สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1123

ฉุยอวี้ถามโดยเร็ว “หรือว่าเจ้ามีข่าวที่แน่ชัดแล้ว?”

“เปล่า แต่ข้าค่อนข้างแน่ใจ ขอให้ผู้อาวุโสทั้งสองอธิบายลักษณะนิสัยและโทนเสียงของเจ้าตำหนักโดยละเอียดด้วย”

เมื่อเห็นท่าทางที่มั่นใจของอินชิงเสวียน ฉุยอวี้ก็เริ่มสนใจ รีบเล่าถึงกิริยาวาจาทั้งหมดของเจ้าตำหนักทันที จากนั้นจึงหยิบพู่กันออกมาวาดภาพเหมือน

เมื่อเปรียบเทียบกับภาพวาดลวกๆ ที่แสดงบนทีวี ศาสตร์การวาดภาพของฉุยอวี้นั้นเสมือนจริงมากกว่า

แม้แต่เฟิงเอ้อร์เหนียงที่เมื่อเห็นมันก็อดไม่ได้ที่จะชมนาง

“ผ่านมาหลายปี ทักษะการวาดภาพของศิษย์พี่ฉุยยังใช้ได้ดีทีเดียว”

ฉุยอวี้ยิ้มเอียงอาย

“เวลาว่าง ก็มักจะวาดภาพเขียนอักษรบรรเทาความเศร้าใจ ยังไม่ถึงขึ้นดีขนาดนั้น แค่พอเข้าตาก็ดีแล้ว”

เฟิงเอ้อร์เหนียงหยิบภาพวาดขึ้นมาแล้วพูดว่า “ภาพวาดนี้เหมือนจริงมาก คล้ายมากจริงๆ”

“เช่นนั้นก็ดี ที่เหลือให้ข้าจัดการเอง ท่านสองคนพักอยู่ที่นี่ก่อน ข้าจะไปดูลูกหน่อย”

อินชิงเสวียนเก็บภาพเหมือนนั้นไว้ แล้วเข้าไปในมิติ

เหมยชิงเกอกำลังเล่นกับเสี่ยวหนานเฟิงบนพื้นหญ้า ไม่ได้เจอกันหลายวัน ดูเหมือนว่าเจ้าเด็กน้อยจะโตขึ้นมาก ดวงตาคิ้วคางปากเริ่มเห็นโครงชัดขึ้น ประพิมพ์ประพายคล้ายกับเย่จิ่งอวี้ราวกับแกะสลัก

เมื่อมองไปที่เย่จิ่งอวี้ตัวน้อยๆ หัวใจของอินชิงเสวียนก็ปวดร้าวขึ้นอีก

ไม่รู้ว่าเขาที่อยู่ในเมืองหลวง จะเป็นอย่างไรบ้าง

ต้าโจวในปัจจุบันนี้ อยู่ในความสงบสุขและความเจริญรุ่งเรืองอย่างแท้จริง เมืองหลวงย่อมเจริญรุ่งเรืองเช่นกัน บางทีอาจจะเริ่มคัดเลือกสาวงาม เพื่อเข้ามาเติมเต็มวังหลังแล้ว

ทุกครั้งที่นางนึกถึงรูปร่างที่ผอมเพรียวของเย่จิ่งอวี้ อินชิงเสวียนรู้สึกเหมือนถูกเข็มทิ่มแทงหัวใจ นางต้องใช้เวลาถึงสองชีวิต กว่าจะเลือกได้โอรสสวรรค์ที่แท้จริงของตัวเอง ใครเล่าจะจินตนาการ ว่ามันจะจบลงเช่นนี้

ทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นความผิดของผู้อาวุโสหัน ถ้าไม่ใช่เขา ตัวเองจะรู้สึกเจ็บปวดหัวใจเช่นนี้ได้อย่างไร