สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1179

ราชาแห่งสงครามมีชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วต้าโจว แม้แต่ในสำนักแม่ชี อินหลีก็เคยได้ยินเรื่องนี้

เมื่อใดก็ตามที่เหล่าแม่ชีน้อยเอ่ยถึงคำว่า “ราชาแห่งสงคราม” หัวใจก็เต็มไปด้วยความหวั่นไหว ดวงตาเป็นประกาย ในสายตาของพวกนาง ราชาสงครามนั้นไม่มีวันพ่ายแพ้ ชนะทุกการต่อสู้ มีอำนาจทุกอย่าง มีภาพลักษณ์ที่สูงส่งราวกับเทพเจ้า

อินหลีได้ฟังจนเบื่อหน่าย เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ตัวเองเป็นเพียงเศษฝุ่นเล็กๆ ที่ไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึงจริง

นางกัดมุมปากแล้วกระซิบ “บุคคลเช่นเขา ข้าจะคู่ควรได้อย่างไร”

ถ้าเป็นคุณชายจากครอบครัวธรรมดา อินหลีคงจะกล้าคิดเรื่องนี้ ตอนนี้เมื่อเขารู้ว่าเขาเป็นราชาแห่งสงครามของต้าโจว อินหลีก็ไม่มีความมั่นใจ

“ทำไมจะไม่คู่ควร นอกจากเจ้าแล้ว ในโลกนี้ก็ไม่มีผู้ใดคู่ควรกับข้า!”

กระแสเสียงทุ้มต่ำและเด็ดเดี่ยวดังขึ้นที่ประตู อินหลีรู้สึกตกใจเล็กน้อย หันขวับทันที

เย่จั้นสวมชุดสีขาวเดินเข้ามาจากด้านนอกประตู น้ำเสียงหนักแน่นเป็นจังหวะน่าเชื่อถือ

เย่จิ่งอวี้ยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้และพูดว่า “ข้าได้ตัดสินใจเกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้แล้ว เมื่อกลับเมืองหลวง ข้าจะจัดพิธีแต่งงานให้พวกท่าน”

เย่จั้นฉุดข้อมือของอินหลีทันที และคุกเข่าลงเพื่อขอบคุณเขา

อินหลีทำตัวแบบขัดๆ เคืองๆ ถูกดึงให้คุกเข่าลงกับพื้น และคำนับพร้อมกับเย่จั้น

เย่จิ่งอวี้รีบดึงทั้งสองคนขึ้นมา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ลุกขึ้นยืนเถิด เมื่อครู่ข้าประกาศในนามของฮ่องเต้ ตอนนี้ท่านและข้าเป็นญาติกันแล้ว ไม่จำเป็นต้องมากพิธี คิดเสียว่าวันนี้เป็นมื้ออาหารในครอบครัว ไม่จำเป็นต้องกริ่งเกรง”

อินหลีก้มศีรษะลง ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดง และแม้แต่ปลายหูก็แดงก่ำ

นางขยับแขนเล็กน้อย แล้วดึงแขนเสื้อกว้างลง เพื่อปกปิดมือที่เย่จั้นจับไว้อยู่

อินชิงเสวียนเหลือบมอง แล้วยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

ในฐานะผู้หญิง นางย่อมเข้าใจความคิดของอินหลีอยู่แล้ว ตอนนี้ทุกคนมีความสุขแล้ว เสด็จอาก็รอมาเจ็ดปีโดยไม่เสียเปล่า