สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 490

เย่จิ่งอวี้หอมแก้มลูกชายของเขา จึงพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน “ข้าจะไปกับเจ้าด้วย”

เสี่ยวหนานเฟิงยื่นมือเล็กๆ ออกมาด้วยความดีใจ และกอดคอของเย่จิ่งอวี้ไว้ ใบหน้าเล็กซบลงบนไหล่ของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงเล็กๆ ว่า “เสด็จพ่อ~”

“จ้าวเอ๋อร์น่ารักจัง”

เมื่อมองเด็กน้อยที่ใบหน้าขาวสะอาด ความมืดมนในจิตใจของเย่จิ่งอวี้ก็มลายหายไป

เมื่อเห็นความรักของสองพ่อลูก ความสุขก็ผุดขึ้นในใจของอินชิงเสวียน

นางไม่ได้อยากเป็นฮองเฮา สิ่งเดียวที่นางต้องการ ก็คือการเป็นคู่รักไปตลอดชีวิต

นางไม่สนใจว่าเย่จิ่งอวี้มีสถานะเป็นอะไร ขอเพียงครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้ากันก็พอแล้ว

เย่จิ่งอวี้หันหน้ามามอง เมื่อเห็นอินชิงเสวียนมองหน้าตัวเองด้วยรอยยิ้ม เขาก็อบอุ่นหัวใจ แทบอยากอุ้มสาวน้อยคนนี้ไปนัวเนียสักรอบ

เมื่อเห็นแววตาที่มีเลศนัยคู่นั้น อินชิงเสวียนหน้าแดงเล็กน้อย นางอยู่กับเย่จิ่งอวี้มาเป็นเวลานาน นางรู้ดีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

จึงพูดตำหนิว่า “หากฝ่าบาทอยากไปกับหม่อมฉัน ก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะเพคะ ไม่เช่นนั้น หม่อมฉันจะไม่รอท่านแล้ว”

เย่จิ่งอวี้จึงต้องอดกลั้นความคิดนี้ไว้ในใจ

“ได้ ข้าจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดี๋ยวนี้”

หลังจากนั้นสิบห้านาที ทั้งสามก็นั่งรถม้าออกจากวังไป

ณ หอซีอวิ๋น

จูอวี้เหยียนเผ็ดจนเกายุกยิกไปทั้งตัว ในปากราวกับกำลังพ่นไฟ จึงรีบให้คนนำน้ำเย็นมาให้ และดื่มอย่างบ้าคลั่ง

ไม่คิดว่า หลังจากที่ดื่มน้ำเย็นหมดแล้ว ความเผ็ดกลับทวีคูณมากยิ่งขึ้น ในปากเต็มไปด้วยความปวดแสบ เห็นได้ชัดว่าปากบวมขึ้นมา

คนอื่นๆ ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันเลย เหงื่อไหลท่วมตัว ใบหน้าแดงเหมือนลิง

ทาสหญิงคนหนึ่งพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ “ราชครู พวกเราโดนยาพิษใช่หรือไม่?”

เมื่อมาถึงโถงด้านใน อินจ้งก็รีบสั่งคนยกชามาถวาย อินปู้อวี่ก็กำลังหยอกล้อกับเสี่ยวหนานเฟิง

ไม่ได้พบกันหลายวัน เด็กน้อยก็เติบโตขึ้นมาก ดวงตาสีดำราวกับน้ำหมึก ประกอบกับใบหน้าเล็กๆ ที่ขาวและนุ่ม ช่างหาได้ยากยิ่งนัก

อินชิงเสวียนก็อยากเห็นอาการของอินสิงอวิ๋น จึงลุกขึ้นและพูดว่า “ท่านพ่อพูดคุยกับฝ่าบาทไปก่อน ลูกจะพาจ้าวเอ๋อร์ไปเล่นในสวนสักครู่”

อินจ้งพูดด้วยสายตาที่เปี่ยมรัก “ไปเถอะ”

เมื่อมาถึงโถงทางเดิน อินชิงเสวียนรีบถามทันทีว่า “ตอนนี้พี่ใหญ่อยู่ที่ใด พาข้าไปดูหน่อย”

“อยู่ด้านหลัง”

อินปู้อวี่พาน้องสาวมายังบ้านหลังน้อยที่ค่อนข้างเงียบสงบ เมื่อเปิดประตูออก ก็พบชายร่างใหญ่ที่นอนอยู่บนเตียง

อินชิงเสวียนเดินเข้ามาข้างเตียง ก็เห็นใบหน้าที่คุ้นเคย

นางถูกอาซือหลานหลอกลวงมานาน นางยังคงเจ็บปวดในหัวใจ จึงเอื้อมมือไปจับคางของเขา