สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1098

ผู้อาวุโสหันลูบหนวดเคราสีเทาแล้วพูดว่า “ไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากให้เจ้าเข้าพบ แต่เจ้าตำหนักเก็บตัวตัวบำเพ็ญเพียรไม่ได้ออกมาหลายปีแล้ว โชคดีที่การต่อสู้ระหว่างทั้งสองสำนักกำลังจะมาถึงในไม่ช้า เมื่อถึงเวลานั้น ท่านเจ้าสำนักจะต้องปรากฏตัวอย่างแน่นอน”

อินชิงเสวียนพูดด้วยสีหน้าราบเรียบ “ถ้าอย่างนั้นข้าก็ต้องใคร่ครวญให้รอบคอบ เด็กพวกท่านก็ตามหาไม่พบ เจ้าตำหนักก็ไม่ให้เจอ ทุกการกระทำของผู้อาวุโสหันล้วนไม่น่าเชื่อ แล้วจะให้ข้าเชื่อได้อย่างไร”

ผู้อาวุโสหันกล่าวว่า “เรื่องเด็ก ข้าพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่ว่า ข้ามีเป้าหมายอยู่แล้ว หากข้าเดาไม่ผิด เกรงว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับอิ๋นเฉิง”

“โอ้?”

อินชิงเสวียนเลิกคิ้วขึ้น

ผู้อาวุโสหันเอามือไพล่หลังแล้วกล่าวว่า “ดังที่เราทุกคนทราบ เพียวเหมี่ยวอิ๋นเฉิงปิดประตูเมืองเมื่อหลายปีก่อน ตอนนี้จู่ๆ ก็เปิดออก เป็นที่น่าสงสัยจริงๆ และเด็กก็มาหายตัวไปในเวลานี้พอดีอีก ยังมีผู้ทรยศของตำหนักเทพ ยากที่คนจะไม่คิดมาก แต่เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าได้ส่งคนไปแอบเข้าไปในอิ๋นเฉิงแล้ว หากมีข่าวใดๆ พวกเขาจะแจ้งข้าโดยเร็วที่สุด”

“ในเมื่อผู้อาวุโสหันตั้งใจเพียงนี้ งั้นข้าจะรออีกสามวัน สามวันต่อจากนี้เราค่อยหารือกันใหม่ ผู้อาวุโสหันคงรู้ว่าข้ามีลูกชายคนเดียว และเขาเป็นองค์ชายเพียงคนเดียวของแคว้นต้าโจว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเขามีความสำคัญมากแค่ไหน หวังว่าผู้อาวุโสหันจะให้อภัยด้วย”

อินชิงเสวียนโค้งคำนับ กล่าวด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ

เดิมทีผู้อาวุโสหันคิดว่าหากอินชิงเสวียนไม่ยินยอม เขาจะสร้างความยุ่งยากให้ทันที แต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่านางมีท่าทีสุภาพนอบน้อม ก็ยากที่จะลงมือแล้ว

แม้ว่าจะเกลียดแทบตาย แต่เขาก็ต้องกัดฟันทน

เขายิ้มอย่างหน้าซื่อใจคดและพูดว่า “สิ่งที่แม่นางอินพูดมานั้นสมเหตุสมผล เช่นนั้นข้าจะพยายามทำสุดความสามารถ รออีกสามวัน เฮิ่นเทียน ไปกันเถอะ”

อินชิงเสวียนแสร้งย่อตัว เรือนผมยาวถูกลมพัดสยาย จากนั้นก็ชูนิ้วสามนิ้วอย่างเงียบๆ

ฉางเฮิ่นเทียนเข้าใจการใบ้นี้ทันที พยักหน้าอย่างไม่เป็นที่ผิดสังเกตเช่นเดียวกัน และเดินตามผู้อาวุโสหันลงบันไดหินไป

หลังจากเดินไปไม่กี่ก้าว ผู้อาวุโสหันก็หยุดกะทันหัน

“เฮิ่นเทียน เจ้ากลับไปหาอินชิงเสวียนเดี๋ยวนี้ พานางไปดูที่หอตำราสะสมในตำหนักเทพ หากเจ้าต้องการสิ่งใด ก็สามารถนำออกมาดูได้เช่นกัน”

ฉางเฮิ่นเทียนแสดงสีหน้ายินดี