สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1061

“แม่นางอิน! แม่นางอิน?”

เฟิงเอ้อร์เหนียงก้าวไปข้างหน้า และมีร่างหนึ่งเหาะลงมาจากข้างบน

พูดเสียงเรียบ “ไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่ให้นางตายหรอก”

เฟิงเอ้อร์เหนียงคุกเข่าลงกับพื้นทันที

“ผู้อาวุโสหันได้โปรดรักษาสัญญาด้วย ขอเพียงแม่นางอินส่งมอบน้ำพุวิญญาณ ก็ปล่อยนางกลับไปยังเมืองหลวง นางเป็นเพียงเด็กรุ่นหลัง ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่ควรให้นางเข้ามาพัวพันกับความแค้นของคนรุ่นก่อน”

ผู้อาวุโสหันแค่นเสียงกล่าวว่า “เรื่องพวกนี้ต้องให้เจ้าสอนด้วยรึ”

เฟิงเอ้อร์เหนียงโขกศีรษะคำนับทันที

“เฟิงอวิ๋นลี่ไม่กล้า ผู้อาวุโสหันได้โปรดปลดการควบคุมฉุยอวี้ด้วย พวกเราพี่น้องสัญญาว่าจะอยู่ในตำหนักเทพแต่โดยดี จะอุทิศตนเพื่อศึกการแย่งชิงทางสู่วิถีแห่งสวรรค์”

ผู้อาวุโสหันไม่ตอบ เพียงโบกมือสั่งการคนที่อยู่ข้างหลัง

“พาตัวอินชิงเสวียนไป!”

ทันใดนั้นเฟิงเอ้อร์เหนียงก็เริ่มวิตกกังวล นางเอื้อมมือออกไปคว้ากางเกงของผู้อาวุโสหัน แต่ถูกผู้อาวุโสหันเตะออกไป

“เฝ้าดูฉุยอวี้ไว้ให้ดี เมื่อเสร็จงานแล้ว จะไปหานางเอง”

ยังพูดไม่ทันขาดคำ ตัวเขาก็เหาะออกไปแล้ว

“ผู้อาวุโสหัน ผู้อาวุโสหัน!”

เฟิงเอ้อร์เหนียงไล่ตามไปหลายก้าว และทันใดนั้นก็นั่งแหมะลงบนพื้นเหมือนลูกยางที่ถูกเจาะลมออกจนแฟบ

ภายในมิติ

เมื่อเห็นอินชิงเสวียนถูกจับตัวไป เหมยชิงเกอก็ตกใจ

“แม่นางอิน! เสี่ยวหนานเฟิง เราจะออกไปช่วยแม่ของเจ้าได้อย่างไร”

เสี่ยวหนานเฟิงนั่งแกว่งน่องสั้นๆ ไปมา แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “เหมยเหนียงเหนียงไม่ต้องกังวล เด็จแม่กำลังหลอกพวกเขาอยู่”

“เจ้ารู้ได้อย่างไร”

เหมยชิงเกอมองดูหน้าจอขนาดใหญ่อย่างใจจดใจจ่อ เมื่อเทียบกับฉุยอวี้แล้ว นางย่อมเป็นห่วงลูกสาวของตัวเองมากกว่า

เสี่ยวหนานเฟิงกระโดดลงจากเตียงหลังใหญ่ แล้ววิเคราะห์ด้วยท่าทางจริงจัง “ตอนที่เด็จแม่รับชามมานางยิ้มบางๆ นั่นเป็นเพราะว่าเดาได้แล้ว เหมยเหนียงเหนียงไม่ต้องห่วง เด็จแม่ฉลาดมาก!”