รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 983

“พูดอย่างนี้แปลว่ายอมรับแกกำลังแบล็กเมลฉัน!” อันฉีหรี่ตาพลางพูดอย่างโกรธเคือง

"เข้าใจยากนักหรือไง! ว่าไง คงไม่ได้คิดจะเบี้ยวใช่ไหม งั้นจะบอกให้นะ ฉันตัดต่อภาพแล้วและอัปโหลดขึ้นไดร์ฟด้วย ถ้าไม่ให้ล่ะก็ ฉันจะปล่อยรูปเดี๋ยวนี้ ทำลายชิ่อเสียงให้ย่อยยับ ให้คนมาชื่นชม

จี้เจ๋อกำลังได้ใจข่มขู่อันฉี จู่ๆ ก็รู้สึกว่ามีฝ่ามือใหญ่จับไหล่จากด้านหลัง หนักหน่วงจนเกือบทำให้กระดูกไหล่หัก เขาหันไปดูว่าคนผู้นี้คือใคร แต่ในเสี้ยววินาทีต่อมา หลังของเขาก็ถูกทุ่มลงพื้นอย่างรุนแรง รองเท้าทหารของชายคนหนึ่งเหยียบที่หน้าอกของเขา แรงมากจนเกือบหักซี่โครงของเขา ความเจ็บปวดทำให้เขาร้องโหยหวน

"โอ๊ย...โอ๊ย... เจ็บ แกเป็นใครวะ!" จี้เจ๋อเจ็บปวดจนหน้าเขียว เหงื่อเย็นผุดเต็ม ยื่นมือไปปัดเท้าที่เหยียบหน้าอก ยากที่จะทนการดูถูกนี้ได้

อย่างไรก็ตาม แรงที่หน้าอกหนักขึ้นอีก จี้เจ๋อยิ่งเจ็บปวดเป็นเท่าทวีคูณ ร้องขอชีวิตเสียงดัง "ปล่อยฉันไป... ได้โปรดปล่อยฉันไป อย่าเหยียบฉัน ซี่โครงจะหักแล้ว"

อันฉีกอดอกมองดูเรื่องสนุก มองจี้เจ๋ออ้อนวอนขอความเมตตาเหมือนหมาจนตรอก ทันใดนั้นเธอก็คิดว่าตอนนั้นเธอตาบอดจนถูกผู้ชายประเภทนี้หลอกได้ยังไง

เนี่ยเหยียนเฟิงยกเท้าออก เสี้ยววินาทีต่อมาก็ชกใบหน้าของจี้เจ๋อ ต่อยจนเขาอาเจียนเป็นเลือด และฟันก็หลุดร่วงลงมา ฉากนั้นเต็มไปด้วยเลือด

"โอ๊ย..." จี้เจ๋อกำลังจะเป็นลมเพราะเจ็บปวด เขาก็ขอร้องอันฉีทันที แทบจะคุกเข่าบนพื้นหญ้า ปากร้องขออันฉี "อันฉี อันฉี ช่วยเรียกบอดี้การ์ดอย่าต่อยฉัน ฉันไม่กล้าทำอีกแล้ว ขอร้องล่ะ”

อันฉียิ้ม “คุณคิดผิดแล้ว เขาไม่ใช่บอดี้การ์ดของฉัน เขาเป็นแฟนและว่าที่สามีของฉันต่างหาก”

คำพูดนี้ทำให้ดวงตาของชายผู้โกรธเกรี้ยวฉายแววอ่อนโยนทันที เขาพึงพอใจกับคำเรียกแบบนี้มาก

ในขณะที่จี้เจ๋อเจ็บปวดเหลือแสน เขาหันกลับไปมองคนที่ทุบตีเขาด้วยความประหลาดใจ เปล่งออร่าปีศาจไปทั่วร่างของเขา ใบหน้าที่หล่อเหลาจนทำให้เขาอิจฉา อันฉีหาผู้ชายแบบนี้เป็นแฟนของเธอมาจากที่ไหน