สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1203

อินชิงเสวียนพูดด้วยสีหน้ายุ่งยากใจว่า “เป็นข้าที่ประมาทเอง เมื่อท่านยังถูกควบคุมด้วยกลิ่นเลือดได้ นั่นหมายความว่าตู้เยี่ยนยังไม่ตาย เราต้องตามหาเขาให้เจอโดยเร็ว อย่าปล่อยให้เขาทำร้ายใครอีกเด็ดขาด”

“อืม”

เย่จิ่งอวี้พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม

เหมยชิงเกอจึงกล่าวตามมาอีกว่า “ในเมื่อเรื่องนี้เกิดขึ้นในตำหนักเทพ ตำหนักเทพจะต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุดด้วย”

นางหันหน้ามาพูดกับเฟิงเอ้อร์เหนียงว่า “รีบไปเรียกศิษย์ในตำหนักเทพทันที พยายามค้นหาที่อยู่ของฉางเฮิ่นเทียนอย่างเต็มกำลัง เมื่อมีข่าว ให้รายงานกลับทันที”

“ขอบคุณมากเจ้าค่ะ ลาก่อน”

อินชิงเสวียนประกบมือคำนับเหมยชิงเกอ ครั้นแล้วก็จูงมือเย่จิ่งอวี้ลงมาจากภูเขา

เหมยชิงเกอก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว และยืนนิ่งงันอยู่ตรงนั้น

วิธีเดียวที่จะสงบความโกรธของชิงเสวียนได้คือการตามหาฉางเฮิ่นเทียน มิฉะนั้นนางอาจจะไม่ให้อภัยตัวเอง

นางถอนหายใจหนัก จากนั้นเหมยชิงเกอหันกลับมาด้วยสีหน้าโดดเดี่ยว

“เรากลับกันเถอะ!”

ฉุยอวี้พูดด้วยความรู้สึกผิด “ข้าขอโทษ ข้าไม่รู้ว่าฉางเฮิ่นเทียนคือตู้เยี่ยน ไม่เช่นนั้นข้าจะไม่มีวันเก็บเขาไว้”

เหมยชิงเกอหยุดชั่วคราวและพูดว่า “เรื่องนี้ไม่สามารถตำหนิเจ้าได้ ใครจะคิดว่าอิ๋นเฉิงจะมีศาสตร์ชั่วร้ายเช่นนี้ จากนี้ก็แค่ต้องจับตาดูให้ดี”

เฟิงเอ้อร์เหนียงถามว่า “แล้วศิษย์พี่รองฉีล่ะจะทำเช่นไร”

นางเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “ชิงเสวียนไม่ใช่คนที่พูดไปเรื่อย ข้าคิดว่า ปัญหาอาจเกิดขึ้นกับศิษย์น้องรองฉีจริงๆ เราไม่ได้เจอนางมาหลายปีแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าในระหว่างนี้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเกิดขึ้นบ้าง”

เฟิงเอ้อร์เหนียงเป็นคนมีเหตุผล แม้ว่านางจะมีความสัมพันธ์พี่น้องกับฉีอวิ๋นจื่ออย่างลึกซึ้ง แต่นางก็เชื่อใจอินชิงเสวียนมากกว่า

นางเป็นคนที่สามารถช่วยชีวิตฉุยอวี้ไว้ได้ เหมยชิงเกอก็เป็นนางที่ช่วยไว้เช่นกัน นางเป็นถึงนางสนมของราชวงศ์ปัจจุบัน แต่เพื่อความยุติธรรมของบ้านเมือง กลับสามารถอยู่รั้งในเป่ยไห่ต่อสู้กับตงหลิวอย่างสมัครใจได้

วันนี้นางที่ไม่สบอารมณ์ ก็เข้าใจได้