สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 2

อินชิงเสวียนแก้มแดงด้วยความเขิน ตนเองยังไม่มีแม้แต่แฟนหนุ่ม อยู่ดีๆ บอกให้เธอให้นมทารก ไม่ว่าอย่างไรก็รู้สึกแปลกๆ แต่พอเห็นทารกน้อยร้องไห้จนหน้าแดงก่ำ ก็ทนใจร้ายไม่ลง

เธอรับทารกน้อยมาด้วยความระวัง กลัวจะเผลอทำเด็กน้อยเจ็บ แต่วินาทีต่อมาก็ตกอยู่ในสถานการณ์น่าอึดอัดทันที เพราะเจ้าของร่างเดิมไม่มีน้ำนม

เด็กน้อยดูดดุนไปสักพัก แต่ไม่มีอะไรเข้าปากเลย ทันใดนั้นมือน้อยๆ กำแน่นแล้วเริ่มร้องไห้ ขาเล็กๆ ทั้งสองเตะไปมาราวกับกำลังระบายความไม่พอใจที่มีออกมา

ยายหลี่รีบอุ้มทารกน้อยกลับไป กล่อมเด็กน้อยไปพลางและพูดด้วยความร้อนใจ “ทีนี้ควรจะทำอย่างไรดี พระสนมไม่มีน้ำนม ผู้ใหญ่อย่างเราอดบ้างหิวบ้างไม่เป็นไร แต่องค์ชายยังเด็กขนาดนี้ จะทนไหวได้อย่างไรกัน”

เด็กน้อยร้องไห้จนหอบเหนื่อย ทำให้อินชิงเสวียนก็เริ่มร้อนใจขึ้นมาด้วย แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าในช่องว่างมีภารกิจที่เก็บคะแนนได้ จึงพูดขึ้นทันที “อวิ๋นฉ่าย เจ้าไปข้างนอกเก็บต้นหญ้ามาให้ข้าต้นหนึ่ง”

อวิ๋นฉ่ายชะงัก นี่พระสนมร้อนใจจนสับสนเสียแล้วหรือ เก็บต้นหญ้ามาจะมีประโยชน์อะไร?

เสียงร้องเด็กน้อยดังสนั่น อินชิงเสวียนก็รู้สึกว้าวุ่นในใจตาม พูดด้วยเสียงที่ดังขึ้นว่า “ไปเร็ว”

อวิ๋นฉ่ายเห็นว่าเจ้านายร้อนใจแล้ว จึงวิ่งฝ่าสายฝนออกไปข้างนอกประตู ใต้ชายคามีต้นหญ้าเหี่ยวแห้งขึ้นเต็มไปหมด เธอจึงถอนขึ้นมาหนึ่งกำมือ

อินชิงเสวียนรับต้นหญ้ามาไว้ในมือ แล้วพูดกับทั้งสองคนว่า “พวกเจ้าออกไปก่อน ข้าจะหาวิธีเอง”

ยายหลี่อ้าปาก แต่แล้วก็ไม่ได้พูดอะไร อุ้มทารกแล้วออกไปข้างนอกพร้อมกับอวิ๋นฉ่าย

อินชิงเสวียนเข้าสู่ช่องว่างทันที และนำหญ้าในมือปลูกลงที่ข้างๆ น้ำพุวิญญาณ

สามวินาทีต่อมา เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง

“ผู้ครองปลูกพืชสำเร็จ ได้รับรางวัล 10 คะแนน”

อินชิงเสวียนรู้สึกตื่นเต้น รีบวิ่งไปที่ร้านค้า แล้วหยิบนมผงมาหนึ่งห่อ

ครั้งนี้ไม่ถูกระบบดีดออก แต่ได้รับการแจ้งเตือนว่าจะทำการแลกซื้อหรือไม่แทน

ใช้ 2 คะแนนแลกซื้อนมผงหนึ่งถุง

อินชิงเสวียนมองขวดนมที่อยู่ด้านข้าง ต้องใช้ 2 คะแนนเช่นกัน ยังถือว่าไม่แพง จึงแลกเปลี่ยนมาอย่างละหนึ่งชิ้น

และใช้อีก 3 คะแนนแลกซื้อบะหมี่สองห่อกับเกลือหนึ่งถุง ยังเหลืออีก 3 คะแนน แต่กลับไม่รู้จะใช้แลกซื้ออะไรในทันทีทันใด

อินชิงเสวียนเดินไปรอบร้านค้า ทันใดนั้นก็เห็นเมล็ดพืชวางเรียงกันอยู่ราวยี่สิบกว่าห่อตรงมุมหนึ่ง มีแตงกวา มะเขือเทศ พริก ถั่วฝักยาว ข้าวสาลี และข้าวเป็นต้น ซึ่งพืชผักที่พบเห็นได้ทั่วๆ ไปมีอยู่ทั้งหมด

เมื่อหยิบมาดู ทุกอย่างต้องใช้ 1 คะแนนแลกซื้อ อินชิงเสวียนก็อดที่จะรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้ จึงใช้อีก 3 คะแนนที่เหลือเปลี่ยนเป็นแตงกวา มะเขือเทศและข้าวสาลีที่ตนเองชอบกิน

มีของเหล่านี้แล้ว แม้ว่าจะไม่มีคะแนนสะสมแล้ว อย่างน้อยตนเองก็ยังได้กินผักและบะหมี่ที่สดใหม่

ก่อนจะออกจากช่องว่าง เธอมองไปที่แผ่นป้ายอีกครั้ง ภารกิจบนนั้นอัพเดตใหม่แล้วอย่างที่คิดไว้

ภารกิจมือใหม่ 2: เก็บเกี่ยวผลผลิตที่เพาะปลูกสำเร็จ ได้รับ 100 คะแนน

พอนึกถึงเด็กน้อยข้างนอกที่กำลังร้องไห้ไม่หยุด อินชิงเสวียนก็หยุดความอยากรู้อยากเห็นเอาไว้ก่อน และรีบออกจากช่องว่างอย่างรวดเร็ว

เด็กน้อยยังคงร้องไห้อย่างที่คิด อินชิงเสวียนเลิกม่านออก แล้วตะโกนเรียกอวิ๋นฉ่าย “ไปต้มน้ำร้อนมาชงนมให้ลูกดื่มเสียหน่อย”

อวิ๋นฉ่ายรีบวิ่งเข้ามาทันที “พระสนม เรามีนมที่ไหนกันเพคะ?”

อินชิงเสวียนสีหน้าอึมครึม “ไม่ต้องถามมาก ไปต้มน้ำมา”

เป็นครั้งแรกที่อวิ๋นฉ่ายเห็นเจ้านายท่าทางเคร่งขรึมเช่นนี้ จึงอดรู้สึกกลัวไม่ได้ เธอรับคำแล้ววิ่งออกไปทันที

ครู่หนึ่ง เธอก็ถือกาน้ำร้อนเข้ามา

อินชิงเสวียนไม่มีกะจิตกะใจสนใจว่าอวิ๋นฉ่ายจะคิดอย่างไร เธอเปิดถุงนมผงออกแล้วตักนมผงสองช้อนใส่ขวดนม ใช้น้ำร้อนชงเสร็จเรียบร้อยก็ให้อวิ๋นฉ่ายนำพักตั้งพักให้เย็นลง แล้วค่อยนำไปป้อนเด็กน้อย

เธอไม่รู้ว่าสองช้อนเพียงพอหรือไม่ แต่ตอนที่หลานชายเพิ่งคลอดใหม่ๆ พี่สะใภ้ก็ป้อนเช่นนี้

อวิ๋นฉ่ายมองนมผงด้วยความตะลึง รวมถึงขวดนมที่รูปร่างแปลกประหลาดนี้ด้วย ในใจเต็มไปด้วยความน่าทึ่งที่ไม่อาจบรรยายได้

แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าองค์ชาย อวิ๋นฉ่ายรีบตักน้ำเย็นมา แล้วแช่ให้นมคลายร้อน จากนั้นก็นำไปให้ยายหลี่

พอเห็นขวดนม ยายหลี่ก็ตะลึงเช่นกัน

“นี่คืออะไร เจ้าไปเอามาจากไหน?”

อวิ๋นฉ่ายก็ไม่รู้จะอธิบายเช่นไร ได้แต่พูดออกไปตามจริง

“พระสนมให้มา ข้าก็ไม่แน่ใจนัก พระสนมบอกว่าข้างในนี้คือนม ยายหลี่ ท่านป้อนองค์ชายดื่มก่อนถอะ”

ยายหลี่นำจุกนมไปไว้ที่ปากของทารก เจ้าตัวน้อยรอไม่ไหวแล้ว อ้าปากแล้วดูดกินสุดแรง อินชิงเสวียนที่อยู่ข้างในก็พลอยโล่งใจไปด้วยที่ในที่สุดก็หยุดร้องไห้แล้ว

คนเราเมื่อรู้สึกผ่อนคลาย ท้องก็จะเริ่มร้องโครมครามขึ้นมาทันที