สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1303

เย่จิ่งอวี้พยักหน้า

“ข้าจะลองดูว่าจะสามารถใช้กำลังภายในรวมเอาความคิดชั่วร้ายที่อยู่ในตัวพวกเขาให้มารวมกันได้หรือไม่ถ้าทำได้ ให้คุณชายหลิวฉวยจังหวะนี้ตรึงมันไว้ด้วยเข็มเงิน แล้วข้าจะหาวิธีเค้นมันออกมา”

เหมยชิงเกอตกใจเล็กน้อย

“ความคิดชั่วร้าย...รวมกันไว้ที่เดียว? นั่นเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น จะทำได้จริงหรือ”

เย่จิ่งอวี้ยิ้มอย่างถ่อมตัว

“ลูกเขยไม่รู้ว่าจะทำได้หรือไม่ แต่ในเมื่อเราทำอะไรไม่ได้แล้ว เช่นนั้นก็ลองดูได้”

อินชิงเสวียนรู้จักสามีของตนเป็นอย่างดี เขาไม่เคยพูดอะไรออกมาโดยไม่มีเหตุผล ในเมื่อเขาพูดเช่นนี้ คิดว่าเขาต้องค่อนข้างมั่นใจอยู่แล้ว

“ที่อาอวี้พูดก็มีเหตุผล ไม่อาจปล่อยให้พวกเขาบ้าคลั่งต่อไปได้ ข้ามักจะรู้สึกว่าทักษะของพวกเขาดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นตามความคิดที่ชั่วร้าย หากเป็นเช่นนี้จริง คิดว่าอีกไม่นานก็จะทำลายโซ่เหล็กได้ อันก่อให้เกิดหายนะไปทั่วทุกหย่อมหญ้า”

หลิวซือจวินมองไปที่เหมยชิงเกอทันที

เย่จิ่งอวี้แทนตัวว่าเขย หรือว่านางก็คือภรรยาของเจ้าเมืองเฮ่อ?

ช่างเป็นคนหน้าตาท่าทางดูดีจริงๆ

เมื่อนึกถึงแม่ของตัวเองที่เสียชีวิต ผอมแห้งผิวหนังติดกระดูก หลิวซือจวินก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเบาๆ

เพียงแต่ ทำไมเฮ่อยวนถึงกลายเป็นเจ้าเมืองอิ๋นเฉิงได้...

ขณะที่สับสนมึนงง ก็ได้ยินเย่จิ่งอวี้พูดว่า “คุณชายหลิว มากับข้าเถอะ”

หลิวซือจวินรีบปลุกพลังใจ ก้าวไปสองก้าว แล้วเขาก็หันกลับมามองเฮ่อฉางเฟิง และส่งยิ้มให้เขา

อาจเป็นเพราะสัญชาตญาณพิเศษของผู้หญิง อินชิงเสวียนจ้องเขม็งไปที่หลิวซือจวินตลอด และในเวลานี้นางก็ติดตามไปด้วย

คนที่เหลือทั้งหมดต่างวิ่งไปยังกำแพงหินที่พังทลาย อินชิงเสวียนก็ส่ายหัว

แน่นอนว่าทุกคนมีความโลภ ในเมื่อพวกเขาช่วยอะไรไม่ได้มากนัก งั้นก็ปล่อยพวกเขาไปเถอะ