สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 358

เมื่อเย่จิ่งเย่าออกไปแล้ว เย่จิ่งอวี้ก็ดีดนิ้วขึ้นกลางอากาศ

องครักษ์เงาสองนายลอยลงมาจากด้านบน พูดขึ้นด้วยความเคารพ “ฝ่าบาท”

เย่จิ่งอวี้พูดขึ้นเสียงเบา “เอาหูมานี่”

ทั้งสองขยับเข้าใกล้เย่จิ่งอวี้ จากนั้นไม่นานก็บินขึ้นสู่หลังคาและหายไปอีกครั้ง

เมื่อมองดูค่ำคืนอันมืดมิด เย่จิ่งอวี้ก็กระตุกยิ้มที่มุมปาก

ถึงเวลาจบเรื่องทั้งหมดแล้ว คนต่อไปก็คือไอ้โจรชั่วกวนเมิ่งถิง

อาซือหลานมีหน้ากากคนใช้ส่วนตัวของเขาได้ ต้องเป็นเพราะความสัมพันธ์ของโจรชั่วและอาซือหลานอย่างแน่นอน

เขาหาตัวของโจรชั่วนั่นไม่พบเสียที เป็นเพราะช่วงนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย จึงไม่มีเวลาจัดการ

เมื่อนึกได้เช่นนี้ แววตาของเย่จิ่งอวี้ก็เย็นชาลงในทันที

เขายืนรับลมยามราตรี ทำจิตใจให้สงบ แล้วกลับเข้าไปในตำหนัก

กลับพบว่ายัยเด็กสาวได้หลับลงใต้ผ้าห่มแล้ว

มันเป็นท่านอนที่ไม่สง่างามจริงๆ แต่เขาชอบมัน

เขาชอบท่าทางอวดดีและเป็นอิสรเสรีของอินชิงเสวียนที่สุด

เขาค่อยๆ ถอดเสื้อคลุมชั้นนอกออกและอุ้มร่างที่มีกลิ่นหอมและอ่อนนุ่มไว้ในอ้อมแขนของเขา

เมื่อได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้บนร่างกายของนาง เย่จิ่งอวี้ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาในทันที

เขากดจูบบนหน้าผากอันเรียบเนียนของนางแล้วหลับตาลง

เพิ่งผ่านเวลาตีสี่ไปไม่นาน หลี่เต๋อฝูก็ถือชุดไว้ทุกข์เดินเข้ามาจากด้านนอก

ยืนอยู่ด้านนอกผ้าม่านและพูดเสียงเบาว่า “ฝ่าบาท ควรไปที่ตำหนักฉือหนิงได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”

เย่จิ่งอวี้ตื่นขึ้นในทันใด เมื่อเห็นอินชิงเสวียนกอดตัวเองอยู่ราวกับปลาหมึกยักษ์ สายตาก็เต็มไปด้วยความรักและเอ็นดู

เขาเลิกผ้าม่านออก และหันไปโบกมือให้หลี่เต๋อฝู

หลี่เต๋อฝูเข้าใจและถอยออกไปทันที เย่จิ่งอวี้ดึงมือของอินชิงเสวียนออกอย่างค่อยๆ และเดินลงบนพื้นด้วยเท้าเปล่า

“อย่าเพิ่งรบกวนนาง ถึงตีห้าก่อนค่อยให้คนมาเรียก”

หลี่เต๋อฝูช่วยเย่จิ่งอวี้สวมเสื้อผ้า พลางพูดด้วยเสียงที่เคารพ “กระหม่อมทราบแล้วพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปสั่งเสี่ยวชุนจื่อไว้ ให้เขาคอยดูเวลาให้”

“อืม”

เย่จิ่งอวี้สวมชุดเรียบร้อย เมื่อล้างหน้าเสร็จก็ออกไปจากตำหนักเฉิงเทียนอย่างรวดเร็ว

ความจริงแล้ว ตอนที่เขาเปิดผ้าม่านออก อินชิงเสวียนก็ตื่นขึ้นมาแล้ว

เมื่อได้ยินบทสนทนาของเย่จิ่งอวี้และหลี่เต๋อฝู หัวใจของนางก็เปี่ยมล้มไปด้วยความสุขและความซาบซึ้งใจ

เย่จิ่งอวี้ดีต่อนางมากจริงๆ ความดีเช่นนี้ทำให้นางทำตัวไม่ถูก และไม่รู้ว่าควรตอบแทนอย่างไร

ในขณะนั้นเอง อินชิงเสวียนก็คิดได้ในทันที

ในเมื่อนางคิดจะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันกับคนในครอบครัว จึงไม่มีความจำเป็นต้องสนใจเรื่องอื่น

มันไม่ง่ายเลยที่จะเจอผู้ชายในชีวิตนี้ที่ทั้งเก่งและหน้าตาดี อีกทั้งยังเป็นผู้ชายที่รักตัวเองได้มากขนาดนี้ และตัวเองก็ชอบเขาเช่นกัน เช่นนั้นยังจะต้องพูดอะไรอีก

นางผ่านเรื่องราวมามากมาย แค่เรื่องตบตีกันในวังจะกลัวไปทำไม