สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1174

ฉุยอวี้หันไปมองฉางเฮิ่นเทียน

“คนเช่นเจ้า คาดเดาได้ยาก เจ้าเคยทรยศข้ามาแล้วหนหนึ่ง จะให้ข้าเชื่อใจเจ้าได้อย่างไร”

ฉางเฮิ่นเทียนคุกเข่าลงและพูดว่า “ทุกอย่างล้วนทำไปเพราะความจำเป็น เจ้าสำนักฉุยโปรดยกโทษให้ด้วย ข้าน้อยไม่ขอให้เจ้าสำนักฉุยดูแลแต่อย่างใด แค่อยากให้รับข้าน้อยให้อยู่ที่นี่ ก็พึงพอใจมากแล้ว”

ฉุยอวี้มีสีหน้าเคลือบแคลงสงสัย

“เจ้าคิดอย่างนั้นจริงๆ หรือ”

ฉางเฮิ่นเทียนก้มหัวแล้วพูดว่า “ข้าน้อยออกมาจากอิ๋นเฉิง ต้องถูกจับกุมแน่ๆ ตอนนี้ไม่มีที่อยู่แล้ว มีเพียงตำหนักเทพหอทองคำเท่านั้นที่ทัดเทียมกับอิ๋นเฉิง ถึงจะรับรองความปลอดภัยของข้าได้”

ฉุยอวี้พยักหน้า คำพูดนี้สมเหตุสมผล

“ถ้าแค่อยากอยู่ที่นี่ ก็ไม่ใช่ปัญหา”

“ขอบพระคุณเจ้าสำนักฉุย ขอบพระคุณเจ้าสำนักฉุย”

ฉางเฮิ่นเทียนก้มหัวซ้ำแล้วซ้ำอีก ท่าทางตื้นตันใจมาก

ฉุยอวี้พูดเบาๆ “ลุกขึ้นเถอะ ข้ารับรองได้ว่าเจ้าอยู่ที่นี่ได้ แต่เจ้าควรสำรวมตัวไว้ให้ดี หากกล้าก่อปัญหา อย่าหาว่าข้าไม่ปรานีกับเจ้า”

“ข้าน้อยไม่กล้า สิ่งเดียวที่ต้องการคือที่อยู่อาศัย”

“อยากพักที่ไหน เจ้าก็บอกมาได้”

“สถานที่เงียบสงบก็พอ ข้าน้อยไม่กล้าจู้จี้จุกจิก”

“เช่นนั้นที่ลำธารอวิ๋นซีเจี้ยนก็ได้ ข้าจะสั่งคนให้พาเจ้าไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”

ฉุยอวี้วางเคล็ดวิชาลับไว้ในอกเสื้อ จากนั้นก็ออกไปทันที

ฉางเฮิ่นเทียนมองตามแผ่นหลังของนาง แล้วยกมุมปากขึ้นเยาะ

ผู้หญิงคนนี้หลอกง่ายกว่าอินชิงเสวียนมาก ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นรองเจ้าเมืองอิ๋นเฉิง การจะหยิบตำราวิชายุทธ์มาแค่ไม่กี่เล่มยอมไม่เป็นปัญหา

ตอนนี้เขาไม่ต้องการอะไรมาก แค่มีเวลาได้สงบใจและค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ ก็เพียงพอแล้ว แน่นอนว่าหากได้รับน้ำพุวิญญาณจากอินชิงเสวียนได้ ย่อมดีกว่ามาก

เพียงแต่นังเด็กนั่นระวังตัวมาก ตอนนี้เย่จิ่งอวี้ก็มาที่ตำหนักเทพแล้ว ถ้าคิดจะใช้กำลังจัดการนางยิ่งเป็นเรื่องยาก

เมื่อคิดถึงคนสองคนนี้ ดวงตาของฉางเฮิ่นเทียนก็ฉายแววมืดมนและเย็นชา

เขาค่อยๆ ปีนขึ้นไปจากพื้น แล้วเดินออกจากห้องหิน