สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1426

หลิวซือจวินกล่าวอีกว่า “แม้ว่าลูกจะไม่สามารถยอมรับความเป็นพ่อลูกกับเจ้าเมืองได้ แต่เขาก็สัญญาว่าจะรับข้าเป็นลูกสาวบุญธรรม ถึงกระนั้นก็ตาม ลูกก็มีความสุขมากพอแล้ว ลูกไม่ขอสิ่งอื่นใดมากกว่านี้ หวังเพียงว่าจะมีที่พึ่งพา อยู่ในอิ๋นเฉิงไปตลอดชีวิต ท่านแม่ ท่านไม่โทษลูกใช่ไหม”

เมื่อนึกถึงคำพูดก่อนตายของแม่ ที่บอกให้ตัวเองไปหาครอบครัว หลิวซือจวินก็ถอนหายใจเบา ๆ

ในปัจจุบันอิ๋นเฉิงอยู่ในช่วงเวลาที่ลำบาก ทุกคนให้ความสำคัญกับความยุติธรรมเป็นอันดับแรก นางย่อมไม่สามารถปล่อยให้เฮ่อยวนขายหน้าและถูกวิพากษ์วิจารณ์จากเรื่องเล็กๆ ของตัวเองได้

สำหรับนาง สถานะไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด สิ่งสำคัญคือนางสามารถเป็นลูกสาวของท่านพ่อได้ และได้อยู่เคียงข้างพ่อเสมอ

เดิมทีเฮ่อยวนสัญญาว่าจะรับนางเป็นลูกสาวบุญธรรม แต่เมื่อศัตรูโจมตี ก็ต้องวางเรื่องนี้ไปก่อน

บางครั้งนางก็อดสงสัยไม่ได้ว่า เหตุใดเฮ่อยวนจึงทอดทิ้งท่านแม่ เขาเป็นจิตใจโลเลทอดทิ้งคนรักได้กระนั้นหรือ แต่เมื่อพิจารณาจากท่าทีที่เขามีต่อเหมยชิงเกอแล้ว เขาก็แสดงความรักลึกซึ้ง และยังดูรักและเอ็นดูต่อบรรดาศิษย์ในอิ๋นเฉิงมาก ผู้ชายที่โดดเด่นเช่นนี้ มิน่าเล่าก่อนที่ท่านแม่จะตาย ยังคงระลึกถึงเขาอยู่เสมอ

จากนั้นนางก็จำได้ว่าท่านแม่จับมือของตัวเอง บอกว่าไม่ว่าอย่างไรนางก็ต้องมาที่เพียวเมี่ยวอิ๋นเฉิง กลับมาหาพ่อ!

นี่อาจเป็นความรักของท่านแม่กระมัง บางทีนางอาจจะไม่เคยเกลียดท่านพ่อเลย

น่าเสียดายที่แม่หลิวไม่ได้ยินคำพูดเหล่านี้ ถ้านางรู้ นางคงจะโกรธมากจนต้องคลานออกจากหลุมฝังศพเป็นแน่

แม่หลิวรู้ว่าผู้หญิงที่สามีของตัวเองชอบคือใคร นางปล่อยวางไม่ได้มาโดยตลอด จึงให้หลิวซือจวินมาปรากฏตัวในอิ๋นเฉิง หวังว่าลูกสาวจะสามารถรับรู้ด้วยตัวเอง เปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของกงซวินอวิ๋นเฟิ่ง และเปิดเผยถึงการคบชู้กันระหว่างคนทั้งสอง

เหตุผลที่ไม่ได้อธิบายให้ชัดเจนก็คือ ผู้หญิงในสมัยโบราณมักมีความละอายใจที่จะกล่าวเรื่องเพศอยู่เสมอ เรื่องเช่นนี้ บอกลูกสาวได้ยากจริงๆ คิดไม่ถึงว่าพ่อหลิวจะเป็นเพียงตัวแทนที่กงซวินอวิ๋นเฟิ่งค้นพบ และสิ่งที่แปลกประหลาดยิ่งกว่านั้นคือ หลิวซือจวินเห็นเฮ่อยวนครั้งแรก ก็ทึกทักไปเองทันทีว่าเป็นพ่อของตน

ที่ชายขอบหมู่บ้าน หลิวซือจวินกำลังนั่งพื้นคิดถึงประสบการณ์ชีวิตของตัวเอง บนต้นไม้ สามีภรรยาคู่หนึ่งกำลังอ้าปากค้างที่ได้รู้เรื่องชาวบ้าน

เมื่อรู้สึกถึงสายตาที่มองมาอย่างสงสัยของเย่จิ่งอวี้ อินชิงเสวียนยิ่งรู้สึกกระดากใจมากขึ้น เฮ่อยวนมีหนี้ทางความรักมากแค่ไหน ทำไมจู่ๆ ถึงมีลูกสาวอีกคน?

มิน่าเล่านางถึงได้มองเฮ่อยวนแปลกๆ เดิมทีนางคิดว่าแม่นางน้อยรู้สึกประทับใจกับเสน่ห์ของผู้ชายที่ดูโตเป็นผู้ใหญ่ แต่จริงๆ เหมือนกับลูกสาวที่มองดูพ่อ

จึงรีบโบกมือให้เย่จิ่งอวี้ และทั้งสองก็กลับไปที่บ้านอย่างเงียบๆ