สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1119

สีหน้าของผู้อาวุโสหันสงบลงในทันที

“ให้เขาเข้ามา”

หลังจากนั้นไม่นาน ฮั่วเทียนเฉิงก็เดินเข้ามาจากประตูพร้อมกับศิษย์น้องสองคนของเขา มีคุณชายรูปหล่อเดินตามหลังมาด้วย ซึ่งก็คือเย่จิ่งหลานที่โตแล้ว

ดวงตาของอินชิงเสวียนสบกับเย่จิ่งหลานในอากาศ แต่เพียงครู่เดียวก็แยกจากกันอีกครั้ง

ฮั่วเทียนเฉิงก็เหลือบมองอินชิงเสวียนเช่นกัน แล้วพูดด้วยความเคารพ “ศิษย์น้อมคำนับท่านอาจารย์ นี่คือคุณชายน้อยเย่ที่เชี่ยวชาญด้านศาสตร์แห่งกลไก”

ผู้อาวุโสหันหันกลับมา ดวงตาเป็นประกายสว่างวาบ

คิ้วดาบดวงตาเป็นประกายดั่งดวงดาว จมูกโด่งเป็นสันริมฝีปากบาง ช่างเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลายิ่ง

“วีรบุรุษถือกำเนิดตั้งแต่เยาว์วัยจริงๆ คุณชายน้อยหล่อเหลา ท่วงท่าลักษณะพิเศษ ถือเป็นโชคของข้าจริงๆ ที่ได้เข้ามาอยู่ในตำหนักเทพ”

เย่จิ่งหลานประกบมือขึ้นคำนับ แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ผู้อาวุโสหันยกย่องเกินไปแล้ว”

ผู้อาวุโสหันหัวเราะเบาๆ และกล่าวว่า “คนที่เทียนเฉิงแนะนำจะผิดได้อย่างไร ในเมื่อคุณชายน้อยเชี่ยวชาญด้านศาสตร์แห่งกลไก เชื่อว่าอีกไม่นาน ก็จะมีที่ให้ได้แสดงความสามารถ”

เขาเปลี่ยนหัวข้อและกล่าวว่า “ข้าเชื่อว่าคุณชายน้อยเย่ก็รู้จักแม่นางคนนี้เช่นกัน การได้เจอกับคนรู้จัก ย่อมหลีกเลี่ยงความรู้สึกไม่สบายที่เพิ่งมาถึงได้”

เย่จิ่งหลานมองไปที่อินชิงเสวียน พูดพร้อมกับยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “รู้จักกันจริง แถมยังเป็นคนใกล้ชิดมาก”

“ดีมาก งั้นเรามาคุยกันก่อน ข้าจะให้คนเตรียมอาหารไว้ เฉลิมฉลองการมาถึงของคุณชายน้อย”

หลังจากที่ผู้อาวุโสหันพูดจบก็หยิบเสื้อคลุมเดินออกไป ฮั่วเทียนเฉิงและศิษย์น้องสองคนรีบตามไปติดๆ เหลือเพียงอินชิงเสวียนและเย่จิ่งหลานอยู่ในห้อง

เย่จิ่งหลานมองไปรอบๆ และพูดด้วยความรังเกียจ “ข้าคิดว่าตำหนักเทพหอทองคำเป็นสถานที่ที่ดีมาก แต่กลับกลายเป็นว่าเป็นเพียงก้อนหินแตก”

อินชิงเสวียนขมวดคิ้ว พูดด้วยเสียงแผ่วต่ำ “วรยุทธ์ของผู้อาวุโสหันนั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ ห้ามประมาทเด็ดขาด หากเขาเป็นเพียงคนธรรมดา ข้าคงไม่ต้องเปลืองสมองอยู่นี่ขนาดนี้”

นางมองไปรอบๆ แล้วพูดว่า “ที่นี่พูดคุยไม่สะดวก เราไปคุยกันที่มิติของเจ้ากันเถอะ!”