สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1074

ความเจ็บปวดรุนแรงราวกับคลื่นทะเล ได้ซัดเข้าที่หน้าผากของเย่จิ่งอวี้อย่างต่อเนื่อง

เป็นความเจ็บปวดในหัวราวกับจะระเบิด เย่จิ่งอวี้รู้สึกว่าดวงตากลายเป็นสีแดงเลือด นภาและพสุธาเหมือนจะถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีแดง

เขาค่อยๆ รู้สึกสูญเสียการควบคุม ราวกับว่าร่างกายไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาอีกต่อไป

ยอมแพ้ไม่ได้!

หากไม่ประสบความสำเร็จในครั้งนี้ ก็จะยังคงสะดุ้งด้วยความเจ็บปวดในครั้งต่อไป

หยกเย็นบนคอปล่อยไอเย็นออกมาอีกครั้ง ซึ่งช่วยให้เย่จิ่งอวี้รักษาจิตใจให้มั่นคงได้ เมื่อรู้ว่าตัวเองจะไม่เสียสติไปอย่างสิ้นเชิง เย่จิ่งอวี้ก็หยุดการป้องกัน ระดมกำลังภายในทั้งหมด พุ่งเข้าสู่ทะเลแห่งจิต

หลังจากทำซ้ำหลายครั้ง เสื้อผ้าของเย่จิ่งอวี้ก็เปียกโชกไปหมด แต่โซ่ตรวนที่มองไม่เห็นในใจยังคงดื้อรั้นอย่างยิ่ง

ทำไมถึงเป็นแบบนี้

ใครกันที่มีความสามารถเพียงนี้ สามารถติดตั้งการควบคุมร่างกายของเขาไว้อย่างดึงดันเช่นนั้น เหตุใดคนผู้นี้จึงต้องการเอาความทรงจำของเขาออกไป

ในความทรงจำของเขามีเรื่องน่าอายที่บอกใครไม่ได้กระนั้นหรือ

ความปรารถนาที่จะสำรวจของเย่จิ่งอวี้ถูกกระตุ้นอย่างสมบูรณ์ เขาคำรามลั่นอย่างทนไม่ไหว

“ข้าไม่เชื่อ ข้าไม่ยอมรับ!”

เสียงคำรามยาวจนเกือบสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งวัง เจวี๋ยอิ่งและองครักษ์เงาอีกหลายคนที่ซ่อนอยู่ในต้นไม้ก็อุดหูพร้อมกัน

วรยุทธ์ของพวกเขาเป็นหนึ่งในพระราชวัง แต่ยังกระทบกระเทือนจนเลือดลมพลุ่งพล่าน จนเกือบจะล้มลงกับพื้น

องครักษ์เงาหมายเลขสามอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “หัวหน้า สถานการณ์ของฝ่าบาทดูเหมือนจะไม่ค่อยดีนัก เราควรทำอย่างไรดี”

เมื่อมองดูดวงตาสีแดงของเย่จิ่งอวี้ และพายุลมแรงรอบตัวที่เกิดจากแรงฝ่ามือของเขา เจวี๋ยอิ่งก็ขมวดคิ้ว

“ดูไม่ดีเลยจริงๆ ดูเหมือนเขาจะมีอาการเหมือนถูกธาตุไฟเข้าแทรกแล้ว”

องครักษ์เงาหมายเลขสี่ถามว่า “ถ้าอย่างนั้น...เราควรหยุดฝ่าบาทหรือไม่”

หยุด?

ด้วยทักษะวรยุทธ์ในปัจจุบันของพวกเขา จะสามารถหยุดยั้งได้จริงหรือ

ขณะที่เจวี๋ยอิ่งกำลังลังเล ก็ได้ยินเสียงคมชัด มาลามงกุฎสีทองบนศีรษะของเย่จิ่งอวี้หักออกเป็นสองซีกในทันที ดวงตาทั้งคู่เป็นสีแดงฉาน

เจวี๋ยอิ่งไม่เคยเห็นเย่จิ่งอวี้มีสภาพเช่นนี้มาก่อน มุมปากสั่นระริกโดยไม่รู้ตัว