สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1017

“บัดซบ เจ้าหมาบ้า รอข้าก่อนเถอะ”

เย่จิ่งหลานกัดฟันสาปแช่ง

พลังที่ไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่องเกือบจะระเบิดร่างกายของเขา กำลังภายในยังคงไหลบนผิวหนัง เช่นเดียวกับมนุษย์ต่างดาวในทีวี ที่ผิวหนังปูดออกมาอย่างต่อเนื่อง

“อ๊าก!”

หวังซุ่นมีวรยุทธ์ระดับต่ำ จู่ๆ ก็ปล่อยเสียงกรีดร้องออกมา

เย่จิ่งหลานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นตระหนก

เขาตะโกนด้วยความยากลำบาก “หวังซุ่น เจ้าต้องอดทนไว้ เจ้าจะเป็นบ่าวรับใช้ของข้าไปตลอดชีวิตไม่ใช่หรือ ถึงเจ้าตายเป็นผีข้าก็ไม่ปล่อยเจ้าไปเด็ดขาด”

เลือดจำนวนมากไหลออกมาจากมุมปากของหวังซุ่น เขายิ้มอย่างอัปลักษณ์เล็กน้อย

“ไม่เป็นไร ถ้าข้าตายก่อน ข้าจะรอท่านอ๋องน้อยที่สะพานไน่เหอ ท่านอ๋องน้อยจะได้ไม่หลงทาง”

เย่จิ่งหลานตะโกนด่าอย่างอดทนต่อความเจ็บปวด “อย่าพูดคำที่เป็นลางร้ายแบบนั้น สงบอารมณ์ รวมพลังที่จุดศูนย์ เปลี่ยนพลังงานภายในให้เป็นกระแส หลอมรวมเข้าไปในจุดตันเถียน แล้วกระจายไปยังเส้นลมปราณในตัว แปลงเป็นของตัวเอง”

นี่คือสิ่งที่เจ้าสำนักเซี่ยวพูดตอนที่สอนวิธีโคจรกำลังภายใน เย่จิ่งหลานจำได้ชัดเจน ตอนนี้เขาทำได้เพียงปฏิบัติไปอย่างไม่มีอะไรจะเสียแล้ว

“ข้าน้อย...ทราบแล้ว”

หวังซุ่นพูดออกมาสองสามคำด้วยความยากลำบาก ตอนนี้เขาไม่สามารถตายได้จริงๆ หากไม่มีเขาเป็นสื่อกลาง กำลังภายในของโมริตะคาวาสึบาเมะจะหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของเย่จิ่งหลานในทันที เขาเป็นเพียงเด็ดอายุไม่กี่ขวบ จะทนได้อย่างไร