สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1180

เมื่อราตรีกาลมาเยือน

อินชิงเสวียนปล่อยให้เสด็จอาและอาหญิงพักอยู่ในห้องหินชั่วคราว ในขณะที่เย่จิ่งหลานพาเสี่ยวหนานเฟิงเข้าไปอยู่ในมิติ

หลังมื้ออาหารนางได้ทดลองดูแล้ว แต่อินหลีก็ยังไม่สามารถเข้าไปในมิติได้ ไม่อย่างนั้น ทุกคนก็สามารถพักผ่อนในมิติด้วยกันได้แล้ว

หลังจากปักหลักจัดแจงด้านนี้เสร็จ นางก็เดินช้าๆ ไปยังห้องโถงจื่อชี่ตงไหล

ลมยามค่ำคืนพัดมา ดวงจันทร์เยือกเย็นราวกับน้ำ

แม้ว่าจะเป็นเดือนเจ็ดแล้ว แต่บนภูเขาก็ไม่ร้อนเกินไป โดยเฉพาะตอนกลางคืนที่เย็นสบายมาก

ลมพัดผสมกับกลิ่นหอมสดชื่นของพืชพรรณ อันทำให้คนรู้สึกสบายตัวสบายใจ

แต่ทุกครั้งที่นึกถึงเย่จิ่งหลาน มักจะกังวลเรื่องนี้เสมอ ความกังวลประเภทนี้ ไม่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างชายและหญิง แม้ว่าทั้งสองจะเป็นเพื่อนกัน แต่ในอีกแง่หนึ่งก็ยังเป็นญาติกัน

ในโลกนี้ ตราบใดที่พวกเขาสามารถเข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังพูด และเข้าใจสิ่งที่อีกฝ่ายต้องการแสดงออกมา หากไม่มีเรือยักษ์เดินทางไกลที่สร้างโดยเย่จิ่งหลาน การเดินทางไปยังตงหลิวก็จะเป็นเพียงการพูดคุยบนกระดาษเท่านั้น

เครื่องมือนำทางขั้นสูงดังกล่าว ยังเปิดโลกการค้นพบใหม่ๆ แก่ต้าโจว ได้ยินมาว่าเขาได้ส่งมอบเรือลำนั้นให้กับผู้ว่าการที่ดูแลเป่ยไห่ หากสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้ ก็จะสร้างประโยชน์ให้กับประชาชนมากขึ้นอย่างแน่นอน

ตอนนี้เขาประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียงแล้ว แต่กลับจากไปอย่างเงียบๆ เพราะคงไม่อยากตัวเองเป็นกังวล

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อินชิงเสวียนก็ถอนหายใจเบาๆ

เขาทำตัวห่างเหินมากเกินไป ระหว่างเขากับนาง ไยต้องแบ่งแยกให้ชัดเจนขนาดนี้ด้วยเล่า

การได้พบปะกับเพื่อนร่วมยุคในต่างโลก อาจเกิดขึ้นได้ยากยิ่งกว่าการค้นหาเหมืองทองคำ อินชิงเสวียนให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์นี้มาโดยตลอด ถ้าได้รู้เบาะแสที่อยู่ของเขาก็ยังดี แต่นี่กลับไปอย่างไร้ร่องรอย จะให้นางวางใจได้อย่างไร

ระหว่างที่วิตกกังวลอู่นั้น คนก็มาถึงที่ห้องโถงจื่อชี่ตงไหลแล้ว

“ชิงเสวียน ข้ารอเจ้านานแล้ว”

เหมยชิงเกอก้าวลงจากที่นั่งหินสูง จับมือของอินชิงเสวียนอย่างใกล้ชิดสนิทสนม

อินชิงเสวียนยิ้มบางๆ และโค้งคำนับเพื่อทักทาย

“ชิงเสวียนน้อมคำนับผู้อาวุโสเหมย”

“ไม่ต้องมากพิธี มานั่งสิ”

เหมยชิงเกอดึงนางไปอีกด้าน ศิษย์คนหนึ่งก็ยกน้ำชามาทันที

คืนนี้เหมยชิงเกอสวมเสื้อคลุมสีม่วงตัดกับสีทอง โดยคาดเข็มขัดสีทองรอบเอว ทำให้ดูตัวสูงโปร่งสง่า ดวงตาและคิ้วแสดงออกถึงความเป็นผู้นำที่แข็งแกร่ง เมื่อเปรียบเทียบกับตอนแรกที่พบกันนั้น แทบจะเหมือนคนละคน

ผมสีดำถูกมัดไว้สูงด้วยแพรไหมสีม่วง ทำให้โครงหน้าทั้งหมดดูลึกซึ้งผิดธรรมดา

ถึงแม้จะไม่ได้แต่งหน้าเลยสักนิด ก็ยังยากที่จะปกปิดความงามที่สง่าและงดงาม