สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1023

ตำหนักเฉิงเทียน

เย่จิ่งอวี้ยืนเอามือไพล่หลังอยู่กลางลาน ในใจยังคงนึกถึงสิ่งที่นักพรตเต๋าชราพูด

รุ้งขาวทะลวงตะวันเกิดเข่นฆ่าโกลาหล บัญชาทัณฑ์กำลังจะไป!

คำนี้หมายความว่าอะไรกันแน่

หรือว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นในเมืองหลวง?

“เจวี๋ยอิ่ง”

“กระหม่อมอยู่นี่”

เจวี๋ยอิ่งปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังเย่จิ่งอวี้ราวกับภูตผีทันที

“ไปตรวจสอบดูว่ามีการจลาจลในเมืองหลวง หรือว่ามีเหตุการณ์ที่ส่อเค้าลางบ้างหรือไม่”

“กระหม่อมน้อมรับบัญชา”

เจวี๋ยอิ่งรับคำสั่งแล้วออกไป

เย่จิ่งอวี้ยืนอยู่สักพัก แล้วค่อยกลับเข้าไปในตำหนัก

หลังจากฝึกโคจรพลังยุทธ์ได้ระยะหนึ่ง ความรู้สึกเหมือนติดคอขวดก็เกิดขึ้นอีกครั้ง

เย่จิ่งอวี้เริ่มรู้สึกหงุดหงิดใจพิกล จึงรวบรวมกำลังภายใน แล้วหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่าน

สิ่งนี้แตกต่างจากม้วนไม้ไผ่ของต้าโจว มันเป็นกระดาษที่ทำจากเปลือกไม้ใบหญ้า หลี่เต๋อฝูกล่าวว่าฉินไห่ฉิวเป็นผู้สร้างขึ้นมา ซึ่งเย่จิ่งอวี้ก็ขี้เกียจเกินกว่าจะถามอะไรอีก

หลังจากพลิกดูไปหลายหน้า ถึงพบว่านี่ไม่ใช่ฎีกา ในหนังสือมีภาพการฝึกยุทธ์จำนวนมาก มีทั้งมุทรา มีทั้งแนวทางท่าเคลื่อนไหว ซึ่งดูเหมือนวรยุทธ์มากกว่า

เหตุใดตำหนักเฉิงเทียนถึงมีพลังภายในของวรยุทธ์

เย่จิ่งอวี้ดูอย่างตั้งใจ แต่ก็เห็นว่าไม่ใช่สิ่งที่อาจารย์เคยสอน น่าแปลก ของสิ่งนี้มาจากที่ใดกัน

เขาอยากเรียกหลี่เต๋อฝูเข้ามาถาม แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าเขาเนรเทศไปที่กรมขันทีมหาดเล็กหลวงแล้ว จึงแค่นเสียงเหอะอย่างอดไม่ได้