ที่เขาควรอยู่ ตอนนี้เขาส่งหลักฐานมาเองแล้ว แค่เธอแสดงร่วมกับเขาไปถึงฉากสุดท้ายก็พอ

ในเวลานี้โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นอีกครั้ง เธอรู้สึกเครียดมาก แต่เมื่อเห็นชื่อของเขา เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ฮัลโหล"

"ยังไม่นอนอีกเหรอ" เสียงทุ้มต่ำของเขาเป็นเหมือนเสียงสวรรค์ลบล้างคำพูดที่ไม่ดีของจี้เจ๋อ

"อืม ยังค่ะ โอ้ ใช่แล้ว ฉันได้คุยกับอันนั่วแล้วค่ะ"

"คุณไม่เป็นไรใช่ไหม" น้ำเสียงของเนี่ยเหยียนเฟิงแฝงไปด้วยความเป็นห่วงเธอ

"ไม่เป็นไรค่ะ อันนั่วไม่เพียงแต่อวยพรพวกเราเท่านั้น แต่ยังช่วยโกหกด้วยเจตนาที่ดีอีกด้วย" พอพูดจบ อันฉีก็บอกคำพูดของอันนั่วกับเขา เนี่ยเหยียนเฟิงเองก็รู้สึกขอบคุณอันนั่วมาก เพราะเขาทนเห็นอันฉีเจ็บปวดไม่ได้

ครั้งก่อนที่เธออยู่ที่ฐาน เธอทรมานเขาไปหลายครั้งเพื่อรักษาระยะห่าง เขาไม่ต้องการให้เธอหลีกเลี่ยงตัวเองจากเขาอีกต่อไป แต่อันนั่วก็เป็นผู้หญิงที่ดีและเนี่ยเหยียนเฟิงก็เข้าใจเจตนารมณ์ของอันฉีที่หลีกเลี่ยงเขาในเวลานั้น

เพราะเธอก็ไม่อยากทำร้ายอันนั่วเช่นกัน

"พรุ่งนี้คุณพอมีเวลาไหม ช่วยไปทำธุระเป็นเพื่อนฉันหน่อย" อันฉีอยากให้เขาอยู่ข้างๆ และไม่อยากให้พ่อแม่ต้องเป็นกังวล

มีเขาอยู่ข้างๆ เธอก็สบายใจกว่า

"โอเค ธุระอะไร"

"ขอเก็บเป็นความลับชั่วคราวก่อนนะคะ พรุ่งนี้ตอนเที่ยงคุณมารับฉันนะ" อันฉีไม่พูด เพราะกลัวว่าภายใต้ความหุนหันพลันแล่นของเขา จี้เจ๋อจะตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิต เธอยอมไม่ได้ที่กําปั้นของเนี่ยเหยียนเฟิงจะเปื้อนเลือดที่สกปรกของเขา

ผู้ชายที่อยู่ปลายสายรู้สึกงอนเล็กน้อย "มีเรื่องอะไร ทำไมต้องปิดบังผมด้วย"