สรุปตอน บทที่ 146 ของรางวัลมิติ – จากเรื่อง สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ โดย GoodNovel
ตอน บทที่ 146 ของรางวัลมิติ ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ โดยนักเขียน GoodNovel เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
อินชิงเสวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย
ถ้ามองจากมุมมองของสามีภรรยา เย่จิ่งอวี้ค่อนข้างไร้หัวใจจริงๆ แต่ไม่อาจมองจากมุมนี้เพียงอย่างเดียว แล้วไปปฏิเสธเรื่องผลงานการปกครองของเขา
เย่จิ่งอวี้ถือได้ว่าเป็นฮ่องเต้ผู้ปรีชา ที่สามารถดูแลความกังวลและทนทุกข์ทรมานของประชาชนได้
เหตุผลที่เขาส่งเสี่ยวหนานเฟิงไปที่ตำหนักจินหวู่ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะไทเฮาแม่มดเฒ่าคนนั้น ถ้านางไม่ไปที่วังเย็น ก็จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ตอนนี้ไม่เพียงแต่กล่าวหาว่าเย่จิ่งอวี้ไม่มีคุณธรรม แต่ยังทำให้อินชิงเสวียนพลอยเป็นกังวลไปด้วย
นางรู้ว่านางไม่สามารถจัดการกับไทเฮาได้ในขณะนี้ แต่ถ้านางต้องการให้ฝนตก ก็เป็นเรื่องง่ายๆ
ตอนนี้นางและเย่จิ่งอวี้เรียกได้มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันเหมือนลิ้นกับฟัน หากราชวงศ์ของเขาถูกล้มล้าง นางและเสี่ยวหนานเฟิงจะไม่สามารถอยู่รอดได้
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ อินชิงเสวียนก็ถอนหายใจเบาๆ
หลังจากส่งแตงโมไปที่สนามฝึกแล้ว นางก็พาฉินเทียนและหลี่ชีกลับวัง
ณ ตำหนักจินหวู่
มีร่างหนึ่งคุกเข่าลงกับพื้น แล้วถามด้วยความเคารพว่า “ฝ่าบาท พระองค์ทรงประสงค์ให้กระหม่อมไปจับกุมคนเหล่านี้ที่แพร่ข่าวลือหรือไม่”
เย่จิ่งอวี้พูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ไม่จำเป็น หากไม่มีใครไปเติมเชื้อไฟ ประชาชนไม่มีทางรู้เรื่องนี้อย่างแน่นอน หากพวกเจ้าลงมือ พวกเขาจะรู้สึกว่าข้าร้อนตัว ดังนั้นปล่อยให้พวกเขาพูดไปเถอะ”
ชายคนนั้นตอบด้วยความเคารพ “พ่ะย่ะค่ะ”
เย่จิ่งอวี้จิบชาแล้วถามว่า “ความไม่สงบในท้องถิ่นมีกี่เท่าใด”
“ตามรายงานจากสายลับทางนั้น พวกอันธพาลเหล่านี้มีเพียงไม่กี่สิบคน ไม่กี่ร้อยคน ไม่อาจก่อให้เกิดเรื่องบานปลายได้”
เย่จิ่งอวี้พูดอย่างเงียบๆ “แค่ระงับไว้ก็พอ เว้นแต่ว่าจำเป็นจริงๆ ทางที่ดีห้ามทำร้ายผู้อื่น”
“กระหม่อมทราบแล้ว”
“ออกไปเถอะ”
แล้วร่างนั้นก็ลับหายไปในตำหนักจินหวู่
ในเวลานี้ อินชิงเสวียนได้กลับมาถึงวังหลวงแล้ว
หลังจากหาข้ออ้างไล่ฉินเทียนและหลี่ชีกลับไปได้ นางก็เข้าไปในมิติ ใช้ 100 คะแนนแลกกับสายฝน
ช่วงนี้เกิดความวุ่นวายมากเกินไป อินชิงเสวียนก็ไม่มีเวลาขายของ คะแนนที่นางสะสมได้ในมิติก็มีถึง 1100 คะแนนแล้ว
ถึงกระนั้น 100 คะแนนนี้ก็ยังทำให้อินชิงเสวียนรู้สึกปวดใจ
ช่างเถอะ คิดเสียว่ามันเป็นประโยชน์ต่อประชาชน
เมื่อคิดถึงขอทานตัวผอมๆ เหล่านั้นบนถนน อินชิงเสวียนก็กัดฟันใช้คะแนนแลกเพิ่มอีก 400 คะแนน
ถึงอย่างไรก็เป็นฝนที่ตกครั้งเดียว ปล่อยให้ฝนให้เต็มที่ไปเลย
ทันทีที่การแลกเปลี่ยนเสร็จสิ้น ก็มีเสียงบี๊บดังมาจากมิติที่นั้น
“ผู้อาศัยเปิดใช้งานฟังก์ชั่นฝนต่อเนื่อง และได้รับรางวัล 1000 คะแนน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...