สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1138

เย่จิ่งหลานรู้สึกประหลาดใจอยู่พักหนึ่ง

“ข้าเป็นผู้ชายอกสามศอกจะไปแต้มจุดแดงทำไม”

หวังซุ่นมองดูและพูดว่า “จริงนายท่าน มีจุดสีแดงเล็กๆ”

เย่จิ่งหลานโบกมือ หยิบกระจกบานเล็กออกมาจากมิติ แล้วก็ปรากฏไฝสีแดงขนาดเท่าเมล็ดงาอยู่ระหว่างคิ้วของเขา

เขาใช้มือเช็ดออก แต่มันก็ไม่ออก

อดไม่ได้ที่จะพึมพำด้วยเสียงแผ่วเบา “นี่มันบ้าอะไร”

ทันใดนั้นก็นึกถึงเลือดหยดนั้นของโมริตะคาวาสึบาเมะ รู้สึกตกใจขึ้นทันที

หรือว่าเลือดหยดนั้นปรากฏขึ้นแล้ว?

ไม่รู้ว่านี่เป็นข่าวดีหรือข่าวร้ายสำหรับเขา?

อินชิงเสวียนไม่รู้ถึงปัญหานี้ พูดด้วยรอยยิ้ม “ได้ยินจากยายของข้าบอกว่า ไฝมังกรคู่เริงมุกเป็นสัญลักษณ์ของความมั่งคั่งร่ำรวย เย่จิ่งหลาน เจ้ากำลังจะรวยแล้ว”

เย่จิ่งหลานหัวเราะแห้งๆ ยกมือขึ้นคำนับแล้วพูดว่า “ขอให้สมพรปาก สักวันหนึ่งข้าจะสวมชุดสีเหลือง ออกไปเป็นไรเดอร์รับส่งอาหาร”

อินชิงเสวียนหัวเราะขันกับคำพูดเขา

“ถ้าอย่างนั้นข้าจะรอให้เจ้าเริ่มเปิดกิจการยอดเยี่ยมของเจ้าเอง”

“ได้เลย ได้เลย”

จากนั้นเย่จิ่งหลานพูดว่า “คืนนี้ข้าจะไปกับเจ้า ดูว่าตาแก่หนังเหนียวแซ่หันนั่นมีแผนร้ายอะไร”

“ได้ คืนนี้เจอกัน”

หลังจากที่อินชิงเสวียนพูดจบ ก็ก้าวไปข้างหน้า ถามด้วยเสียงแผ่วต่ำ “หากกำลังภายในในตัวของอินหลีหายไป นางจะฟื้นสติได้หรือไม่”

เย่จิ่งหลานส่ายศีรษะ

“ข้าก็ไม่รู้เรื่องนี้ วิชาพวกนั้นของโมริตะคาวาสึบาเมะข้าก็ยังใช้ไม่เป็น ที่ข้ากลายเป็นแบบนี้ก็เพราะความผิดพลาด เจ้าห้ามรีบร้อนเด็ดขาด ประเดี๋ยวจะทำเกินเหตุจนเสียเรื่อง”