สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1428

เมื่อฝ่ามือตกลงที่หมอกดำ นักพรตเทียนชิงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ในขณะนั้นก็สัมผัสได้ว่า กำลังภายในกำลังไหลออกจากตัวราวกับกระแสน้ำ ไหลไปสู่หมอดำกลุ่มนั้น

นักพรตเทียนชิงฝึกฝนมาหลายทศวรรษแล้ว ไม่เคยพบกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน เขาตกใจ ถอนฝ่ามือกลับไปยังตำแหน่งเดิม

เย่จิ่งหลานไม่ได้ทำอะไรอีก เขาเป็นเหมือนนกฮูกกลางคืนในความมืดมิด มองดูนักพรตเทียนชิงด้วยสายตาที่เย็นชา ราวกับว่าภารกิจของเขาคือการควบคุมเท่านั้น และทุกสิ่งทุกอย่างไม่เกี่ยวข้องกับเขา

นักพรตเทียนชิงเหลือบมองเย่จิ่งหลาน พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “คิดไม่ถึงว่าเจ้าซ่อนตัวอยู่ในแดนศักดิ์สิทธิ์มานานหลายทศวรรษ กลับพัฒนานิสัยที่ชั่วร้ายเช่นนี้ออกมา”

ชิงฮุยกล่าวว่า “ไม่สามารถพูดได้ว่าชั่วร้ายได้ นี่คือเวทมนตร์ของแคว้นเฟยเหยา ข้าคงไม่อาจยืนนิ่งเฉยรอความตายอยู่ตรงนี้ได้ ดังคำกล่าวที่ว่า แผนอยู่ที่คน ผลอยู่ที่ฟ้า ไม่ว่าจะเป็นประสงค์ของสวรรค์หรือความเป็นมนุษย์ ถึงอย่างไรก็ต้องต่อสู้แย่งชิงอย่างเต็มที่ ถึงจะไม่เสียใจภายหลัง ถ้าสามารถดูดซึมกำลังภายในของอาจารย์ได้ ศิษย์จะใช้ให้เกิดประโยชน์ ไม่ให้เสียชื่อของอาจารย์”

“ถ้าอย่างนั้นก็มาดูกัน เจ้าจะมีความสามารถกักขังข้าได้หรือไม่!”

นักพรตเทียนชิงค่อยๆ ยกมือขวาขึ้น ใช้มือข้างหนึ่งกดพื้น และอีกมือหนึ่งก็ยกขึ้นฟ้า สายลมพัดโหมแรงมาจากพื้นดิน ขึ้นไปถึงท้องฟ้า เหมือนมังกรคำรามที่ม้วนตัวเป็นชั้นหมอกสีดำ

สีหน้าของชิงฮุยเปลี่ยนไปเล็กน้อย “เย่จิ่งหลาน ลงมือซะ!”

เย่จิ่งหลานได้ยินคำสั่ง จึงโจมตีนักพรตเทียนชิงทันที แต่ถูกกำแพงลมแรงปิดกั้นไว้ ไม่สามารถเข้าใกล้ได้

เมื่อเห็นหมอกสีดำหนาทึบรอบๆ นักพรตเทียนชิงกำลังกระจัดกระจาย สีหน้าของชิงฮุยก็ดูแตกต่างออกไปเป็นครั้งแรก

เขายกฝ่ามือดึงกำลังภายในออกมา โจมตีไปยังนักพรตเทียนชิง ฝ่ามือขนาดใหญ่ที่เกิดจากหมอกสีดำกดลงมาจากท้องฟ้า พุ่งโจมตีนักพรตเทียนชิงโดยตรง แต่เมื่อมันเข้าใกล้นักพรตเทียนชิง ก็สลายหายไปสิ้น

ในขณะเดียวกัน เสาพายุลมยังคงขยายตัวต่อเนื่อง

ราวกับมังกรลมตัวใหญ่ ฉีกและกลืนกินหมอกสีดำ