สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1181

อินชิงเสวียนหันหลังกลับ และมองไปที่เหมยชิงเกอ

เมื่อใดที่คนเราแปดเปื้อนไปด้วยอำนาจและความเกลียดชัง จะต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงบางอย่างอย่างแน่นอน

เหมยชิงเกอที่อยู่ตรงหน้านางแตกต่างจากผู้หญิงที่เล่นกับเสี่ยวหนานเฟิงในมิติอย่างสิ้นเชิง ราวกับคนละคน อินชิงเสวียนได้กลิ่นอายแห่งแข็งกร้าวเผด็จการและความหยิ่งผยองจากตัวนาง

นี่เป็นสิ่งที่อันตรายมาก สาเหตุที่ผู้อาวุโสหันถูกทำลาย ก็เพราะเขาหลงใหลในลาภยศเกินไป

อินชิงเสวียนสามารถเข้าใจความเกลียดชังของเหมยชิงเกอได้ แต่ไม่เห็นด้วยกับความคิดของนาง เพียงแต่มีบางสิ่งที่นางไม่ได้พูดให้ชัดเจน อินชิงเสวียนก็ไม่สามารถพูดอะไรได้มาก

นางยิ้มอย่างสงบและพูดว่า “มีน้ำใจของผู้อาวุโสชิงเสวียนขอรับไว้ด้วยใจ ข้าแค่หวังว่าลูกของข้าจะเติบโตอย่างมีความสุข ส่วนสิ่งที่เขาอยากทำในอนาคต ข้าจะไม่เข้าไปยุ่งมากเกินไป ถ้าเขาไม่ต้องการเป็นฮ่องเต้ ข้าก็สามารถไปท่องเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจกับเขาได้ จะไม่บังคับเขามากเกินไป”

นางยืนขึ้นอย่างช้าๆ เดินไปหาเหมยชิงเกอ และพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ทุกคนมีอิสระและมีสิทธิ์ในการเลือกอนาคตของตนเอง แม้แต่พ่อแม่ ก็ไม่สามารถอาศัยศีลธรรมไปบังคับลูกหลานของตนเองได้”

คำพูดเหล่านี้พูดให้เหมยชิงเกอฟังอย่างไม่ต้องสงสัย ทว่า เหมยชิงเกอก็ยังไม่เข้าใจ

การทรมานหลายปี ทำให้นางหวาดระแวง ตอนที่อยู่ในมิติมีลูกหลานอยู่ด้วย ก็ทำให้นางรู้สึกดีขึ้นได้บ้าง ตอนนี้เมื่อเจ้าตำหนักเสียชีวิตแล้ว นางสามารถควบคุมอำนาจทั้งหมดของตำหนักเทพหอทองคำ ผลกระทบจากการถูกกักขังมานานหลายปีก็ค่อยๆ เผยออกมาทีละน้อย

นางเอามือไพล่หลัง น้ำเสียงเริ่มเย็นชาขึ้น

“ไม่ว่าจะเลือกอะไรก็ตามแต่ คนมุ่งสู่ที่สูง น้ำไหลไปสู่ที่ต่ำ ตำหนักเทพหอทองคำเป็นสถานที่ที่อยู่สูงสุดในยุทธจักร เสี่ยวหนานเฟิงอยู่ที่นี่ ถึงจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด”

อินชิงเสวียนยิ้ม พูดด้วยน้ำเสียงสงบ “นี่เป็นเพียงความปรารถนาของผู้อาวุโสเหมย มิใช่ความคิดของผู้อื่น”

เหมยชิงเกอจึงตระหนักเรื่องนี้ในภายหลัง

“หรือว่าชิงเสวียนไม่ต้องการอยู่ที่นี่?”

อินชิงเสวียนเงยหน้าขึ้นแล้วถามกลับ

“ข้ามีสามีและลูกแล้ว จะอยู่ที่นี่นานๆ ได้อย่างไร”