สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1358

อินชิงเสวียนลูบหน้าเล็กๆ ที่เรียบเนียนของเขา แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ช่างเป็นเด็กดีจริงๆ ท่านย่ากับท่านยายพูดถูกแล้ว แต่นี้ไปต้องเรียกแบบนี้แหละ”

เสี่ยวหนานเฟิงพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม

“ลูกทราบแล้ว”

เมื่อได้ยินคำเรียกแทนตัวแบบนี้ จู่ๆ อินชิงเสวียนก็รู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย ไม่ได้เจอแค่ไม่กี่วัน เสี่ยวหนานเฟิงก็ดูเหมือนจะโตขึ้นมาก ไม่ว่าจะทั้งทางร่างกายและจิตใจ

นางกระชับแขนเล็กน้อย กดเสี่ยวหนานเฟิงแรงๆ ตั้งแต่ออกจากวังมา นางก็ดูแลลูกน้อยเกินไป

“ให้พ่อดูหน่อยซิ ลูกอ้วนขึ้นไหม”

เย่จิ่งอวี้ยื่นมือออกมา แล้วอุ้มเสี่ยวหนานเฟิงไป

น่องเล็กๆ ของเสี่ยวหนานเฟิงสะบัด กระโดดขึ้นไปบนตัวของเย่จิ่งอวี้อย่างว่องไว เย่จิ่งอวี้ชั่งน้ำหนักในมือ และพบว่าตัวหนักขึ้นมากจริงๆ

“เด็กดี อยู่บนภูเขาเจ้าเชื่อฟังหรือเปล่า”

เสี่ยวหนานเฟิงเชิดหน้าขึ้นทันที

“แน่นอน จ้าวเอ๋อร์เก่งมาก”

เฟิงเอ้อร์เหนียงเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเปี่ยมด้วยความรัก

“จ้าวเอ๋อร์เป็นเด็กดีมากจริงๆ ไม่เลือกของกิน ไม่เคยวิ่งมั่วซั่ว สิ่งที่ชอบมากที่สุดคือการดูศิษย์เหล่านั้นฝึกฝนวรยุทธ์ ถ้าเขาโตขึ้น จะเป็นผู้รอบรู้ทั้งศิลปะและวรยุทธ์อย่างแน่นอน”

อินชิงเสวียนยอบกายเล็กน้อย

“รบกวนผู้อาวุโสเฟิงแล้ว เด็กน้อยซุกซน ผู้อาวุโสคงเหนื่อยแย่แล้ว”

เฟิงเอ้อร์เหนียงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เป็นน้าฉุยเจ้าต่างหากที่อยู่กับเขา ทั้งสองคนถ้าว่างๆ ก็จะไปฝึกยุทธ์ด้วยกัน ราวกับเป็นเรื่องสำคัญ”

ฉุยอวี้กล่าวว่า “นี่คือการฝึกฝนที่แท้จริง ทำไมเจ้าพูดเหมือนมันเป็นเพียงความสนุกสนาน ด้วยความสามารถในปัจจุบันของเสี่ยวหนานเฟิง แม้แต่ผู้ใหญ่ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้”

เสี่ยวหนานเฟิงพยักหน้าหนักๆ และโบกกำปั้น

“ข้าแข็งแกร่งแล้ว”

เมื่อมองดูแสงสีม่วงจางๆ บนหมัดของลูกชาย เย่จิ่งอวี้ก็อดประหลาดใจเล็กน้อยไม่ได้

นี่คือ...วิทยายุทธ์กำลังภายในของตำหนักเทพไม่ใช่หรือ